ΜΟΙΡΑΙΑ ΑΓΑΠΗ 1

Kεφάλαιο 4.

Εκείνο το πρωί η Μαρία ξύπνησε για πρώτη φορά πριν το χτυπήσει το ξυπνητήρι της. Ο ύπνος που είχε κάνει το βράδυ ήταν ανήσυχος.Σκεφτόταν εκείνη και τον Φίλιππο. Δεν είχαν μέλλον,αυτο ήταν το μόνο πράγμα που μπορούσε να πει με σιγουρια. Εκείνο που δεν ήξερε,και που φοβόταν,ήταν το πώς θα ένιωθε σήμερα το απόγευμα,αφού θα του έλεγε να χωρίσουν. Το άγχος της είχε κάνει κόμπο το στομάχι. Σηκώθηκε από το κρεβάτι και προσπάθησε να το ξεχάσει. Άνοιξε την τηλεόραση. Πρωί πρωί και είχε σε επανάληψη ένα ελληνικό αισθηματικό σίριαλ. Ένα ζευγάρι έκανε έρωτα με τόσο πάθος,που εκείνη δεν είχε νιώσει ποτέ με τον Φίλιππο,όσο και να τον είχε αγαπήσει κάποτε. Παρακολούθησε τη σκηνή μέχρι το τέλος.Το ζευγάρι,λίγα λεπτά αφότου έγινε ό,τι έγινε άρχισε να καβγαδίζει. Η κοπέλα ντύθηκε και βγήκε στο δρόμο κλαίγοντας. Μια σχέση με πάθος,ένταση και εναλλαγές συναισθημάτων.Αυτό έλειπε από τη ζωή της. Ήθελε πολύ κάτι τέτοιο,όσο κι αν μέσα της φοβόταν ότι στο τέλος η καρδιά της θα γινόταν κομμάτια από τον πόνο. Δεν γνώριζε ότι κάποτε θα καταριόταν την ώρα και την στιγμή που είχε τέτοιες επιθυμίες.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η Μελίνα είχε καταφέρει να κοιμηθεί μόνο μία ώρα. Όσα είχαν γίνει την προηγούμενη ημέρα δεν την άφηναν να ηρεμήσει. Ο καβγάς με τον Γιώργο την είχε ταράξει,το χειρότερο όμως δεν ήταν αυτό. Φοβόταν μήπως ο Αντώνης είχε θυμώσει μαζί της για τα χθεσινά.Αυτό δεν το ήθελε με τίποτα. Σηκώθηκε,αποφασισμένη να μην χάσει χρόνο. Έπρεπε να τον δει και να του εξηγήσει,να απολογηθεί στην ανάγκη. Πήγε στο μπάνιο να πλύνει το πρόσωπό της και κοιτάχτηκε στον καθρέφτη. Έδειχνε πάλι κομμένη από την αϋπνία. Έπρεπε να περιποιηθεί τον εαυτό της. Αποφάσισε να κάνει ένα μπάνιο,μήπως και αυτό την ζωντάνευε λίγο. Αφού γδύθηκε,κοιτάχτηκε στον καθρέφτη. Μπορεί να ήταν άβαφτη και αγουροξυπνημένη,αλλά κοιτώντας τον εαυτό της ένιωθε ικανοποίηση. Πώς άφηνε την Νάντια να την τσακίζει τόσα χρόνια? Είχε αποδεχτεί τον εαυτό της,κι ας ήξερε ότι δεν είχε την εντυπωσιακή ομορφιά της Νάντιας. Ήταν ελκυστική με τον δικό της τρόπο. Μπορεί η Νάντια να την έλεγε πλαγίως ασχημομούρα,βόδι και κοντή,αλλά εκείνη κοιτώντας ξανά και ξανά στον καθρέφτη προσπαθούσε να την διαψεύσει.Το μόνο καλό που της έκανε η συμπεριφορά της ξαδέρφης της ήταν που παρατηρούσε τα χαρακτηριστικά της ένα-ένα και έβρισκε στο καθένα μια ομορφιά. Καθώς κατευθυνόταν προς την μπανιέρα,παρατήρησε τον εαυτό της από το πλάι και το μάτι της έπεσε στην τεράστια μελανιά που είχε εμφανιστεί στο χέρι της,λίγο πιο πάνω από τον αγκώνα. "Τι μου έκανε ο παλιομαλάκας" μουρμούρισε καθώς κοιταζόταν στον καθρέφτη. Ήταν καλοκαίρι και δεν μπορούσε να φορέσει κάτι με μανίκι για να την καλύψει. Θα το έβλεπαν όλοι και θα άρχιζαν τις ερωτήσεις,ίσως υποψιάζονταν κιόλας ότι την είχε χτυπήσει ο Γιώργος. Έκανε το μπάνιο της,φόρεσε το μπουρνούζι της και ξάπλωσε στο κρεβάτι. Όσο πλενόταν εκτόξευε μέσα από τα δόντια της βρισιές για τον Γιώργο. Άρχισε για άλλη μια φορά να σκέφτεται πόσο άδικο ήταν να ανέχεται αυτό το καθίκι να την βαράει,ενώ η ξαδέρφη της να ζει στιγμές ευτυχίας με τον Αντώνη. Ο Αντώνης ήταν ένας κύριος,δεν θα φερόταν ποτέ έτσι αλήτικα,και ήταν βέβαιη πως αν ήξερε πως κάποιος βάρεσε γυναίκα,θα τον έκανε σκουπίδι. "Αυτό είναι!" σκέφτηκε και πετάχτηκε από το κρεβάτι. Το μυαλό της άρχισε να παίρνει πάλι εκείνες τις στροφές που από την μια την έκαναν να αισθάνεται η πιο έξυπνη γυναίκα του κόσμου,και από την άλλη την τρόμαζαν. Θα έπαιρνε τηλέφωνο τον Αντώνη και θα του ζητούσε να μιλήσουν. Συντετριμμένη θα του εξομολογούνταν πως ο Γιώργος την χτύπησε. Θα του έλεγε ότι δεν μπορούσε να μιλήσει σε κανέναν άλλον... Έτσι,ακόμα και θυμωμένος να ήταν μαζί της ο Αντώνης,μπορεί και να ταραζόταν τόσο από την κατάστασή της και να μαλάκωνε. Χωρίς δεύτερη σκέψη του τηλεφώνησε. Ο Αντώνης ακουγόταν κοφτός στην αρχή,αλλά μόλις του είπε ότι έχει την ανάγκη να μιλήσει σε κάποιον,άρχισε να ανησυχεί και να την ρωτάει τι της συμβαίνει. Συμφώνησαν να βρεθούν στο σπίτι του. Δεν της άρεσε που θα έπαιζε τέτοιο δράμα,αλλά δεν θα άντεχε με τίποτα να τον σκέφτεται θυμωμένο μαζί της.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΣΗΜΕΙΩΣΗ : Σόρρυ για το μικρό κομμάτι,αλλά θα προσπαθήσω να ανεβάσω σύντομα συνέχεια. Όποιος την διαβάζει,αν έχει χρόνο ας μου κάνει κάποιο σχόλιο για το τι του αρέσει και τι όχι,για να ξέρω πώς να το συνεχίσω στο περίπου. Ευχαριστώ!