A Taste Of Second Romance [COMPLETED]

SIX

SIX

VIANE DREA SILVA

Naghihintay na ako ng taxi dito sa labas ng airport para makauwi na ako. Alas-sinco na ng hapon pero magdidilim na ang kalangitan. Parang uulan ata.

May humintong kulay puti na sasakyan sa harap ko. Mukhang kay Corbin ata 'to. "Hop in!"

"Can I?" nahihiya kong tanong. Ito kasi ang first time na yayain niya ako. At nung hinalikan niya ako sa may tenga ko, wala naman akong naramdaman. In fact, sanay na ako. Unang kilala pa lang namin, binigyan niya na agad ako ng halik sa pisngi. Natawa pa ito ng nakitang gulat na gulat ako. Eh kasi naman kung makahalik, close tayo koya?! But everytime we're all off-duty, he gives us, girls kisses on our faces as a sign of saying hello. Siguro sa kanyang kinalakihan niya talaga iyon nakuha pero hindi ko naman alam kung taga saan ba siya.

"Of course! Come on," he gestured his fingers for me to come in. Pumasok ako sa kotse niya at tinulungan niya ako suotin ang seatbelt ko. Pagkatapos ay hinalikan niya ako sa pisngi.

"So where do you live, Ms. Silva?" panimula habang nasa daan kami.

Tinuro ko sa kanya ang address ng tinitirhan kong apartment. Tahimik lang kami sa kotse, as in sobrang tahimik, tanging aircon lang ang maingay. Kung si Kellan pa tong katabi ko, kanina pa kami nagbangayan. Shit, why am I thinking bout him?!

Dahil sa haba ng byahe dahil sa traffic at dahil na rin sa pagod, hindi ko namalayang nakatulog na pala ako. Nagising nalang ako dahil sa hindi ko alam. Hindi ko alam kung ba't ako nagising basta't nagising lang ako. Yun na yun.

Nilibot ko ang paningin ko at nandito na pala kami. I rubbed my eyes and looked at Corbin, who was only sitting beside me while looking at me intently. Or rather, staring. He stiffle a smirk. A sexy smirk.

"We're here. Why didn't you wake me up?" tanong ko sa kanya.

"I don't know. You were sleeping so peacefully and I'm not that rude to wake you up from your dreams." he answered with still a smile on his face.

"Oh, you shouldn't have done that. I sleep more peacefully on my bed."
He just smirked. I ready myself and sling my bag on my shoulder. He got out from the car before I can even do it. Kinuha niya ang bag ko sa mula sa likod. Gabi na pala. Ang bilis ng oras.

"You need my help on the way?" he offered. Dala niya pa rin ang bag ko.

Umiling ako. "I can manage."

"You sure?" sabi niya at binigay ang bag sa akin. Ngumiti ako at nagpaalam na. Hinalikan niya ako sa pisngi bago pumasok sa sasakyan niya. "See you next week, Ms. Silva."
he winked.

I saluted him, being respectful. "See you next week, Captain."

Pagkaalis niya, kinuha ko ang mga bag at pumasok sa building. Dito palang pagod na ako. Buti pa nagpatulong nalang ako kay Corbin. Nakakapagod! Ang sarap na matulog! Palapit na ako sa elevator nang biglang may kumuha sa malaking bag ko mula sa likod.

"You should've waited for me."
He pushed the button before he faced me. "Why are you with that blonde again?" kunot-noo niyang tanong.

I sighed. "Why are you here, Kellan?"

"I live here." hindi ko na siya sinagot pa. Wala na akong ganang sumagot. Wala na akong ganang magsalita. Gusto ko ng matulog. The elevator doors opened and I stepped in inside while he follows. Pinindot niya ang sixteen button. "Viane, you should've waited for me at the airport. Naghintay ako doon ng ilang oras! Then pagkauwi ko dito, nandito ka na pala. The blonde fetch you home."

"Hindi ka nalang sana naghintay." malumanay kong sagot. Nakayuko lang ako habang pinipikit ang mga mata.

"I want to do that yet at the same, I still want to."

"Hmm... Hindi ko na yan kasalanan." I swear, ito na ata ang pinakamabagal na elevator sa buong mundo. Grabe na kasi ang init dito sa loob. Malamig pero mainit. At kahit pagod na pagod ako, nagigising ang diwa ko nung nalaman kong naghintay siya para sa akin. Nakonsensya tuloy ako. Siya na nga ang nagmagandang-loob, sinungitan ko pa.

The elevator chimed then opened. I stepped outside and snatched my bag from his hand. Ngunit nilayo ko rin ito kaagad dahil kung may anong kuryenteng bumalot sa akin pagkahawak ko sa kanya. Damn... This feels familiar.

"Tulungan na kitang ipasok 'to. Kumain ka na ba?" tanong niya ng maramdaman kong nakalabas na siya sa elevator. Pinikit ko muli ang mga mata ko at naglakad. Habang nakapikit. Ang sarap na talaga matulog. Napapitlag ako nang maramdaman kong may humawak sa magkabilang-balikat ko at pinaikot ako. "San ka ba pupunta? Lumampas ka na sa apartment mo." sabi niya with a little laugh.

Binuksan ko na ang apartment ko at kinuha ang bag sa kanya. "Salamat." sinirado ko ang pinto pero nagulat ako nang makitang nakasunod siya sa akin.

"Umuwi ka na. Gusto ko ng matulog."
Inilagay ko ang mga bag ko sa sala at pumunta na agad sa kwarto. Naligo at nagbihis para makatulog na ako.

Inaayos ko ang kama ko nang may kumatok. "Viane, let's eat." I sighed. Sumalampak na ako sa kama at niyakap ang unan ko. Bukas nalang ako kumain. Mas nangingibaw ang pagod kesa gutom ko ngayon. "I prepared dinner. 'Wag kang matulog na walang laman ang tiyan mo."

Kahit pagod ako, bakit hindi ako makatulog? Hindi mawala sa isip ko na nandiyan lang si Kellan, across my apartment, who still cares for me.

The hell I care.