my furry mate {dutch}

hoofdstuk 16; problemen in het paradijs. ...nu al

Emily's PoV

Ik grijp me stevig vast aan mijn vader's vacht, de brok in mijn keel voelt steeds zwaarder. Kiara zit nu al uren te janken in mijn hoofd. 'kiara? gaat het wel?' vraag ik bedeesd, 'n-nee niet echt... hoe kan hij ons dat aandoen?' 'ik snap alleen nog steeds niet waarom ik me zo naar voel... ik bedoel hoe je het vertelde was een matemark iets super geweldigs' 'dat hoort het te zijn, maar hij heeft alles verpest, ten eerste zijn we gewond,ten tweede moet het een speciale gelegenheid zijn'

ik krimp in als mijn mark hevig begint te branden, "au" mompel ik binnensmonds. pap gaat voorzichtiger lopen 'we zijn er bijna'bromt hij "ok" fluister ik zacht.

¤TIJD SPRONG ¤

dat was 1 week geleden, sindsdien heb ik mezelf opgesloten in mijn kamer. Ik kom er alleen uit om naar de wc te gaan of wat te eten/drinken.

Het verbaast me eerlijk gezegd dat Kiara niet zit te janken om haar mate, zoals je altijd in de boeken leest. In feite is ze nog steeds laaiend 'ik kies wel een andere mate!' Roept ze opeens boos uit.

'Kan je dat?' Vraag ik verbaasd, 'tuurlijk we zijn de dochter van de maangodin!' "EMILY KOM JE EVEN?!" roept mijn vader.

Ik lig even te tobben of ik nou wel of niet zou gaan, maar ga dan toch maar mijn kamer uit. 'Ik heb die idioot al lang genoeg me neer laten houden'

"Ja papa?" Vraag ik terwijl ik nog naar beneden loop, "we gaan samen naar een alpha en zijn zoon" "ok...? Wij met z'n allen?" "Nee wij tweetjes" "wij...tweetjes... ok ik kleed me om"

Ik ren snel naar mijn kamer en ruk de kast open, vlug trek ik donkerblauwe jeans aan, een baby blauw t-shirt en een jackje. Ik haal nog even een hand door mijn haar en spring over de railing.

Ik land op mijn hurken als een geskillde ninja/sluipmoordenaares. "Skill +50" roept tony joviaal. Ik schenk hem een klein lachje.

Mijn vader staat al bij de voordeur te wachten. "Kom je?" Ik knik haastig en stap mijn laarzen in.

¤nog een tijd sprong omat ik lui ben XD¤

Ik hap scherp naar adem als ik het gebouw voor me herken. "Wat doen we hier?" His ik woedend "ik vond dat je het goed moet maken met Ashton en ik moest iets regelen met zijn vader"

"Wat moet je regelen met die arrogante geestelijk gestoorde-" "Emily! Je praat hier over een alpha!" Berispt mijn vader me. "Die me tevens ook aan de rouges gaf en waarvan de zoon me onwillig heeft gemarkt!" Roept ik ziedend uit.

Mijn vader is perplexed "wat?" Vraagt hij verbaasd, ik haal diep adem door mijn neus. "Niks laten we dit maar gewoon doen dan is het zo voorbij .... hopelijk"

Samen stappen we door de grote deuren naar binnen de wolf die hem open houd buigt naar ons voordat hij de deuren sluit.

"Ah Alpha Depree! Wat fijn dat u kon komen de Alpha wacht al op u in zijn kantoor" "beta jackson" begroet mijn vader formeel.

Hij keert zich naar mij "ga jij maar Ashton zoeken" suggereert hij. "Ashton is in zijn kamer... 5e verdieping je kan zijn kamer niet missen" helpt de beta mij.

Ik dank hem beleefd en volg zijn instructies 'oh maangodin! Ik weet niet eens waarom ik dit doe' ik zucht.

Als ik de 5e verdieping heb bereikt zie ik waarom ik het niet zou kunnen missen.... er is maar 1 kamer. Ik haal diep adem en breng mijn hand op om te kloppen, maar dan hoor ik rare kreunen. Mijn woede rijst de pan uit en met grote stappen loop ik weg.

De volgende kreet is ongehoord door mij "WAAR BLIJFT MIJN KRUIK?! EN BRENG EEN ASPRIENTJE!"

na even zoeken vindt ik mijn vaders geur en volg het naar een grote zwarte muur... typisch de grote boze wolf houdt van duistere kleuren. Ik rol mijn ogen en loop naar binnen.

Beide Alphas kijken naar mij "JIJ!" roept ashton's vader ik negeer hem en kijk mijn vader aan "kunnen we nu gaan pap?" "P-PAP?!"