Nang makapasok ako sa loob naabutan ko itong nakapikit.Naramdaman sigurong hindi siya nag iisa sa loob kung kaya't napadilat ito.Mukhang kulang ito sa tulog dahil nangingitim ang talukap ng mga mata nito.
"Don't you know how to knock? ",paasik nitong tanong.
Kumatok ako natutulog ka kasi kaya hindi mo narinig nakailang ulit pa nga akong kumatok.
"I brought you a food here", hindi ko pinansin ang sinabi nito at nilapag ko nalang sa desk yong dala kong paper bag na naglalaman ng pagkain.
Nakamata ito sa akin at mukhang bored na sinulyapan lamang ang dala ko.
"Kainin mo na yan habang mainit pa"
"You don't have to do this I have my own secretary to do all the work for me regarding on my eating time. In fact he had just delivered it just awhile ago but I refused to eat",pagbibigay impormasyon nito.
"Kainin mo na yan pinaghirapan yan iluto ni manang para sayo",kasinungalingan.Ikaw ang nag insist magdala para sa kanya.
Hinintay ko siyang magpasalamat subalit wala yata itong balak gawin iyon. Tumayo ako at akmang aalis na pero wala parin.
Ganito na ba talaga ang lalaking ito? Hindi marunong magpasalamat sa taong gumawa ng pabor sa kanya?Argh.
"Hindi ka man lang ba magpapasalamat?",hindi ko matiis itanong.
"Pakisabi kay manang salamat",saka ito naghalungkat ng kung ano sa ilalim ng desk nito.
Si manang lang ba ?Ako naman ang nagdala ah.
Nang sa tingin ko ay wala na itong sasabihin pa tinungo ko ang pintuan upang umalis na nang bigla itong magsalita ulit.
"Hindi ko sinabing dalhin mo'to sa akin kaya wag mong asahan na magpapasalamat ako sayo.Kung tutuusin maliit lang ito kumpara sa naitulong ko sayo baka nakakalimutan mo?"
Bastard!At pinaalala pa niya talaga.Hah!
"Hindi ko nakakalimutan yon at hinding hindi ko kalilimutan kailan man.Gayunman,dapat ka parin magpasalamt gaano man kaliit ang nagawa ko para sayo dahil hindi lahat ng tao gumagawa ng maganda para sa kapwa niya.Iappreciate mo.Matuto kang magpakumbaba at lunukin mo ang pride mo,hindi mo ikamamatay kong magpapasalamat ka sa akin o sa kahit sinong taong gumawa ng mabuti sayo........"
"Wala kang karapatang sabihin ang mga yan sa akin!Binabayaran ko silang lahat kaya wala akong ni katiting man na utang sa kanila!",putol niya sa anumang sasabihin ko
"Alam mo ba kung anong mga naririnig ko tungkol sayo?",hindi ko ito pinansin at ipinagpatuloy ang sasabihin ko."Na wala kang puso,paano mo naatim na tanggalan ng trabaho ang isang kaawa awang matanda alam mong mahirap maghanap ng trabaho lalo na't sa edad niyang iyon. Alam mo bang maraming anak iyon na binubuhay?Hindi lang iyon kundi lahat sila,simula ng ikaw na ang mamahala wala kang ginawa kundi ang pagtatanggalin ang sa tingin mo ay wala ng kwenta sa kompanyang ito,nagawa mo silang patalsikin dahil sa walang huwad mong rason, na wala silang potensyal pang magtrabaho upang manatili pa.Hindi ka man lang nakonsensya na sa tagal nilang nagtatrabaho dito ikaw lang ang nakagawa nun!",medyo mataas narin ang boses ko at nanginginig pa dahil sa galit.Hindi ko namalayan na may tumulo na palang luha mula sa mga mata ko kung kayat medyo nanlalabo ang paningin ko",pinunasan ko ang pisngi ko gamit ang mga kamay.
Halos ilang buwan ko narin kinikimkim ang mga yun sa dibdib ko pero hinayaan ko lang siya,wala akong karapatang sawatahin siya dahil sa kadahilanang asawa lang naman ako sa papel.
"Anuman ang desisyon ko sa kompanya ko wala kang karapatang kwestyunin yun at wala akong pakialam maski magdildil man ang mga pamilya nila sa asin...........Ah...oo nga pala dapat nga talaga akong magpasalamat sayo because I wouldn't be here where I am right now hadn't had you cheated on me with that fucking bastard!God I was so stupid that I ever though you were one-man kind of a girl back then. You must be laughing at me with that good-for-nothing lover of yours behind my back,didnt you?Tell me was he the only other man besides me or.... there were alot of us out there?I was even wondering if they tasted you, too bad for me then coz I never got the chance to fuc............. ",dumapo ang mga palad ko sa pisngi nito bago pa nito matapos ang kung anumang sasabihin.
BINABASA MO ANG
My Ruthless Billionaire
RomanceHe's the first man I fell in love with. A man with a cold stare like an ice that will freeze you from it just by looking at those eyes . He has permanent frowns on his handsome face which makes him more attractive. But that never stopped me from ge...
