Chapter 10.2
Hindi pa ako nakakalayo ng hakbang nang may humila sa buhok ko. Napaigik ako sa sakit at napahawak sa ulo ko kung saan nakasabunot ang kamay nya sa buhok ko.
"akala mo ba makakatas ka sa akin babae ka?" si carl na parang demonyo na ang bosesnanlilisik ang mata nya.
Takot na takot na ako. But i still keep my senses on, hinampas ko ulet sa kanya ang hawak kong baril. Yon lang tanging paraan na alam kong gawin sa bagay na yon.. Dahil kahit desperado na akong makatakas. Hindi ko pa rin kayang iputok ang baril na yon.
"ahh pu**** *n* kang babae ka!" Napahiyawsya sa sakit, sapul ang kanyang duguang mukha. Sinamantala ko ang pagkakataong tumakbo.
Lakad! Takbo! ang ginawa ko. Halo na ang pawis, luha at sipon ko at impit na umiiyak.
Nakalabas na ako nang gusali. Palingon-lingon ako sa paligid, naghahanap ng maari tumulong sa akin. Pero sa kasamaan palad wala akong makitang tao kahit sasakyang dumadaan sa bahaging yon. Nangingig na ako sa takot.
"tulong! Help me please..!"desperada kong sigaw, Nagbabakasali akong may makarinig sa akin.
But i guess i did a wrong move. Dahil nakikitang kong papunta sa deriksyon ko si carl. Alam kong nahihilo pa sya sa pagkakapukpok ko sa kanya ng baril dahil pasuray-suray ang lakad nito. At sapo ang duguang mukha.
"stay there you bitch!" sigaw nito.
"fu** you asshole.!"ganti kong sigaw at kumaripas nang takbo kahit alam kong ano mang sandali bibigay na ang tuhod kong wala lakas, dahil sa takot at pagod sa pagtakbo.
Pahina nang pahina na ang takbo ko. Anong lugar ba to. ?bukod dun sa lumang building na pinanggalingan ko wala na aqng makita kundi mga talahib at lumang tulay. Hanggang sa nadapa ako, tumilapon ang bitbit kong baril at hindi ko na alam kung saan napunta. di ko na kayang tumayo. gumagapang na ako sa pagod. Hingal na hingal na ako. Pakiramdam ko nauubusan na ako ng hangin..
"oh god help me! Mom! Help me!" mahina kong dasal at patuloy ang pag agos ng luha ko. Pinipilit ko pa ring makatayo. Kahit parangwala na akong lakas.
"aaahhh!" napasigaw ako sa gulat at sakit ng biglang may humablot sa buhok ko.
"carl! Please dont do this.!" pakiusap ko kai kahit alam kong di na pumapasok sa demonyong ito ang mga sinasabi ko.
"oh! So youre begging now! Bakit? When i ask you to give me a chance. Did you listen tome? Huh?" si carl na mas lalo pang hinigpitan ang pagsabunot sa buhok ko.
"im sorry! Im sorry!kaibigan lang talaga ang tingin ko sayo.!" sabi ko at hinawakan ang kamay nyang nakasabunot sa buhok ko. Parapigilan to sa paghila. Dahil parang matatanggal na ang anit ko sa sakit.
"sorry?" sinampal nya na ako ng malakas, para akong mawawalan ng ulirat sa sakit.di pa man ako nanakabawi sa pagsampal nya."kaibigan?" at isang malakas na sampal ulet sa kabilang pisngi ko ang ginawa niya. nalasahan ko dugo mula sa pumutok kong labi dahil sa pagkakasampal nya.
"tingnan natin kung anong magagawa ng sorry mo ngayon." at tinulak niya ako nang malakas dahilan upang mapahiga ako sa lupa.Pinilit ko pa ring lumaban pinagsisipa ko sya kahit alam kong di na uubra sa kanya ang mga sipa kong walang lakas.
Nanlaki ang mata ko nang makita kong unti unti na nang hinuhubad ang damit nya.kinumbabawan nya ako at sinibasib ng halik ang mukha ko.
"no! Stop it! Please!" pilit pa rin akong nanlaban, pinagkakalmot ko sya.
"you! You stop.! You bitch!" si carl na iniiwasan ang mga kalmot ko. At bigla akong sinuntok sa sikmura.
Nagdidilim ang paningin ko at bago ako tuluyang mawalan ng malay nakita ko ang isang matagumpay na ngiti sa kanyang mga labi.
----->
Again nxt year na ang edit.
Ciao
