Kapitulli 10

464 36 6
                                    

Kishin kaluar plot 2 jave qe nga poshterimi i Dylan po prap se prap nxenesit se kishin harruar akoma. E shikoj qe Dylan po mundohej te ma kthente me te njejten monedhe prandaj masja cdo levizje timen. Gjerat spo shkonin shume mire per grupin tone, ai personi ose ai grupi vazhdonte te bente budalliqe nga me te ndryshmet per te na sfiduar. Anastasia qendronte gjate gjith kohes vetem dhe ndonjeher e shikoje te futur thelle ne laptopin e saj te cilin nuk e leshonte nga dora per asnje moment, duhet te kishte gjera shume te rendesishme aty brenda.

Gjate fundjavave Dea dilte jasht qytetit ndresa une bashk me nje grup vajzash shkonim ne kinema ose neper dyqane. Mesuesit na ngarkonin shume. Nuk kalonte nje dite pa pasur nje test. Me kishte marre malli per motren time te vogel, Lizen. Flisnim shpesh ne skype por nuk ishte njesoj.

Ishte e merkure. Kishte kaluar pjesa me e madhe e oreve te mesimit. Tani kishim biologji. Lenda qe urreja me shume. Mundohesha ta mesoja por thjesht sme pelqente. Po vizatoja disa gjera idjote ne librin tim. Kisha hyre ne nje bote komplet tjeter. Kur papritur degjoj zerin e Deas nga jasht. Dukej shume e tencionuar. I mora leje mesueses per te shkuar ne tualet dhe dola. Po ndiqja Dean nga mbrapa. Mesa dukej po fliste me dike ne celular. Isha shume larg per te degjuar ndonje gje prandaj vetem e ndiqja. Me ne fund ndaloi ne nje kthese te vogel, u fsheha mbrapa nje muri dhe po degjoja:
- Jo Anastasia nuk bej me asgje per ty, - mesa duket po fliste me Anstsian. - Tani nuk ke me asgje mbi mua, sme intereson fare si shkojn punet e tua, mua sdo me kesh me nga mbrapa, - heshti per disa caste. - Oh te lutem! Nuk kam frik nga ty dhe sidomos nga ajo biondina e vogel Hanna. Ajo as qe ja ka idene se cfare po ndodh, dhe i ka te gjitha posht hundes se saj, - heshti prap. Isha mese e nevrikosur, doja te dilja dhe tja fusja nje shpulle. - Shiko as qe dua tja di cfare ndodh me grupin tone. Le te shkaterrohet. Kush do qe po na sfidon po na ben nje nder. - dhe e mbylli celularin. Fatmiresish nuk u kthua mbrapa por vazhdoi drejt. Nuk doja ta ndiqja, degjova gjithcka qe doja.

Mbasi maroi mesimi shkova ne dhome. Dea nuk dukej asgje kundi dhe ju futa punes. Kerkova ne te gjith dhomen per letra te dyshimta, kerkova per fletore dhe per gjithcka qe mund te me dukej e dyshimt. Ne fund gjeta: disa zarfe te cilat ishin per Anastasian dhe ishin te mbyllur, gjeta nje bllok te madh te mbushur me skema dhe me emrat tone, gjithashtu kishte nje hart te shkolles, nje zarf plot me foto te nxenesve te shkolles, dhe disa USB. Do ti studjoja te gjitha me vone.

Bera detyrat shpejt e shpejt dhe shkova ne bibliotek. Ne fillim ja nisa nga fotot. Kishte foto te cdo nxenesi ne shkolle dhe te miat gjithashtu. Kishte foto te ambienteve te shkolles dhe gjithashtu foto te disa vendeve te errta te cilat dukeshin paksa te fshehta. Me pas lexova zarfet. Permbajtja e tyre ishte njesoj, ishte e njejta kopje, se kuptoj pse kishte aq shume zarfe me te njejten permbajtje. Njoha shkrimin e parregullt te Deas :
Anastasia,
Gjithcka po shkon sipas planit. Sot do te dal serish jasht qytetit. Te lutem mbaj nje sy mbi vajzat e grupit, po fillojn te dushojn. Hannes ja hoqa dyshimet, i thash ate genjeshtren mbi gjyshin tim. Gjithashtu po mundohem ta fus ne sherr me Dylan, jam 100% e sigurt qe ai e pelqen ate... Edhe ajo mund te filloi por une do e ndaloi. Kur te arri ne vendin qe me ke caktuar do te takoi Marian. Do te me thot gjithcka ka marre vesh mbi Karlosin, dhe me pas do hidhem ne sulm...
       - Dea!

O zooot i madh smund ta besoja. Dea qenka nje k**** e vertet. Hiqet si e mire por ne te vertet ca nuk paska ndermend. Me kishte futur ne sherr me Dylan dhe me spiunonte tek Anastasia. Dhe kush m*tin ishte Maria dhe Karlosi?
Ne bllok kishte plot skema te cilat na perfshinin te gjith. Nuk po kuptoja cfare qellimi kishin por gjithsesi i bera nje foto te gjthave. Pastaj mora USB-et. Ishin te mbushura me video te kamerve te cilat filmonin te njejtin person. Nje djal. Nuk e kisha pare me pare, por do ta gjeja kush ishte me patjeter.

Kisha mesuar shume gjera sot, gjithashtu mesova dhe fytyren e vertet te Deas.

-----------------/
Ckemi te gjitheve! Sot po shkruaj si nje 13 vjecare (hahahaha). Dje me dat 29 ishte ditelindja ime. Dhe tek fotoja e profilit jam une bashk me shoqet e mia (une jam ajo me tort). Shpresoj tju pelqej libri dieri tani. Lots of love - Shirli!

Troublemakers {Shqip}Donde viven las historias. Descúbrelo ahora