Kapitulli 14

407 29 2
                                    

Adresa e dhene nuk ishte shume larg shkolles. Rreth 3o min me makine. U habita kur pashe qe ishte nje motel. Dukej paksa i vjeter, ngjyre vishnje dhe cdo drite ishte e hapur. Dola nga makina bashk me Dylan.
- Cfare do bejm tani? - une.
- Cfare mendon ti? - Dylan
- Te bejm nje xhiro rreth e rrotull, po pam Dean e pyesim cfare po ndodh po se pam ska problem dhe kthehemi ne shkoll - une.
- Ke imagjinat te shfrenuar, vertet mendon qe do dali Dea vet ktu? - Dylan.
- Pooo, - une.
- Ja qe ska per te dalur. Tani do shkojm te pyesim tek recepsioni per dike me emrin Dea e cila ka marr nje dhome, gjejm dhomen, shkojm dhe trokasim, po se hapi njeri futemi dhe shikojm vet. - Dylan.
- Okey - une.

Ambjenti brenda ishte i ngrohte edhe pak si i vjeter. Nje grua e shendosh, me floke te kuqe, pak e vjeter ne moshe ishte ulur mbrapa nje tavoline qe supozohej te ishte recepsioni.
- Mund tju ndihmoj? - gruaja.
- Po! Pershendetje! Nje nga shoqet tona, ka marre nje dhome ketu dhe fatkeqesisht ka harruar nje detyre qe i duhet per shkolle, a ka mundesi ta marrim ne? - Dylan
- E dini nr e dhomes? Ose me thoni emrin e vajzes, - gruaja.
- Jo nr jo. Po ajo quhet Dea. - Dylan.
- Nuk ka asnje me emrin Dea ketu, - gruaja.
- Anastasja - une. Dylan me pa shume i turbulluar i bera me shenj nga tabela qe varej ne mure. Ishte emri i motelit, D. Kjo shpjegonte pse ne cakmak ishte shenuar shkronja D, dhe pse ishte adresa.
- Po me emrin Anastasja ka. Urdheroni celsat, eshte dhoma 117, kati 2 ana e djathte. - gruaja
- Faleminderit - ne.

Shkallet ishin prej druri, normalisht qe skishte asnje ashensor. 114, 115, 116, dhe 117. Ishte nje dere e kuqe si gjith te tjerat dhe shume e leht per tu rrezuar.
- Hape, - une. Dylan mbante celsin ne dore. Ne fillim torkiti pritem pak dhe asnje zhurme nga mbrenda. Me pas rrotulloi celsin ne brave.

Ishte nje dhome e madhe. E mbushur me foto te cdo pjestari te troublemakers. Ishte plot me foto te miat dhe te Deas gjithashtu. Edhe foto te Anastasias ishin ne nje cepe.
- Pse jan fotot e Deas dhe Anastasjas? - une.
- Sja kam idene, - Dylan.
- A spo e bejn ato te gjjth kete? - une.
- Se diii, une di aq sa di ti. - Dylan.
Siper tavolines ishte nje fletore ku kishte te shkruar cdo gje qe i kishte ndodhur troublemakersave. Por jo gje tjeter. Nuk preka gje, sdoja te lija shenja qe kishim qene aty. Papritur nga jasht erdhi nje zhurme makine. Nga dritarja pashe nje makine komplet te zeze. Nga ajo doli nje vajz qe mund te ishte ne moshen tone, me floke te zinj dhe e gjate. Na u ndeshen shikimet.
- Duhet te ikim, - une.
Dolem me vrap dhe u fshehem pas nje te dale muri. Vajza erdhi dhe hapi deren e dhomes 117.

Happy New Years everyone!!! Happy New Year 2016! 🎁🎊🎁🎊😘❤️

Troublemakers {Shqip}Donde viven las historias. Descúbrelo ahora