my furry mate {dutch}

hoofdstuk 12; kan het nog erger?

emily's PoV

het is donker... hoelang zit ik hier al? een week? een maand? meerdere maanden? ik weet het niet. het boeit me niet, het enige dat ik wil is terug naar huis gaan.

ik rust mijn hoofd tegen de koude, natte muur. de tocht trekt langs mijn schenen, trillend trek ik mijn benen op tot mijn knieën mijn borst raken.

mijn ribben steken akelig in mijn bovenbenen. ik heb honger. ik heb het koud en boven alles heb ik heimwee.

de deur gaat krakend open, ik weet al wat er nu komen gaat. "hey b*tch! sta op zwakkeling!" het geschreeuw gaat het ene oor in en het andere uit. ik voel een doffe klap in mijn zij, met een klap beland ik op mijn zij.

ik grijns, ik zie er vast uit als een psychopaat of whatever, maar het doet me niks. hun klappen doen me niks, hun trappen doen me niks, hun zwepen doen me niks, hun wapens doen me niks, zilver doet me niks, wolfsbane doet me niks het is meer een verschrikkelijke pain in the ass.

de rogue geeft een sein naar zijn zieke vrienden, ze komen ook mijn cel in. hun fakkels reflecteren zacht op de grijze keien. ze komen in een cirkel om me heen staan en beginnen te trappen en met hun zwepen te slaan.

elke keer dat mijn huid weer heelt rijten ze het open met hun zwepen, het warme bloed stroomt over mijn rug. een akelige plas bloed ontstaat onder mij en verwarmd mijn verkleumde lijf. ik begin hysterisch te lachen.

"hou je kop! waarom lach je jij achterlijke tr*t!" met mijn trillende hand veeg ik het met bloed aangekoekte haar uit mijn gezicht en kijk de rogue recht in zijn kille ogen. "begrijpen jullie het echt niet? jullie zijn nog dommer dan ik dacht"

"KOP DICHT!" een vrouw krijst terwijl ze een zweep laat neerkomen op mijn wang, ik lach nog harder. "ik voel er niks meer van sukkels! mijn pijn grens is verhoogd!" iedereen ontbloot hun tanden en gromt naar me.

ik lig nu te schateren in mijn eigen bloed "oh my gosh! jullie zijn echt hahaha zo dom als 't achter end van een varken!" hun zwepen slaan genadeloos op mijn lichaam. de leider stapt de cel in "stop" zegt hij simpelweg, iedereen stapt bij me weg terwijl de man dichterbij komt.

hij hurkt naast me neer, zijn stinkende adem laat me bijna overgeven. "zullen eens gaan experimenteren?" vraagt hij fluisterend, inplaats van te wachten op antwoordt knipt hij in zijn vingers.

ik hoor geratel en gepiep van wielen. "ik heb alle giffen verzameld die ooit zijn beschreven als shadelijk voor weerwolven, maakt niet uit uit welke tijd of voor welke wolf.... we krijgen jouw wel klein" hij staat op en stapt bij me weg. "begin"

Ashton's PoV

"ah zoon, je bent dus onze afspraak niet vergeten" zegt mijn vader meteen als ik binnen kom. "wat?afspraak?" mijn vader negeert mijn verwarring en legt zijn handen op mijn schouders. "ik heb zulk goed nieuws zoon" zegt hij, ik kijk hem vragend aan "ja eh leuk vader maar ik wilde je eigenlijk iets vragen"

"jij gaat trouwen met de dochter van alpha Depree" kondigt hij aan. "WAT?! ben je- ugh! ik heb een mate vader!" roep ik uit, "bekommer je toch niet om die latent zoon! dit is veel groter dan het mateschap!"

"jij snapt er helemaal niks van! niks is groter dan mates! als je dat echt denkt dan..dan...dan" ik haal diep adem. mijn lichaam verstijfd
als ik de zoete geur van mijn mate ruik. "ze was hier....... JIJ HEBT HAAR OF NIET SOMS?!"roep ik.

"ik heb wie?" "Emily, mijn mate" "oh de latent, ik denk dat je het niet begrijpt Ashton. ik zou nooit een latent toelaten op mijn territorium laat staan mijn huis of kantoor" ik snuif. de geur van wolfsbane mengt met die van mijn mate. wolfsbane! dat is het!

¤flash back ~(0.0~)¤

mijn vader blaft wat bevelen naar een paar roedelleden, terwijl ze een grote kist naar buiten dragen. de kist is groot genoeg om een mens in te passen.

"vader? wat zit er in die doos?" vraag ik mijn vader terwijl ik nog eens goed ruik. ik ruik nog een geur maar die is snel overrompeld door de wolfsbane. "we vonden een lading wolfsbane onder de vloeren van het kantoor, we brengen ze nu terug naar de eigenaars" "eigenaars?" vraag ik. "ja de rogue's zoon, die viezelijke pups proberen echt van alles om ons te pakken te krijgen."

¤einde flashback (~0.0)~¤

"ze zat in de kist.... jij hebt haar bedolven onder wolfsbane! wil je haar dood hebben?!" mijn vader lacht "al weet ik niet waar je het over hebt ik moet toegeven ik zou het niet erg vinden als ze dood is" yuri vecht voor controle maar ik duw hem weg "jij.... snapt er niks...van" breng ik moeizaam uit.

"ik hoef het niet te snappen Ashton, het enige wat ik hoef is het huwelijk tussen jou en de dochter van alpha Depree" "SNAP HET DAN IK. GA. NIET. TROUWEN. MET. DE DOCHTER. VAN . ALPHA DEPREE!" roep ik voor ik de kamer uit storm. ze is bij de rogue's dat moet gewoon, dat is de enige hint die ik heb.

Emily's PoV

"wolfsbane"de vloeistof glijdt over mijn rug maar het doet me niks, "ugh! ook al niet.. rijt haar weer open" het koele lemmet strijkt over mijn huid maar het doet me niks.

"zilver" vlokken zilver worden in de sneeën geduwd, het brandt maar heel licht en heel eventjes, nog geen seconde. niet genoeg om tot last te zijn.

"UGHH! WAT IS ER MIS MET JOU?! MISLUKT MENS DAT JE BENT! 153 GIFFEN WERKEN NIET OP DEZE VERREKTE LATENT!!" de baas haalt diep adem. "duisterhout" verzucht hij.

de dikke siroop-achtige vloeistof rolt over mijn rug, het laat niks over van mijn akelig witte huid. ik schreeuw het uit van pijn. "HAHA EINDELIJK!" roepen de rogue's uit. de baas hurkt voor me neer. "dus je bent een latent witte wolf hè? haha! een witte wolf is legendarisch maar een latent witte wolf? dat is HILARISCH en speciaal " hij schatert het uit.

"uh baas maar is een witte wolf niet maar een legende, een mythe?" "kop dicht jij achterbakse schurftenbak!" "maar meisje toch meisje toch.... hoe moet jij nu ooit je lot vervullen?" hij staat op en loopt weer weg. "duisterhout...NU!"

"AAAAAAAAAAHHHHHHHHHH!" "HAHA JA SCHREEUW! KRIJS! JE SCHREEUWEN WINDEN ME OP SCHAT!" ik heb kokhals neigingen van alleen zijn stem al, laat staan zijn woordkeuze. Ashton je bent maar beter op zoek zijn naar me inplaats van op je luie reet geparkeerd zijn!

"AHHHHHHHHHHHHHHHHH!"

OK OK ik zweer het jullie er is of iets mis met mijn pc of met wattpad 11 keer heb ik dit opnieuw moeten schrijven! 11 KEER! like WTH?! WAAROM?! WAAROM DOEN JULLIE MIJ DIT AAN? IK WIL GEWOON NORMAAL UPLOADEN T-T

maar jah dus heb ik een hele omweg genomen... het gaat zo;

wattpad-> kopiëren -> mailen ->downloaden -> kopiëren-> wattpad app -> crëeer -> my furry mate {dutch} -> hoofdstuk 12; kan t nog erger -> plakken-> üploaden
7 keer herhaalt
ik bedoel maar wat een fudging lange omweg! T-T en als kers op de taart; kon ik niet updaten!
WTH WATTPAD?!