Eyvah! Hatırlamıyorum

Kalas yine KALAS!

Multi'deki şarkı Victoria F Beaumont'un She's The Lucky One adlı şarkısı. HQ şeklinde bulamadım. Ama youtube'a victoria f beaumont she's the lucky one yazarsanız büyük ihtimalle HQ bulursunuz.

-Heves:

Aslında bakarsanız her şey o kadar ani gelişti ki. Taksiye bindiğimde taksiciye "Siz ilerlemeye devam edin ben size birazdan adresi veririm." Dediğimde taksici bana dönüp "Emin ol buna gerek kalmayacak küçük hanım." Dedi. Birden içime korku salınmıştı. Ayrıca taksici bir kadındı ve bana niye böyle birşey söy-"Taksiyi durdurun, inmek istiyorum." Dedim sertçe. O ise tiz sesiyle bir kahkaha attı ve "Herşey için çok geç küçük hanım." Dedi ve kapıları kilitledi. Çantamdan telefonu çıkardım fakat telefonumun şarjı bitmişti. Harika! Lazımken hep şarjın bitsin zaten. Aptal alet nolucak. Sekreter de devreye girmez şimdi. Bizimkiler de ararlarsa benim bilerek açmadığımı düşünecekler. Arabanın içinden "İMDAAAAT YARDIM EDİİİN!" diye bağırdım ama nafile. Zaten otoyolda sesimi kim duysun? O kadar çok korkuyordum ki şu an. Keşke hiç kaçmasaydım Barın'ın yanından. Ah işte salak kafam. Ben ve kurallarım, kaidelerim. Lanet olsun bundan sonra kural kaide YOK! Allahım bidaha hiç kızmayacağım Barın'a söz. "Yalvarırım beni bırak. Hem benimle napıcaksın ki. Seni tanımıyorum bile. Ben sana naptım?" O yeşil gözleriyle dikiz aynasından bana sertçe baktı ve"Sevdiğimi kendine aşık ettin. Yeterli bir sebep mi?" Dediğinde şok olmuştum. "Kim?" Diye sorduğumdaysa aldığım cevap x8 korkutmuştu beni. "BARIN."

"Nefesim. İyi misin?" İşte huzur bulduğum ses. Kulaklarımdaki bu ses. "Gerçeksin dimi Barın?" Diye sormaktan kendimi alamadım. O ise bana tedirgin bir şekilde baktı. "Evet bitanem. Gerçeğim buradayım." elimi sımsıkı tuttu ve dudaklarına götürdü. Dudaklarını hissetmek. "Buradasın." Dedi ve bana yaklaştı. Dudaklarını dudaklarıma yaklaşıtrdı ve fısıldadı. "Seni seviyorum nefesim. Ve sana yemin ederim ki bundan sonra bir gün bile yanımdan ayrılmayacaksın. Birlikte yaşayacağız. Annenlerden izin aldım. Bak şimdi. Biz Deniz'le -yani kuzenim- ailelerimizden farklı bir evde birlikte yaşıyoruz. Amcam mütehayyit. O yüzden bize bir ev tasarladı. Bayağı büyük bir villa. 2 katlı olan bu villada birinci kat mutfak, yemek salonu ve oturma odasıyken ikinci kat, 4 tane odaya -her oda ebeveyn banyolu- ve bir misafir banyosuna sahip. Biz zaten Deniz'le iki odayı kullanıyoruz. Diğerleri de boşta. Bu yüzden biz de Deniz'le aramızda kararlaştırdık. Zeynep ve sen bizimle yaşayacaksınız. Zeynep'in de gelmesinin nedeni, senin onsuz yaşamak istemeyeceğinden kaynaklı. Haa bi de aramızda kalsın Deniz de galiba Zenep'e yürüyo." Dediğind her şeyi yavaş yavaş idrak etmeye başlamıştım. Son cümle bayağı güldürmüştü ama annemlerden nasıl izin aldı ki bunlar? Onu da geç şu an daha herşey çok yeni. Bunun için sonra Barın'a isyan edicem zaten de durun. Bi saniye şimdi. Ben kaçırıldım ve zarar gördüm ayrıca benden neredeyse 5-6 gündür haber alınamadı. Eh normal ihtimalle de annemle babam buraya geldi tabii. "Peki ya babam? O nasıl izin verdi?" Barın bir nefes aldı ve "İnan bana senin inadın çarpı 10. Ama neyse ki onun da benim gibi zayof noktası var. Senin annen. Benim zayıf noktam da ssnsin. Neyse ki annen konuştu ve bir şekilde babanı ikna etti. Aa bu arada şunu da söyliyeyim; biz seninle bir buçuk aydır sevgiliyiz ve seninle kafeteryada tanıştık. Sen yanlışlıkla benim üstüme kahve döktün ve sonra da bamm.. ben sana aşık oldum. Tamam mı? Senaryoyu bozmak yok. Sitediğin kadar ince ayrıntı katabilirsin, serbest. Ama bana da söyle ki öyle dımdızlak kalmiyim ortada tamam mı fıstık?" Deyip alnıma minik bir öpücük kondurdu. "Fıstık? Benim fıstıklık halim mi kaldı şuraya bak." Dediğimde güldü ve "İstersen Kibariye ol, ben seni yine severim be gülüm. Ayrıca ne varmış halinde. Gayette güzelsin. Zaten ben doktorla konuştum, özel dikiş yaptılar sana. Bak görürsün kışa kadar hiçbir şeyciğin kalmıcak. Seneye yazın da havuz deniz party! Tabii ki benim yanımda." Dediğinde 'kalas yine kalas naparsın?' Dedim kendi kendime ve sordum can alıcı sorumu "Bikini giyebilir miyim? Mayoyla aram yok da." Dediğimde güldü ve "Tabii ki..HAYIR!" diye bağırınca yüzümü buruşturdum. Ya ne bağırıyosun be adam. Kulak zarım patladı. Manyak bu yemin ederim manyak. Neyse kiii ben illa ki giyerim hayatısım, sen rahat oool :D ay bişey dicem de biz buraya nerden geldik? Hayır, ben hala hastane odasındaki hasta yatağımda yatıyorum ama daha şimdiden beach party hayali kurmaya başladık. Hem de daha eylül ayının ortalarındayız. El insaf be. Daha bunun kışı var ilk baharı var. Ocağı, şubatı, mart ayı var. Eh biz nabıyoz burda?