Κεφάλαιο 38.

375 42 20
                                    

Η Βερόνικα προσπαθούσε να ανακτήσει την ψυχραιμία της,βλέποντας την Μελίνα σε αυτή την κατάσταση. Ο Γρηγόρης ερχόταν προς το μέρος τους,αφού είχε δει το συμβάν μέσα από το αυτοκίνητο.

"Μελίνα,τι έγινε?Είσαι καλά?" ρώτησε και την αγκάλιασε.

"Μην την αγγίζεις,καλύτερα άφησέ την" τον συμβούλευσε η Βερόνικα,που γνώριζε από τέτοιου είδους περιστατικά.

"Τι συμβαίνει?" ρώτησε ο Γρηγόρης με αγωνία. "Τι έπαθε?"

"Θέλει να με σκοτώσει...Δεν θέλω να τον ξαναδώ!" φώναζε η Μελίνα,κοιτώντας τους. "Μην τον ξαναδώ μπροστά μου,θα με σκοτώσει!" επανέλαβε.

"Δεν θα τον ξαναδείς,ηρέμησε" είπε η Βερόνικα,κρατώντας τον τόνο της ήπιο.

"Αν τον ξαναδώ,θα τον σκοτώσω εγώ. Με κατέστρεψε" απείλησε η Μελίνα.

"Έχει πιει αρκετά" είπε ο Γρηγόρης, όμως η Βερόνικα πολύ φοβόταν πως όλα αυτά δεν ήταν αποτελέσματα του ποτού.

"Πήγαινέ την να περπατήσετε λίγο να ηρεμήσει. Θα πω εγώ στον Ορέστη ότι ειδοποιήσατε πως θα αργήσετε" είπε η γυναίκα και μπήκε στο κτίριο.

"Αχ,Παναγία μου,όχι αυτό τώρα. Πρέπει να την έχω από κοντά..." σκεφτόταν. Για την ώρα δεν θα μιλούσε ευθέως στον Ορέστη και στην Λένα.Έπρεπε να σιγουρευτεί...

Μπήκε στο δωμάτιο της Νάντιας και την βρήκε με τον Άρη και τον Ορέστη να συζητούν για ακίνδυνα θέματα. Ευτυχώς,κανείς τους δεν είχε όρεξη να μιλήσει για την Μαρία και τον Αντώνη.

"Τι κάνετε?Τα λέτε?" ρώτησε η Βερόνικα αμήχανα.

"Ναι. Έχουμε να βρεθούμε τόσους μήνες" διαπίστωσε η Νάντια και γύρισε στον Ορέστη. "Και σου ζητώ συγγνώμη γι αυτό. Σε πέταξα από την ζωή μου για ένα λάθος. Θα σου εξηγήσω κάποια στιγμή"

"Δεν πειράζει,Νάντια. Σημασία έχει ότι το κατάλαβες πως δεν είχα καμιά ανάμειξη με το..."

"Το είχα καταλάβει εδώ και καιρό. Αλλά ντρεπόμουν να ζητήσω συγγνώμη.Είχα φερθεί τόσο άσχημα...Σε αντιμετώπιζα σαν να μην υπάρχεις" είπε μετανιωμένη.

"Πάνε αυτά.Ας τα ξεχάσουμε" απάντησε,δείχνοντας πως την συγχώρεσε.

"Ορέστη,εσύ...το ήξερες?" τον ρώτησε.

"Ποιο?" έκανε εκείνος τον ανήξερο.

"Για την Μαρία και τον Αντώνη..."

"Ναι,το ήξερα" απάντησε με ειλικρίνεια,αφού συνειδητοποίησε πως δεν είχε νόημα να το αρνείται. "Σκεφτόμουν να σε βρω και να σου μιλήσω.Αλλά δεν ήθελα να το πάρεις ως κίνηση για να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Εξάλλου κάποια στιγμή θα το μάθαινες,κι έτσι έγινε"

ΜΟΙΡΑΙΑ ΑΓΑΠΗ 1Donde viven las historias. Descúbrelo ahora