ΜΟΙΡΑΙΑ ΑΓΑΠΗ 1

Κεφάλαιο 47. - Μέρος 1ο

"Μυρτώ?Είσαι καλύτερα?" την ρωτούσε ο Ορέστης. Ήταν η δική του φωνή που άκουσε,καθώς σιγά σιγά ανακτούσε την όρασή της και την επαφή της με το περιβάλλον. Βρισκόταν στην κρεβατοκάμαρά τους,ξαπλωμένη πάνω στο κρεβάτι.Προφανώς την είχε μεταφέρει εκεί ο αρραβωνιαστικός της.

"Καλά είμαι..." έλεγε αδύναμα,καθώς προσπαθούσε να θυμηθεί τι είχε συμβεί πριν λιποθυμήσει. Τότε της ήρθαν στο μυαλό οι φωνές της Μελίνας που έλεγε πως πρέπει να φύγουν από αυτό το σπίτι. Και μετά...αυτό που ξεστόμισε ο αδερφός της την έκανε να πανικοβληθεί και να χάσει τις αισθήσεις της. Ο Ορέστης ήξερε πια για το παρελθόν του Γρηγόρη. Κι όμως,δεν φαινόταν έξαλλος μαζί της.

"Μυρτώ...Μόλις νιώσεις καλύτερα πρέπει να κάνουμε μια σοβαρή συζήτηση" της ανακοίνωσε.

"Καλά είμαι,ας μιλήσουμε και τώρα" είπε αποφασισμένη να περάσει αυτό το μαρτύριο μια κι έξω.

"Είσαι σίγουρη?" ρώτησε διστακτικά ο Ορέστης.

"Ναι. Κοίτα,Ορέστη..." ξεκίνησε,κοιτώντας τον στα μάτια,για να προλάβει οποιαδήποτε αυθόρμητη αντίδρασή του. "Σου κρύψαμε κάποια πράγματα εγώ και ο Γρηγόρης. Έχεις κάθε δίκιο να νιώθεις προδομένος.Αλλά ντρεπόμουν πάρα πολύ να σου πω κάτι τέτοιο" είπε,έτοιμη να βάλει τα κλάματα.

"Αν μου το έλεγες,δεν θα είχα κανένα πρόβλημα. Ήταν κάτι που ανήκε στο παρελθόν του. Τώρα..."

"Τώρα έχει μετανιώσει,αλήθεια σου λέω,Ορέστη μου! Έχει αλλάξει πολύ ο αδερφός μου"

"Το βλέπω ότι έχει αλλάξει. Έπρεπε,όμως,να μου είχατε μιλήσει από την αρχή. Δεν είμαι κανένας που κρίνει αυστηρά τους άλλους και το ήξερες αυτό από την πρώτη στιγμή. Τι φοβήθηκες?" ζήτησε να μάθει.

"Μην σε χάσω.Μήπως επειδή εσύ είσαι από καλή οικογένεια,δεν θες να έχεις σχέση με κάποια που ο αδερφός της μπαινόβγαινε στις φυλακές" παραδέχτηκε. "Πολύ ψύχραιμα το πήρες,πάντως" παρατήρησε.

"Δεν σου κρύβω ότι στην αρχή θύμωσα πάρα πολύ.Όμως,πέρασε η ώρα και το ξανασκέφτηκα. Εξάλλου,Μυρτώ, υπάρχει κάτι που πρέπει να μάθεις κι εσύ για την δική μου οικογένεια. Σου είχα κρύψει κι εγώ κάποια πράγματα"

"Τι? ξαφνιάστηκε η Μυρτώ.

"Έχεις κι εσύ κάθε δίκιο να θυμώσεις μαζί μου. Είμαστε στην ίδια θέση,Μυρτώ. Κι εγώ δεν σου μίλησα,όχι για να μην σε χάσω,αλλά γιατί δεν θέλω να το συζητάω. Κοίτα..." πήγε να πει αλλά έριξε πρώτα μια ματιά στην Μυρτώ που κρεμόταν από τα χείλη του και περίμενε να ακούσει. "Ίσως τελικά να μην είμαι από τόσο ήσυχη οικογένεια όσο νομίζεις...Ο πατέρας μου..."