Gerçekleri kabullenmek , perdeleri açık bir evde çıplak dolaşmaya benzer lakin bizler çok severiz perdelerin arkasında yaşamayı , sahteyi , yalanı , makyajları.Tabi iş makyaja gelince bizden çok kananıda yoktur o makyajlara.Ruj , rimel , fondoten kadınların makyajı iken , parada erkeklerin makyajı olur.Bazen spor bir araba , bazen şık bir takım elbise tüm erkekleri olduklarından daha iyi ve daha yakışıklı gösterebilir. Sadece ruj ile, para ile kalsa yine iyi.Kimisi kişiliği , davranışlarını , hobilerini dahi utanmadan makyajlar.Kendine farklı roller biçer , iki kişiliği yaşar gerçeğiyle , sahtesiyle.İşine hangisi geliyorsa , karşısındaki hangisine aşıksa.Güncel aşkların yüzeyselliği ve evliliklerin kocaman bir hayal kırıklığı olması işte tamda bu yüzdendir zaten.
Ambalajların büyüsüne kapılan gözlerin ortak noktasıdır yüzeysellik. Peki kötü bir şey midir bu? Değil belki ama önyargı ve kişiselleştirmelere neden olur ne yazık ki. Hiç bir şeyi olduğundan güzel , olduğundan iyi görmemeliyiz bence.Görsekte , sanmamalıyız demek istiyorum.Zaten kocaman bir sanrıdır makyaj.Maddiyatı seven , çirkinliklerine küsen , kendini kabullenemeyen , hayvansal dürtülerinden tam olarak arınamamış bilinçlerin uyuşturucusudur makyaj.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Psikoloji
Short StoryMotivasyon, psikolojik yardım, psikolojik tavsiye, bazı sırların çözümü (bilinçaltı neden rüya görürüz vb.) gibi şeylerin bulunacağı bir kitap. Umarım beğenirsiniz. Keyifli okumalar...
