Üvey kardeş

28.Bölüm

Eve dönüyordum.Bir koca yıl Gurursuz geçmişti.Nisa Hanımı bile özlemiştim.Uçak inişe geçerken kemerime daha sıkı tutundum ve seslice yutkundum.Gurur'a sarılmak istiyordum.Piste iniş yaptığımızda heyecandan ellerim titriyordu.Kollarım ağrıyana kadar sarılacaktım.Gözlerimi kapatıp havaalanın girişinde beni beklediğini hayal ettim.Yüzüme yayılan gülümsemeye engel olamadım.Acaba yine aynı heyecanla beni öpermiydi ?.Öpemezdi.Çünkü artık hiçbir şey eskisi  gibi değildi

İnebileceğimize dair anonsu duyduğumda heyecanlı hareketlerle kemerimi çözdüm.Valizlerim bir gün önceden gitmişti.Gözlerim Gurur'u arıyordu.Yoktu neredeydi ? Babamın sağ kolu olan Mehmet amcayı görünce yarım bir gülüşle gülümsedim.Aynı zamanda bu gülüş burkuk bir gülüştü.Gurur yoktu,Babam yoktu.Unutulmuştum.

Mehmet Amca her zamanki gibi sevecen sesiyle ''Hoşgeldin kızım,Babanın biraz işi vardı gelemedi ''dedi.Bu adama yalan söyletilmesinden hoşlanmamıştım.Cevap vermeyerek kafamı salladım.Yol boyunca özlediğim şehri incelemiştim.Ve farketmiştim ki bu şehirde özlediğim tek şey Gururdu.

Eve yaklaştığımızda arabanın aynasından yüzümü inceledim.Berbat haldeydim uykusuzluktan gözlerimin altı morarmıştı.Solgun görünüyordum ve oldukça zayıflamıştım.Araba durduğunda bir an önce Gurur'u görebilmek için hızlıca indim.Kapıda Nisa Hanımı görünce adımlarım biraz da olsa yavaşladı.Oda solgun görünüyordu mesafeli bir sesle 

-''Merhaba '' dedim.Yorgun bir gülümsemeyle ''Hoşgeldin kızım,Baban uyuyor istersen hemen odana geç ''dedi.Birileri artık babamın beni görmek istemediğini bana söylemeliydi.Sormaya cesaretim yoktu ama Gurur hala ortalıklarda görünmüyordu.adımlarımı yeniden Nisa hanıma çevirip 

-''Gurur...yok mu ? ''diye sordum.Yüz hatları gerilmişti.Kolumdan yavaşça tutarak koltuğa yönlendirdi 

-''Eylülcüğüm bu konuyu seninle konuşmak istiyorum ki kimse üzülmesin ''Cümlesinin ilk başından bir şeylerin ters gittiğini anlamıştım.Dinlediğimi belirtmek için kafamı sallayıp koltuğa oturdum.

-''Gurur sen gittiğinden beridir çok değişti.Bir gün bile eve erken gelmedi geldiğinde ise ayakta duramayacak halde geldi.Senin konun açıldığında ise seni sürekli geçiştiriyor.Her gün eve başka kızlarla geliyor.Nedenini bilmiyorum ama yeniden alkol komasına girecek diye ödüm kopuyor.Aranızda ne geçti ? ''diye cümlesini bitirdiğinde duyduklarımı hazmetmek için gözlerimi kapattım.

Gözyaşımı silerek 

-''Aramızda bir şey geçmedi Nisa hanım.Ama istiyorsanız ondan uzak dururum.''dedim ve cevabını dinlemeden odama doğru yöneldim.Deli gibi özlemiştim,Ona sarılmayı böyle isterken bunları duymak bana çok ağır gelmişti.Babam benden nefret ediyordu.Bu hayatta sığınabileceğim kimse yoktu

Her zaman ki gibi penceremin önüne oturarak cenin pozisyonu aldım.Odama hiç karışılmamıştı.Yan tarafta portrelerimi görünce gözyaşlarım daha da artmıştı.Resimlerin üstü karalanmış bazıları da yırtılmıştı.Hemen yatağımın altında ki Gurur'un hediye ettiği portreye bakmaya gittim.Bu sağlamdı.

Alt kattan sesler duyunca merdivenlere yöneldim.Gülüşme sesleri.

üstüne oturan kırmızı bir elbiseyle esmer güzel bir kız Gurur'un kolunu omzuna atmış onu içeriye taşımaya uğraşıyordu.Gurur ise kahkahalar atıp duruyordu.Üstüne bol gelen siyah bir gömlek giymişti.Kirli bir sakal uzatmıştı.Tanrım.gözlerinin mavisi kıpkırmızıydı.Bakışları üst katı bulunca sanki vücudum bir dikene dönmüştü.kızı bırakarak

-''Sarışın ? ''diye mırıldandı.Onunla konuşmak istemiyordum.Hızlıca odama girdim.Kapının ardına yığılıp kalmıştım.Daha sonra kızın 

-''orada birisi yok sevgilim ''demesiyle yeniden kahkahalar başlamıştı.Sağlam kalan son portreyi elime alıp hızlıca duvara çarptım.O okuldan hiç dönmemeliydim.İlerleyen saatler gözkapaklarım ağır gelmeye başlamıştı.Pencerenin önünde yavaşça gözlerimi kapattım.Rüya mı görüyordum bilmiyordum ama kapının aralandığını hissettim.Daha sonra her zaman ki o kokuyu duyunca rüya olmadığını anladım.Gelmişti.

-''Seni o kadar bekledim ki sarışın.Sonunda kendimi gelmeyeceğine inandırdım.Ama gelmişsin.''

Yanımda birinin varlığını hissedince gözlerimi daha da sıkı kapattım.Sarhoştu.Hemde çok sarhoştu.Bu hareketlerine yarın pişman olacaktı.Beni unutmak istiyordu iç çekerek devam etti 

-''Seni ilk gördüğümde gerçek olmayacak kadar güzel geldin.Sana ''sarışın ''diye seslendim neden cevap vermedin ki ? Şimdide beni duyuyorsun mesela ama konuşmuyorsun benimle.''dedi ve sonra aniden vücudumun havalandığını hissettim.Yatağa yatırıyordu beni.Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.Kokusunu öyle özlemiştim ki. Üstümde Gurur'un ağırlığını hissedince kafamı yana doğru çevirdim.Ama bir eliyle yine kafamı yüzüne doğru çevirdi.Boğuk bir sesle 

-''Yüzüme bak Eylül.Benimle konuş buna ihtiyacım var lütfen''dediğinde yavaşça gözlerimi açtım.Koyu mavi gözler adeta özlemle bakıyordu.Ama bunu istemediğini biliyordum.O sadece sarhoştu.Bunu ona söylemek için ağzımı açtığımda dudakları beni susturdu.

Öyle öpüyordu ki sanki bıraksa kaçacakmışım gibi.Bir elimle ittirdiğimde 

-''Eylül sakın ! sakın birdaha beni ittirme.Seni özledim hergün bu duyguyu yaşamak için bir sürü kızı denedim.Evet ben tam bir şerefsizim ama sana ihtiyacım vardı.o yüzden yapma uzaklaştırma beni''

Artık dayanamayacaktım kolunun altından kurtulup 

-''O yüzden mi bütün portreleri yırttın Gurur ? o yüzden mi benim konumun bile açılmasına katlanamıyorsun ? Sen şu an sarhoşsun ! daha ne istediğini bile bilmeyen bir zavallısın.Beni başkalarında arayacak kadar zavallısın! ''Sözlerim bittiğinde Gurur inanmıyormuş gibi yüzüme bakıyordu.

-''Sana daha önce sarhoşken ne yaptığımı sabahına asla hatırlamam demiştim ya Eylül.İşte o yalandı.Ben yaptığım hiçbir şeyi unutmam.Bu söylediklerini de unutmayacağım ufaklık.İyi geceler ''diyerek kapıya yöneldi.Onu durdurmak istiyordum ama artık olmazdı.En iyisi buydu.

Ağlayarak gözlerimi kapattım.Bir süre sonra karanlık zihnimi ele geçirmişti.Ne yapacağımı bilmiyordum.Tek bildiğim şey artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.

Merhaba arkadaşlar.Sınavlar bitti.ve verdiğim sözü yerine getirdim.İşte yeni bölüm.Yazmayı gerçekten özlemişim.Giriş bölümü olduğu için çok fazla yazmak istemedim çünkü bu bölüm benim için gerçekten en üzüntü ağırlıklı bölümlerden bir tanesi.EYLUR çiftinin arasını bozmak hoşuma gitmiyor.Gururun üzülmesi hiç hoşuma gitmiyor bu arada önerdiğim şarkıyla okursanız gerçekten ağlayabilirsiniz.:)