A Matter of Choice

*What a small world!*

Here comes another update!:D

******************************

"Hey Jazen! Kayo pala, come in" sa pagsasalitang yun ni John, napatingin sa akin yung babae at napatingin naman si kuya kay John.

"Uh yes, please come in, Jazen and Winston" sabi nung babae.

Pumasok naman kami sa bahay nila at umupo kami sa sala nila. Okay..? Medyo awkward.. Ha. Ha.

"Uh..., John sorry kung hindi ako nakapagsabi na pupunta ako..kami pala dito ngayon ha? Biglaan din kas eh. Anyway, here we brought you something." I broke the awkward silence in the air and hand the cake we brought to John.

"Okay! I'm Mondein Steff Anderson by the way and you are?" tapos inoffer niya sa akin yung hand niya. Napatingin naman sa kanya si kuya nung nagpakilala siya.

"So this girl is the one whose kuya is talking about" once again, I thought to myself.

"Oh! I'm Jazen Alecka Fajardo, and this is my brother, Winston Albert Fajardo." inabot ko yung kamay niya at pinakilala ko ang sarili ko at si kuya.

"Winston! Haha I'm not mistaken! How are you?" sabi ni Mondein.

"Doing good Mondein! I never thought that I would see you here."

"Haha you're right. By the way, kailan balik mo sa England?" okay OP kami ni John.

"Hindi ko pa alam eh ikaw ba?" close ata sila.

"Ahhhh baka sa-----"

"Ehem" napangiti naman ako sa pagpaparamfam ni John.

"Ay oo nga pala! Ah Winston, this is my brother John Drew Anderson at Jazen, you can call me ate Mondein okay?" cheerful na pagkakasabi ni ate Mondein.

"Okay:)" sagot ko.

"So, bakit nga pala kayo napadaan?"---ate Mondein

"Ah kakausapin ko lang sana si John....?" nag-aalinlangang sagot ni kuya. Ako naman, hindi ko talaga alam kung bakit kami nagpunta dito.

"Ako?/Si John?!"--sabay nilang sabi.

"U-huh" chill na sabi ni kuya.

"O-okay then, would you mind if I excuse Jazen for a while? Winston?"

Mukha namang nabigla si kuya sa sinabi ni ate Mondein. "No. Not at all" sagot naman ni kuya.

"Okay. Jazen, tara?" nakangiti niyang yaya sa akin. Tumayo na kami at nagdiretso kami sa garden nila. Siomai talaga! Kinakabahan ako!

Nagpakuha naman si ate Mondein ng inumin sa isa sa mga katulong nila.

"Uy wag kang kabahan! Hindi naman ako nangangain no! Haha I just like to give the two boys some time to talk."nakangiti niyang sabi sa akin. Para naman akong narelax sa sinabi niyang yon. Kala ko kase kanina, tatanungin niya ako ng kung anu-ano.

I smiled. "Close po kayo ni kuya no?" pagsisimula ko ng topic.

"Ah haha oo, madali naman kaseng makaclose yang si Winston eh. So kaklase ka ni John?" buti naman at may pag-uusapan na kami.