1x04 Çürümüş İmparatorluk

92 6 2
                                    

Doruk etrafında bakındı.Zarfı cebine koydu.Etrafı gözlemek için sakince yürümeye başladı.Ağaçlardan ilerisi pek görünmüyordu.Güvenli eve doğru yürümeye başladı. Biraz ferahlasın diye çıktığı yürüyüş başına daha büyük dertler açmıştı. Eve girdiğinde Alp ve Başak ordaydı.Evde bir sessizlik hakimdi.

Doruk: Nasıl oldunuz?

Başak: Daha iyiyiz.

Alp: Börteçine olmasaydı ordan çıkmamız biraz zor olurdu.

Doruk Börteçine'ye uzun uzun baktı.Onu hala seviyordu.Bunun nedenini anlayamıyordu. Elinden zarfı çıkardı. Börteçine'ye dönerek.

Doruk: Seninkilerden gelmiş.

Doruk zarfı Börteçine'ye uzattı. Börteçine zarfın etrafını iyice inceledi.

Börteçine: Evet bizimkilerden.Ama sadece sana gönderilmemiş.

Doruk: Başka kime gönderilebilir ki?

Börteçine: Bana...

Tüm gözler Börteçine ve Doruk'un üstüne kilitlenmişti.

Alp: Nereden anladın?

Börteçine: Doruk farketmemiş. Burada kabartma harfleri var.

Başak zarfa odaklandı.Börteçine zarfı ona verdi.Başak zarfa dokunarak.

Başak: Börteçine ve Doruk'a.

Doruk: Bakalım zarfın içinde ne varmış.

Başak tedirgince zarfı Doruk'a uzattı.Herkesin gözü Doruk'un elleri üzerindeydi. Doruk zarfı açtı.

Doruk: Bu sayılar da ne?

Başak: Bunlar koordinat.

Doruk: Ama nerenin?

Alp: Zarfı bana verin.

Alp zarfı aldı.Ardından bilgisayarına koordinatlarını girdi.

Başak: Yeni nesil elektrik üretim ve dağıtım merkezi.

Doruk: Peki neden oraya gitmemizi istiyorlar?

Börteçine: İnan bana bilmiyorum. Adını daha hiç duymadım.

Doruk: Gidip öğrenmeniz gerekecek o zaman...

***

YIL 2034

Doruk sabahtan beri Börteçine'yi arıyordu.Ona bir türlü ulaşamıyordu. Sonra aklına Börteçine ile tanıştıkları mezarlık geldi ve oraya gitti. Mezarlıkların yanında bir karartı gördü. Yavaşça karartıya yürümeye başladı. Mezarlardan birinin yanında ağlayan bir kız vardı. Evet bu o olmalıydı. Sessizce yanına geldi ve Börteçine'nin yanına oturdu.

Börteçine: Ben babamı çok özlüyorum Doruk..

Doruk'un kelimeler boğazında düğümlemişti.Yıllardır yutamadığı yumrunun acısını tekrar güçlüce hissetti. Gözünden bir kaç damla yaş düştü yere.

Börteçine: Peki ya sen nasıl baş ediyorsun bununla?

Doruk bir anda kendini toparladı. Börteçine ' ye döndü.Onun gözlerine bakarak:

Doruk: Ben artık kendi hayatımızda seyirci olduğumuzu kabullendim...

Börteçine: Ölüyorum Doruk. Görmüyor musun? 2 yıldır koskoca 2 yıldır senin için çırpınıp duruyorum.. İstediğim şey sadece biraz birazcık ilgiydi.Babamdan sonra ilk kez birine sığınmaya,ilgi görmeye çalıştım. Babamdan sonra ilk kez ben birine bağlandım...Belki babamdan göremiyeceğim ilgiyi senle doldurmaya çalıştım, bilemiyorum. Ama sen,sen  bunu da bana çok gördün..Bu kadar mı bencilsin Doruk? Bu kadar mı acımasızsın? 

BörteçineHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin