Psikoloji

Vedalardan Bir Parça

Vedaları sevemedim bir türlü, başlangıçları da öyle. Birine ya da bir şeye alışmaya çalışmak ya da kendini ondan koparmak hep eziyet gibi geldi bana. Canım yandığı için yüzüm ekşidi, acıdan kalbim ezildi ama yine de bir 'Hoşçakal' demeyi ya da zorla da olsa 'Hoşgeldin' demeyi ihmal etmedim. Geleni karşıladım, gideni uğurladım.

Vedaları sevemedim diye başladım, gönül isterdi ki 'Sana ulaşmayan başlangıçları, vedaları sevemedim.' diyeyim. Ama olmuyor işte, yazdıklarımı özel değilmiş gibi göstermek zorunda hissediyorum kendimi. Aklıma her düştüğünde adını sayıklıyorum, kalbimde oluşan o küçük saplantıyı yok etmeye çalışıyorum.

En kötüsü de seninle bir şeyler yaşamadığımız, yaşayamadan silip atacağımız günler aklıma geldiğinde, zihnimi elimden geldiğince kontrol etmeye çalışıyorum. Taş kalplinin teki olmama rağmen, adını duyduğumda içimde ansızın kopmaya başlayan fırtınayı güç bela dindirebiliyorum. Kendimi sana ihtiyacım olmadığına inandırıyorum. Eğer aklımı kandırarak bu düşünceyi tekrarlarsam, amacıma ulaşacağımı düşünüyorum. - Aslına bakarsan, sana ihtiyacım var. Ama duygusal bir acizlik olarak düşünme bunu, bana asla acımanı istemiyorum. Arkadaş, abi şefkati de istemiyorum. Bir an beni gerçekten sevebileceğini ümit ettiğim için bunu tatmak istiyorum. İstiyor'd'um. -

Benim aşkta 'Ne olursa olsun' gibi bir zihniyetim olmadı hiç. 'Ya şimdi ya hiç' diyip durdum bu zaman kadar, eğer bir an sevilmediysem; diğer zamanlarda ne hissettirdiğimi önemsemedim. Hataydı belki yaptığım, yanlıştı. Aşk oldum olası sabır istedi benden ama kırık kalbimin sabrı çoktan tükendi.

Şimdi başlamadan biten ne varsa öldürüyorum içimde. 'Suçlu sensin' de diyemiyorum, gerçekten. Bir sebebin var ki gelemedin. Olsun, satırları okur musun onu bile bilmiyorum. Neyse ne. Oku diye yazmıyorum, sadece satırlara ihtiyacım olduğu için yazıyorum. Ama okuyup kelimelerim arasında kendine dair bir parça bulursan mutlu olurum. Seni yarım yamalak sevgimle iyileştirip mutlu edemedim, bari kırık dökük kelimelerim mutlu etsin. Bir an, sadece bir an inanmıştım. Karşılıklı olduğunu var sayıp sahip olduğum mutluluğu bozmamıştım.

Fakat anlıyorum ki yanlışmışım; bir anlık büyüden ibaretmiş. Ve her hikayede olduğu gibi bunda da büyü ansızın bozuluvermiş..