"Ms. Geron Congratulations you are the highest among all your levels. So the faculty committee decided that we are going to send you to a International Intelihente estudyante of the world."Nasa loob ako ng office niya. Nagtataka ako kung bakit pinatawag nuya ako pero ito pala ang dahilan.
"Ano po uli?"Takang tanong ko. I have just heard that right now and I wasn't sure If heard it right.
Inayos niya ang pagkakaupo at salamin tsaka muling ngumiti. "It's an International Quiz bee for all the high class universities in the whole world and apparently are university is part of it. We just have decided to send you as our representative. I'm still not sure if where would be the event is. It could be in USA, Italy or United Kingdom."nalaglag naman ang panga ko sa mga narinig ko. Halos di ako makapaniwala. Akala ko simpleng Quiz bee lang iyon pero hindi pala.
"We'll have half a year for your preparation Ms. Geron. Will keep you updated about this matter. For now go on and excel with your academics."
Magandang balita ang narinig ko. Simula ng lumabas ako ng office ng aming chairperson ay di mawala ang ngiti sa labi ko. Iniisip ko pa lang na may oportunidad akong makarating ng ibang bansa ay halos magtatalong ang veins ko sa heart. Damn! mas lalo ko pang pagbubutihinan.
I was on my way to my next class when I saw Kratos. Para akong nakakita ng multo. Halos mahigit isang buwan na rin ng huli kaming magkita. Ngayon mas lalo akong sumaya ng makita ko siya. Gusto ko syang yakapin, sabihing miss na miss ko sya at tsaka awayin dahil mahigit isang buwan siyang di nagparamdam sa akin. Sa sobrang excited ko patakbo akong nagpunta sa kanya.Pero bago pa man ko makalapit ay may nakita na kong babaeng yumakap sa kanya at tsaka sya hinagkan sa pisngi. Muka siyang masaya. Nagawa pa niyang ngumiti ng ganoon sa harap ng babaeng yun at ang mas nagpakirot pa sa nararamdaman ko ay ang makita ko na si Senyorita Ayanah ang babaeng yun.
Hindi ko alam bakit ako naging ganito kaapektado. Patakbo akong nagpunta sa locker. Maswerte naman walang tao doon. Napaupo ako sa may dulo at tsaka umiyak.
Di ko alam kung gaano na ako katagal na nandito basta ang alam ko sobrang sakit ng nararamdaman ko. Tumayo na ko at nagderetso sa CR. Inayos ko ang mukha ako. Namumugto ang mga mata ko at alam mo talagang galing sa pag-iyak. Di ko alam kung paano ko pa aayosin ang itsura ko. Hindi ako makakapasok sa klase na ganito ang itsura ko kaya minabuti ko na lang na umuwi muna ng bahay. Wala pa naman doon si Celestine kaya di niya makikita kung anong itsura ko ngayon.
Tinahak ko ang daan pa labas ng gate. Pero bago pa man ako makarating sa gate ay nakita ko si Kratos sa gilid ng puno na naninigarilyo at nanlilisik ang mga matang nakatingin sa akin. Bumalik na naman ulit ang sakit na nararamdaman ko kanina.
Natagpuan ko na lamang ang sarili ko na lumapit sa kanya at hinahawakan ang mukha niya.
"Kamusta ka na?"Naluluhang tanong ko. Napapikit ako ng maalala kong muli ang huling tagpo namin kung saan siya binaril ni Raven.
Tinampal niya ang kamay ko ng nakahawak sa pisngi niya tsaka itinapon ang upos na sigarilyo sa gilid ko. "As if you care." Tinalikuran niya ko. Pero di ako papayag na ganon na lang yun kailangan naming magkausap. Hindi pwedeng di siya mag paliwanag sa akin.
Hinila ko ang braso niya ng sobrang lakas na ultimo ako ay halos matumba na. "ANO? GANON NA LANG YUN HA? HINDI KA BA MAGPAPALIWANAG BAKIT ANG TAGAL MONG NAWALA?"
Galit na galit ako. Sa twing naalala ko ang mga gabi iniiyakan ko sya. na halos mapraning ako kakaisip kung kamusta na siya. Kung nasaan siya.
"Putang Ina! Aquina! Kailangan mo pa bang malaman ha?!" Balik bulyaw niya sa akin. Pero di ako magpapatinag.
"Oo! Dahil may pakialam ako! Tang - Ina. Halos mabaliw na ko kakaisip kung anong nangyari sayo. Balde balde na ang inluha ko tas yan lang ang maririnig ko mula sayo?"Hindi ko na napigilang tuluyang umiyak. Shet! I'm not used to saying bad words pero di ko mapigilan.
"Really? You still have the guts to say it. After you left me that night."Matabang na sagot niya. Umiwas siya ng tingin at nakita ko ang luhang namumuo sa mga mata niya.
Dahan dahan akong lumapit sa kanya at nangininig ang mga kamay ko hinawakan ang mukha niya.
"Bumalik ako. Binalikan kita."
I don't know if destiny is really playing with me. After i have plotted all my plan to revenge with this girl in front of me with just one touch everything has changed. All I wanna do now is hug her tight.
"Bumalik ako. Binalikan kita."I can see how sincere she is. Hindi ko na rin mapigilan na pumatak ang luha na kanina ko pa pinipigil. Tang ina nakakabading.
"Pinilit kong makabalik sayo kahit na ayaw kong pakawalan ni Raven. Ginawa ko ang lahat para makabalik. Pinilit kong agawin kay Raven yun manibela kaya nabunggo kami sa puno ng dahil doon huminto ang sasakyan at kinuha ko ang pagkakataon na yun para makatakas at balikan ka. Pero pagbalik ko dun wala ka na."She now cried harder and I can't bare it seeing her like that. I just hug her so tight. I don't how long we've been standing here and hugging her but fuck other people. I don't Care about them. "M-mahal kita Kratos." Upon hearing those words I got stiffened.
"What? Are you serious?"Inilayo ko siya ng kaunti sa akin tsaka tiningnan sa mata. She is now crying again.
"Yes. I'm damned so much inlove with you Kratos."Nakapikit siya habang sinasabi niya yon as if cherishing the moment.
