Üvey kardeş

2.Bölüm

Bütün gece ağlamıştım ve bugün cidden kendimi çok halsiz hissediyordum .Babamın dünkü hareketimin hesabını soracağınıda biliyordum iç geçirerek yataktan kalktım bide üvey kardeşim başıma bela olmuştu .Elimi yüzümü yıkamak için banyoya yöneldim Kapıyı açmaya çalıştığımda kilitli olduğunu gördüm kapıyı tıklatarak ;

-''içeride biri var mı ?'' diye sordum evet uyku sersemliği ancak bu kadar kendini belli edebilirdi birkaç dakika sonra uykulu gözleriyle ve dağınık saçlarıyla yüzüme tip tip bakan üvey kardeşimle karşılaştım tek kaşını kaldırarak

-''içeride biri olmasa kapı kendi kendinemi kilitlendi ufaklık ? dedi .Dün ilk gün olduğu için karşılık verememiş olabilirdim ama bugün beni eziklemesine izin vermeyecektim tam bir şey söyleyeceğim sırada çenemden tutup kendine biraz daha yaklaştırdı .Kaba bir tutuş olmasada nazik bir tutuşda değildi.Gözlerini kısarak

-''Sen tüm gece ağladınmı ? dedi daha sonra yüzümü avuçlarının içine alıp alaycı bir gülümsemeyle ''merak etme sarışın .rahat durduğun sürece sana bir şey yapmam ben ''dedi cevabımı dinlemeden merdivenlere yöneldi .Gerizekalı sanki ondan korkan vardı .Baktığında insanın kanını donduran gözleri ,kaslı bir vücudu olması , yada tarif edilemez bir kokusunun olması umrumda değildi

Yeni aileme ilk kahvaltımı tabikide yapmayacaktım .Babama yandan bir bakış atıp

-''Size afiyet olsun ben aç değilim '' dedim Babam ifadesiz sesiyle

-''Bir şey yemesen bile oturacaksın aile konuşması yapıcaz diyince aklıma gelen ilk bahaneyi söyledim

-''Baba olmaz şey beni bekliyor ,Buğra o yüzden gitmem gerek okulada geç kaldım zaten ''dedim aceleyle babamın sesi itiraz istemiyor gibiydi .Buğra 2 yıldır sevgilimdi ayrılmamıza rağmen beni korur kollardı .Babamla araları oldukça iyiydi onla olmama kızmazdı 

-''Eylül sadece tanışmak için sana hesap filan sormayacağım '' dedi istemeyerekte olsa üvey kardeşimin yanına oturdum .yüzünde sinir bozucu bir ifade vardı gözlerini üzerimde hissedebiliyordum .''Ne tanışması yapacaksan yapalım hadi '' dedim yapmacık bir gülümsemeyle Babam ;

-''Hadi birbirinize merak ettiklerinizi sorun bakalım '' diyinci kahkahamı tutamadım ''onun hakkında hiçbir şey merak etmiyorum ,izninizle ''  diyip masadan kalkacağım sırada güçlü ve soğuk bir el bileğimden yakaladı .Bu elin sahibi üvey kardeşciğimen başkası değildi .Ne istediğini soran bir bakış attım

-''Ama ben senin hakkında bazı şeyleri merak ediyorum mesela adını '' diyerek alayla gülümsedi ama gözleri sertliğinden taviz vermemişti .Göz devirerek ''Adım Eylül oldu mu ?'' diye sordum ''Bende Gurur '' diyerek cevap verdi alayla gülümseyip

-''sormadım ki adını dedim '' bu sefer o alayla gülümseyip

-''Ama ben söyledim var mı bir sorun ?'' Evet sorun senin yasaman .

-''Herneyse ''diyerek bileğimi elinden kurtardım

Babam ; ''Eylül ,Gurur'da senle gelicek ona okulu tanıt '' dedi

-''Beni Buğra bırakıcak ne hali varsa görsün'' diyerek tersledim Gurur araya girerek

-'' Seni artık ben bırakıcam Eylül''diyince adımı söyleyişi içimde bir yerlerin titremesine sebep olmuştu .Karşı çıkmak için fazlasıyla yorgun olduğum için ''pekala acele etsen iyi olur '' dediğimde yüzünde bir gülümseme yakalamıştım ve bu ona gerçekten çok yakışmıştı bence daha sık gülmeliydi

Deri ceketini alarak arabayı açtı arabay bindiğimde arabayı çalıştırmadığını gördüm

-''Ne bekliyorsun davetiye filan mı ?''diye sordum yüzüme bakmadan

-''eteğini giymeni bekliyorum '' diye yanıtladı verdiği cevap karşısında yine o meshur kahkahalarımdan birini attım

-''Ya beyinsiz olduğunu biliyordum da kör olduğundan hiç bahsetmemiştin ''diyip eteğimi gösterdim bu hareketim onu oldukça sinirlendirmiş olacaktı ki öfkeli bir sesle

-''Nerde Eylül etek ? ben göremiyorum ? ya o eteği uzatırsın ya da baska bişey giyersin ''dedi bende sinirle

-'' kendini ne sanıyorsun sen be? bana karışamazsın anladın mı ? dedim birden bire elini yumruk yapıp direksiyona geçirince irkildim her bir kelimeye baskı yaparak

-''o .etek.benim.yanımda.giyilmicek !'' ben senin o ne olduğu bilinmeyen sevgiline benzemem '' dedi gözlerime kırpıştırarak baktım ''daha onu tanımıyorsun bile sen ''dedim ama sesim güçsüz çıkmıştı

-''Sana değer verdiğine göre bişeye benzemez güzelim ''diyince sinirlenip ''bu kadar yeter ''dedim daha araba çalışmadan aşağıya indim aynı anda Gurur'da benimle birlikte inmişti sabırsız sesiyle

-''Arabaya bin '' dedi binmeyeceğim diye bağırdığımda '' keyfin bilir '' diyerek belimden tutup canımı acıtmayacak şekilde omzuna attı ne kadar yumruklasamda işlemiyor gibiydi sonunda pes ederek yine kendimi koltukta buldum bişey unutmuş gibi kapıyı tekrardan açıp ağzıma bir bant yapıştırdı gözlerimi kısarak ölümcül bakışlar atmakla yetinmiştim ama beni omzuna alması kalbimin hızlı hızlı atmasına neden olmuştu .Neden ona karşı koyamıyordum ?