Your flaws? Or my flaws? (a dutch B▲stille fanfic)

Mr.Smiff

P.o.v Dan

Ik voel haar warmte tegen mijn lichaam. Haar hart klopt met een regelmatig en rustig tempo. Ik wrijf zacht over haar schouder en ze kijkt me aan. "Misschien is het raar dat ik het nu zeg, want we kennen elkaar pas twee dagen, maar ik hou van je Dan Smith". "Ik ook van jou Laura Palmer".

Half uur later

De film is afgelopen en Laura is in slaap gevallen op mijn schouder. Ik probeer de tv uit te zetten zonder haar te wekken, maar ik maak haar, door mijn onhandigheid toch wakker. Ze kijkt me dromerig aan. "Is de film afgelopen?" Vraagt ze slaperig. "Ja. Wil je misschien hier slapen? Het is namelijk al laat". Ze knikt. "Kom ,dan laat ik zien waar je slaapt". Ze volgt me naar mijn slaapkamer. "Dan? Ik heb niks om in te slapen". "Geen probleem je mag wel wat van mij aan".

P.o.v Laura

Ik ben nog een beetje slaperig, maar dat gaat snel over als Dan me zijn, veel te grote vest geeft. "Hey Dan ik hoef niet in je bed te slapen ik slaap wel op de bank". Hij schudt zijn hoofd. "Geen denken aan. Jij slaapt gewoon in mijn bed en ik slaap op de bank". Wat is hij toch lief voor me. "Umm waar kan ik me even omkleden?". Hij kijkt me aan alsof hij me niet begrijpt, maar wijst vervolgens naar de badkamer. "Oké bedankt".

Nadat ik me heb omgekleed, ga ik in het bed van Dan liggen. Ik zie niet veel dus doe even het nachtlampje ,dat naast het bed staat aan. Dan zie ik dat hij een rommelige ,maar toch gezellige kamer heeft. Overal liggen dingen die wel iets met muziek te maken hebben. Op zijn bureau staat een foto van Dan en nog drie andere jongens. Ik loop ernaar toe om het beter te bekijken.Een heeft een nogal leuke omgekrulde snor, de ander heeft een leren jack aan en de laaste zit achter een drumstel. Dit zullen vast de vrienden van Dan zijn. Ik duik weer terug in Dan's bed. En ik val in slaap met de gedachte dat ik de leukste jongen op aarde heb ontmoet.

Negen uur 's morgens

Ik word wakker. Ik heb echt heerlijk geslapen in Dan's bed. Zijn geur vult mijn neus en ik word er spontaan blij van. Ik loop zijn slaapkamer uit om te kijken of hij al wakker is. In de woonkamer tref ik Dan, nog slapend, op de bank aan. Zijn arm ligt over zijn hoofd en de andere hangt aan de zijkant de bank. Zal ik dan maar ontbijt maken? In de keuken ligt alleen wat koffiepoeder, melk, eieren en wat brood. Dat wordt dan wat koffie met wentelteefjes en gekookte eieren. De koffie wil nog wel lukken, maar de wentelteefjes verbranden en de eieren worden veel te zacht. Ach ja,who cares? Heel voorzichtig loop ik met het dienblad naar de woonkamer. Ik zet het dienblad op een klein tafeltje neer en fluister in Dan zijn oor: "wil mr. Smiff wakker worden voor het ontbijt?". Hij kreunt en gaat langzaam rechtop zitten. "Ow sorry dat ik nog niet wakker was. Je had dit niet hoeven doen" zegt hij als z'n hand door zijn prachtig zwarte, wilde haar gaat. "Maakt niet uit joh. Ik doe het graag". Ik geef hem een klein kusje op z'n neus. "Waar heb ik dat aan te danken?". "Omdat je zo lief voor mij bent"." Ah zo zit jij in elkaar" grinnikt hij. "Ik wil je graag vandaag voorstellen aan mijn vrienden als je het niet erg vindt". "Lijkt me leuk. En hoe ga je me dan voorstellen? Als je vriendin?" Lach ik. Hij bloost." Nou umm 'k weet niet, wat jij wilt". "Laten we het voor nu nog even 'vrienden' zijn". Hij knikt.

"Haha je ziet er geweldig uit met die sokken!" Schatter ik als Dan klaar is met omkleden. "Ow vindt je het niet leuk? Ik trek wel wat anders aan als je wil". "Nee Dan ik bedoel het niet rot. Die sokken laten zien wie je bent. Ik vind het mooi zo". Er verschijnt weer een glimlach op zijn gezicht en glimlach met hem mee.

"Gaat u voor" zegt Dan op zo'n ouderwetse toon als hij het portier van zijn oude Volkswagen voor me openhoudt. "Bedankt mr.Smiff" grinnik ik terug. Hij start de auto en rijd richting het park in het centrum van Londen. We staan ergens bij een stoplicht te wachten todat het op groen springt. We kunnen net doorrijden als een idioot over het kruispunt scheurt en met piepende banden wegrijdt. "Nou die heeft haast" zegt Dan ernstig. "Het zou me niks verbazen als hij iemand of iets aanrijd" haak ik op Dan in. "Weetje jij gaat me nu wel voorstellen aan jou vrienden, maar ik moet je ook nog aan iemand voorstellen". Shit nu ik het zeg, ik ben vergeten Luna te vertellen over Dan.

// jullie zullen wel denken what the fack heeft die auto wat over het kruispunt scheurt voor een functie, nou let goed op de komende hoofdstukken.