A Matter of Choice

(15) His POV

"Go to your respective groups and work on your activity this instant." sabi ni ma'am Science. Kinuha kimi ang materials na kakailanganin at pumunta na sa group ko.

"Guys magdikit na yung iba habang naggugupit kami dito." sabi ko para madali ng matapos ang activity at marami pang free time.

Maraming nakilos pero may dalawa kaming kagrupo na wala at may ibang inaasikaso. Nangangalahati na kami ng dumating sila. We were all exhausted dahil ang dami at ang liliit pa ng ginugupit namin para sa chemical at condensed formula of certain compounds. Ngayon na rin kase ang pasa nito.

"Monique pagupit naman nito." patatlo ko nang sabi sa kanya yan pero lagi na lang siyang aalis na parang walang narinig. This time, she just stared at me. Anak ng cuteness oh. Asar. Dahil wala siyang ginagawa at nakikipagtitigan lang, ako na lang ang gumawa ng pinagagawa ko at hindi na umimik. Bwiset na yan ah, siya na nga tong konti na lang ang gagawin eh...ah basta!

Hindi na ako nagsasalita at kumuha na lang ng kumuha ng gugupitin kaya si John na ang nagsabi kung ano pa ang gagawin ng mga kagrupo ko. Yeah, he is my groupmate. I am pissed off. Totally. Ni hindi ako nangiti sa mga jokes na sinasabi nila just to lighten up the mood pero wala. Yung isa naming kagrupo, hindi na nga nakatulong, eh ang lakas pa ng loob tanungin kung bakit hindi pa raw tapos. Eh kung siya kaya ang gumawa! Bwiset sila.

We finished the activity at bumalik na kami sa mga upuan namin. Sa wakas lunch break na.

ฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯ

Nakikipagtawanan ako kay Monique nang biglang dumating ang teacher namin kaya bumalik na kami sa kanya-kanyang upuan.

"I thought you were mad at Monique." sabi ng katabi ko.

"Ha?....... Ala oo nga no? Haha nakalimutan ko." I shrugged. "Hayaan mo na, hindi naman na."

"Ganun na lang kadali yun?"

"Yeah. At tsaka hindi naman ganun kalalim yun. Nainis lang ako pero okay na ngayon."

"Ang dali namang mawala." he commented. Ganun ako eh.

Ngumiti ako. "I have no permanent feelings dear."

ฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯ

His POV

"If you want to understand me more, ask Samantha, okay lang."

It was our free time dahil may sudden meeting ang teachers. I approached Samantha na nagbabasa ng isang pocket book. Hindi ko makita yung buong cover nung book but I guess she was reading 'Shatter Me'. I know that book pero hindi ako familiar sa author nito. Umupo ako sa tabi niya.

"She told you to ask me diba?" tumigil siya sa pagbabasa at humarap sa akin. I was shocked dahil sa biglaan niyang pagsasalita plus the fact that what she said was right. Hindi ako chismoso, curious lang ako.

Curious ako kung bakit sabi ni Jazen, she was supposed to be in Natalie's position but Kristoff was not her ex.

".....Kind off pero---"

"Mind talking in the gazebo?" she asked. I nodded and we headed towards it.

"Kristoff had been Jazen's suitor for almost two years. Pero hindi siya nakapaghintay kaya yun, napansin niya si Natalie at sila ang nagkatuluyan. Jazen did not cry though. Pero alam kong masakit sa part niya. I knew from the very start na may gusto na rin ang best friend ko kay Kristoff but she insisted na it was enough to consider that feeling to start a serious relationship. Alam yun ni Kristoff but it seemed na yung kulang-kulang dalawang taon ay napagod na agad siya. All clear?"