Fins And Feets

Epilogue

"Galene Maice Feher. Isang mayaman na surfer mula sa bansang Pilinas. Nakatira sa isla ng Palawan. Pinadala ng magulang sa San Fransico para matupad ang pangarap niya upang maging isang proffesional surfer. Sa edad na labing anim, nakapagtapos sa isang institution at naging isang world record holder na pangalawa sa pinakamalaking alon na nasakyan. Nagpatuloy ang kanyang katanyagan hangang subukin niya ang pinakamalaking alon na natagpuan sa east china sea. Nasakyan niya ang alon, ngunit sa kasamaang palad tinamaan siya ng kidlat na ikinalunod at tuluyang paglamon sakanya ng alon.

Natagpuan na lamang siya sa pangpang ng babuyan island kung saan nataong naninirahan ang mga kamag-anak niya. Doon natapos ang pangarap niya dahil simula noon, hindi na siya muling nakalakad o ni dumilat. Nahimbing siya sa isang coma nang mahabang panahon. Sa tulong ng teknolohiya at ilang mga kaibigan ng pamilya nila, natuklasan na maaaring pabilisin at patuloy na makapiling ang minamahal nilang anak sa pamamagitan ng isang cyber game. Isa itong uri ng laro kung saan ang mga player ay may kakayahang magkaroon ng buong control mula sa expresyon o tono ng pananalita hanggang sa paggalaw sa loob ng laro. Magkaparehas ang oras at lakas o kahit pagkagutom ng kahit sino kagaya ng sa laro. Sa ganitong paraan makakapiling nila ang minamahal kahit ito'y hindi pa nagigising. Sa desperasyon ng pamilya, labag man sa kanilang kalooban sinubukan nila ito at tyaka ipinamahala sa mga kaibigan ni Maice. Kaya hanggang ngayon umaasa ang pamilya na gigising pa ang kanilang mahal at muling makakapiling pagkalipas nang apat na taon ayon sa pagtatapos ng laro.

The End.

------*
Una sa lahat ng first of all. Salat sa mga sumuporta at tahimik na sumubaybay sa istorya ni Maice. Yey! Alam ko. Parang SAO. Pero hindi po ko nanunuod nun. Tyaka di ko rin binase dun hahaha ewan ko ba. Binubuo ko palang ang kwentong to, sigurado na akong ayun ang ending niya.

Person with disabilities.
Sila ang naginspire sakin na sumulat ng istoryang ito kagaya narin ng Photography at Insane Asylum. (Aw. Spoiler here.) Na paano kung ang mga taong may kapansanan ay merong magical na kadahilanan. Katulad na lang ni Maice. Lumpo or unable to walk ang kaso kung bakit siya nagwe-wheel chair. Pero ang totoo pala ay mermaid siya.

Kung ganoon siguro natin titignan ang mgamay kapansanan, siguro, mas maganda ang magiging pakitungo natin sakanila. Mas maganda din ang pakitungo nila satin at sa sarili nila.

I wated to write this story to inspire kahit chuchu lang ang likha ko hahaha

But anyways, did you enjoy it?
Commemt down your thoughts.
Book 2: yay or nay?
Again, thank you and see you in other worlds of my books.
-blink