Üvey kardeş

4.Bölüm

Her zaman filmlerdeki gibi kuş sesleriyle filan uyanmak isterdim .Üstüme gelen güneşe lanet ederek yataktan çıktım . her yanım ter içinde kalmıştı yavaş ve uyuşuk adımlarla banyoya yöneldim.Gurur'un odasının önünden geçerken hala uyuduğunu görmüştüm .Acaba dün gece benim için endişelenmiş olabilirmiydi ? Bu saçma düşüncemi hemen aklımdan silerek banyoya girdim 

Aynadaki yansımama baktığımda berbat görünüyordum dünü çok bulanık hatırlıyordum .Görüntüleri birleştirmek için bir süre aynada kendi kendime baktım ama aklıma Gurur'un beni taşıması dışında hiçbir şey gelmiyordu .Daha fazla banyoda durmayarak odama yöneldim .Gurur'un odasının önünde geçerken uyanmamış olması için içimden dua ediyordum .Ne yazık ki her zaman olduğu gibi bu duamda kabul edilmemişti.

Kapının solunda sandalyede oturuyordu .Gözlerini bir yere odaklamıştı ve eli çenesindeydi saçları dağınıktı,odası ise harika bir şekilde düzenlenmişti .Kapının önündeki birkaç koliden başka her şey yerinde gibiydi beni farketmesin diye sessizce geçmeyi amaçlıyordum ama şu lanet kolilere takılmıştım dünya tersine dönmeden önce belimden yakalandığımda korkarak bir gözümü açtım .Evet tam da beklediğim sahne boş bakışlı Gurur ve tek elinle tuttuğu ben. Ayrıca nasıl hızlı geldi bu çocuk ? aklıma gelen ilk şeyi söyledim 

-''Edward cullen falan mısın ? Evet Eylül Aferin Eylül . gülmekle gülmemek arasında kalmış gibiydi ama sert bakışlarından yine taviz vermiyordu 

-''Güzelim ,beni o ergen filmlerindeki karakterlere benzetme bak bozuşuruz ,ayrıca seni bir daha kurtarmayacağım önüne bak körmüsün ?'' diye sordu dediklerine aldırış etmeden toparlandım çünkü üstümde hala bornozum vardı bu çocuk beni ciddi anlamda sinir ediyordu .Neyse ki bugün okul yoktu yaşasın tüm gün uyumak ! guruldayan karnım bir de yemek olduğunu hatırlattı. 

Buzdolabının üstünde babamdan bir not vardı notta şöyle yazıyordu ;

''Akşam ailemizle yemeğe çıkacağız abinle iyi anlaş -Baban '' görmezden gelmeye çalışarak dolabın kapağını açtım .Tıka basa dolu olmasına rağmen hayatımda hiç yemek yapmamış bana bomboş geliyordu .Evde çalışan Ayşe teyze'nin oğlu hasta olduğu için izinliydi .Birden arkamda bir nefes hissedince panikle bir adım geriledim o sırada Gurur'un üstüne düştüğüm için oda dengesini kaybetmişti sonuç olarak şu anda Gurur benim üstümde ve bende koltuktaydım .Tanrım ! bu pozisyon hiç sağlıklı değil .Sonunda sessizliği bozarak 

-''Üstümden kalkarsan yemek yapacağım ''dedim hiçbir şey demeden üstümden kalktı biraz ısrar eder bekliyordum boş boş yüzüne bakınca 

-''Hadi ufaklık açlıktan ölüyorum ''dedi alaycı bir sesle .Cidden benim yemek yapabildiğimi falan mı sanıyordu bu ? yinede bozuntuya vermeyerek dolaptan iki yumurta çıkardım ah saçmalamayın tabikide onun için değil ! 

Yarım saat geçmesine rağmen hala yumurtaları kıramamıştım her seferinde yere dökülüyordu ve üstüm başım yumurta olmuştu .Gurur'a baktığımda dikkatli bir şekilde bana bakması yüzümün kızarmasına neden olmuştu .Bana yaklaşmaya başladığında nerdeyse kalbim yerinden çıkıyordu elimde tuttuğum dolapta kalan son iki yumurtayı yavaşca elimden aldı düzgün bir şekilde kırarak tavada pişirmeye başladı .Ben ise ağzım açık onu izliyordum sonunda ortaya yenilebilir bir şey çıktığında yine o alaycı gülümsemeyle 

-''Abinden öğren ufaklık '' diyip göz kırptı .Salak 

Yumurtaya uzanığım sırada hızlı bir hareketle önümden çekti .tek kaşımı kaldırdığımda 

-''Yok öyle bedavadan yemek güzelim bunun hepsi benim hadi başka kapıya ''dedi sinirlerime hakim olmalıydım Gurur'u tam solumda duran bıçakla bıçaklamayı aklımdan çıkarmalıydım .Sonunda hiçbir şey demeden masadan kalktım gözlerini üzerimde hissedebiliyordum .Lanet olsun karnım hala gurulduyordu aldırmamaya çalışarak koltuğun köşesine kıvrıldım birkaç dakika sonra önüme kaba bir şekilde bir tava yumurta konulunca gözlerimi kırpıştırarak Gurur'a baktım