Bölüm 14 - Şans ?

1.5K 120 25
                                    

Gözlerimi açtığımda karşımda Luhan'ı görmek beni şaşırtmıştı.Dudaklarını ayırdıktan sonra bana bakmaya başladı.Birşey söylemek isteğini belliydi ama söylemekten çekinir gibi bi hali vardı.

" Soo,bak kimsenin bilmesini istemiyorsun ama birilerinin senin hakkındaki fantezilerini duymak istemiyorum.Herkes bizim birbirimize ait olduğumuzu bilmeli.Onlara susmalarını söylediğimde beni ilgilendiren birşey olmadığını söylemeleri onları orda gebertmek istememe sebep oluyor.Sırf senin için sustum.Ama bir daha susmam Soo.Bu çok kırıcı.Neden saklıyoruz ? Ne gerek var Soo ? "

" Biz erkeğiz Luhan. "

" Ne yani erkeğiz diye sevemez miyiz ? Sen benimle sevgilisin şu an.Bu ne demek ? BENI SEVİYORSUN DEMEK.Peki ya ben ? Bende seni çok seviyorum.O zaman cinsiyetin ne anlamı var.Kalplerimiz bir Soo.Bak Kris ve Lay'a.Onlar milleti taktı mı ? HAYIR.Peki ya pişmanlar mı Soo ? BİZE ENGEL OLAN NE SOO ? "

" BANA BAĞIRMAYI KES LUHAN. "

" O halde cevap ver bana Soo.Bize engel olan o lanet şeyi söyle bana.Kafayı yemek üzereyim artık. "

Tam o anda gerçeği söyleyecekken Bay Jongin bir hışımla odaya dalıp Luhan'a nefretle bakmaya başladı.

" Luhan,burda ne işin var ? Dersin yok mu senin ? Özelinizi dışarıda halledin. "

Bu ne demek ? Yani birşey anlamadım.Luhan kısaca özür dileyerek odadan çıktı.Bay Jongin yüzüme dahi bakmadan odayı terk etti.Ben tek başıma odada kalmıştım.Üstümü değiştirmekten vazgeçip kapıyı hızılca açarak spor salonunu terkettim.Okulun çıkışına doğru giderken Luhan'ın elinde sigarayla bana baktığını farkettim.Sigarayı yere atıp bir güzel ezdikten sonra gülümseyerek yanıma gelmeye başladı.İşte bu yüzden nefret ediyorum bu çocuktan.İnsanın bünyesi kaldıramaz Luhan'ın hareketlerini.Az önce kaplan gibi bağırıp duran çocuk o değilmiş gibi gülmesi beni sinir etmekten başka bir işe yaramamıştı.Dibime kadar gelip yanağıma bir öpücük bırakıp konuşmaya başladı.Ama es geçtiği bir yer vardı.Önemli olan onun siniri değil benim sinirimdi.

" Soo,özür dilerim bebeğim.Ben öyle bağırmak istemedim.Gerçekten.Sadece çok sinirliydim. "

" Luhan,sonra konuşalım. "

" Şimdilik serbest bırakıyorum Soo.Ama akşam mesaj at. "

" LUHAN ! BEN NE ZAMAN İSTERSEM MESAJ ATARIM.NE YAPACAĞIMA KARAR VEREBİLECEK YAŞTAYIM. "

" Soo,akşam o mesaj bana geliyor.Gelmezse ben gelirim.Bu kadar basit.Anladın değil mi benim akıllı sevgilim ? "

Ruh hastası.Evet kesinlikle bu çocuk hasta.Ellerimi saçlarıma daldırıp nefes almaya çalıştım.Sigara kokusu olduğunda nefes almakta zorlandığım için arkamı dönüp derin derin nefes almayı denedim.O anda Bay Jongin'ın pencereden bizi izlediğini gördüm.Benim farkettiğimi henüz anlamamış olucak ki hala Luhan'a sinirle bakıyordu.Tekrar Luhan'a dönüp yanağını öperek gitmeye başladım.Bay Jongin gördüğüne göre artık unutmaya başlamıştır.Aslında unutup unutmaması artık pekte önemli değildi benim için.Çünkü hayatımda Luhan gibi bir ekşın fazla ağır basıyordu.Dediğim gibi çocuk takıntılı bir manyak.Peki benden daha manyak biriyle nasıl çıkabilirim ben ? Tabikide bitmesi gerek.Eve yaklaşmışken kapının zaten açık olduğunu gördüm.Baek açık bırakmış olabilirdi.Kapıyı kapatarak eve girdiğim zaman kanepemde birbirine sarılıp uyuyan bir çift beklemiyordum.Baek nasıl olurda Bay Park ile bu pozisyonda olabilir ? Sonuçta o bir öğretmen ve Baek bir öğrenciydi.Karşı kanepeye geçip oturmuştum ki Baek mırıldanmaya başlamıştı.Baek'in sesine uyanan Bay Park'ın hareketi üzerine Baek'te uyanmıştı.Birbirlerini bir kaç dakika izledikten sonra beni ancak farketmişlerdi.Baek bu durum gayet normal birşeymiş gibi gerçekten mutlu olduğu zamanki gülümsemesiyle bana baktı.Sonra birleşik ellerini gözüme doğru sokmayı ihmal etmedi.Ben hala bunun doğru olmadığını düşünürken Baek birşeyler yapmayı teklif etmişti.Ben itiraz edecek gibi olduğumda Bay Park beni notlarımla tehtid etmişti.Aslında tek başlarına gezmek istediğini anlamıştım ama Baek'in sevinci için böyle yapmıştı.Birlikte evden çıktıktan sonra Bay Park'ın bizi bir cafeye getirmesiyle birşeyler atıştırmaya karar vermiştik.Garson siparişlerimizi aldıktan sonra sessizlik hakimdi.Baek bu duruma alışmaya çalışıyor,Bay Park ise benim yanımda biraz çekiniyor gibiydi.Sessizlik garsonun tatlıları ve içecekleri getirmesiyle bozulurken Bay Park'ın telefon seside eşlik etmişti.Ne konuştuklarını Jongin dedikten sonra dinlemeye karar verdim.

Together Or Apart • KaiSooHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin