my furry mate {dutch}

hoofdstuk 5; onder het maanlicht

Ashton's PoV

'vandaag is mijn mate's verjaardag....... vandaag ga ik vertellen dat ik een weerwolf ben' ik zit nerveus op mijn paard. mijn moeder rijdt voorop, ze draait zich om in het zadel. "weet je het zeker lieverd? je hoeft het niet te vertellen" "weet ik mam maar ik vindt toch echt van wel" Opeens ruik ik een ranzige  geur, het ruikt naar rot vlees. 'rogues' gromt Yuri, 'ze zijn te dicht bij Em's huis naar mijn smaak'  

ik spring van mijn paard en verander in mijn lichtbruine wolf.  "Ashton? wat is er?" vraagt mijn moeder, voorzichtig ruikt ze de lucht. "rogues.."fluistert ze bezorgt, i merk een beweging op in het struikgewas. ik spring de bosjes in, voor mij staat een mat grijze wolf zijn geniepige rode ogen staren mij kwaadaardig aan.

ik ontbloot mijn tanden en grom, klaar om hem ieder moment aan te vallen. de wolf verkwist geen seconde en springt op me af. ik zet mijn poten stevig in de grond en haal met mijn rechter voorpoot uit naar de rogue's ontbloote buik. de wolf laat een luide piep horen en valt op zijn zij, ik hang dreigend boven hem. 

'verander' beveel ik 'waarom zou ik luisteren naar jou alpha?' Yuri gromt nog harder om de respectloze toon waarop hij ons adresseert. ik bijt zijn poot 'verander' beveel ik weer, de rogue piept en verandert terug naar zijn mensenvorm. 

ik verander ook terug "waarom ben je hier?" voordat de rogue antwoordt geeft hoor ik mijn mate's stem "lauren? wat doet u nou hier? en waar is Ashton?" shit!   de rogue opent zijn mond om wat te zeggen maar ik maan hem tot stilte.

"oh ja, we kwamen wat vroeger maar ashton moest even nodig" i kreun zacht..... mam? waarom? "iew! dat is overbodige info" mijn moeder giechelt ja tuurlijk mijn leed is haar vermaak.

"nou in ieder geval, kom je mee naar mijn huis? ik zal wat theewater koken" "dankje schat, dat zou ik heel fijn vinden" langzaam worden hun stemmen zachter namate ze verder weg zijn. ik kijk even naar de rogue en besluit hem te doden, met een flinke ruk breek ik zijn nek. ik loop weer terug naar het pad en zie wat kleding onder een boom liggen.

ah!bedankt mam dat maakt je leugen een beetje goed. snel kleed ik mij aan en spring op mijn paard die mijn moeder aan een boom had gebonden. al snel rij ik de tuin in van Emily's huis, ik zet snel mijn paard weg en bel aan.

mijn mate opent de deur, "ah Ash je bent er!" zegt ze enthousiast. vandaag is haar haar half opgestoken en heeft ze een baby blauwe jurk aan, met een stapless sweetheart-neckline en eindigt onder haar knieën. "je ziet er prachtig uit" complimenteer ik, "dankje! ik heb deze jurk gekocht met Elana is hij niet mooi?" draait een rondje en lacht.

¤tijd sprong¤

het is al onderhand avond en de laatste gasten vertrekken de enige die er nog zijn zijn mijn moeder en ik. "hey em? kan je even meekomen?" "tuurlijk" samen lopen we door het bos. ik stop en draai me om naar mijn kleine mate, "Emily ik-" opeens valt Emily op haar knieën. "EMILY!" ze drukt haar armen tegen haar buik, ik voel een doffe pijn in mijn buik 'wat is dit?' vraag ik Yuri 'onze mate heeft pijn! we voelen een pietepeuterig deel' legt hij uit. emily krijst het uit, ze laat zich vallen op haar zij en rolt zich op in een bal.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

ik weet niet wat ik moet doen