This Chapter is dedicated sa Lolo ko. I miss my lolo so much! :'(
___________________________________________________________
Terrence’s POV
Nakiusap na ako sa kanya, tinakot ko na sya, wala pa din!!! Siguro nga kailangan ko na talaga na lumaban. Nakakainis!!! Dati naman di ako naiinis ng ganito. Basta may pagkain at buhay ako, ayos na. pero bakit ngayon, pag nakikita ko silang magkasama, parang di ako makahinga? Shit! Pati tuloy mga sinasabi ko, nakakakilabot. Eeeeh! Kakailang! Haha. Oo na, bakla na nga ako, nababakla kasi ako kay Coline.
“Terrence!” Wait. Si Coline yun ah.
“Col…line.” Kasama nya si Jerome. Na naman?!
“Oh pards! Ako ba, di mo babatiin?”
“Ah. Jerome!” Putek! Nang-aasar na naman to ah.
“Jerome, ano ba? Ang bigat ng kamay mo. Masakit sa balikat!”
“Sweet naman! Char!” Pang-aasar pa ni Jen.
Kakainis. Sa tuwing nakikita ko sila, lagi na nga sila magkasama, ang sweet pa nila. Paano ba naman ako makakalapit kay Coline?
Coline’s POV
Kakagising ko lang! Good Morning Sunshine. :) It’s Friday, my favorite day. Rest day kasi ako tuwing Friday hanggang Sunday. Tapos paggising ko, eto nakasalubong ko…
“Anak! Kain na. Favorite mo oh, Spicy Java rice ni Papa! :P”
Umuwi na si Papa! Teka, si Papa ba talaga ito? Baka naman imagination ko lang ito? XD Niyakap ko sya ng mahigpit, I miss the so much! Why them? Malalaman nyo mamaya.
“Papa, umuwi kayo?”
“Oh anak. Ayaw mo ba?”
“Gusto nga po iii. Kala ko di nyo na ako babalikan.”
“Pero anak, baka mga 2 weeks lang kami dito.”
Madalas kasi sina Papa na magtravel sa abroad. Supplier kasi kami ng ibang bansa pagdating sa natural resources. Alam mo naman ang Philippines, IT’S MORE FUN IN THE PHILLIPINES! :D
“Nasa labas ba sya?”
“Oo, nasa garden. Alam mo naman yun, adik sa halaman.”
Tuumakbo ako palabas. Miss na miss ko na talaga sya eh. Kung miss ko si Papa, mas miss ko sya. Promise! :D
“Lolo!!!”
“Aba, ang aking paboritong apo! Kamusta na?”
Akala nyo siguro, Mama ang sasabihin ko ano? Sad to say, she is in peace na iii. Nasa dugo na kasi namin ang hirap sa pagbubuntis. Kaya naman, pagkaanak sa akin ni Mama, buhay nya ang naging kapalit.
“Eto lolo, matangkad na ng konti.”
“Oh eto nga pala apo…”
He gave me chocolates, yung milk. He know kasi na favorite ko talaga ang milk. Favorite ko kasi ang color white kaya kahit saan, kahit sa flavor ng chololate, icecream at dounut, dala ko ang ugaling un. Hindi naman sa OA ha? Like ko lang talaga ung lasa.
Eto nga, nagbrebreakfast na kami nina lolo.
“So iha, kamusta ang pagmamanage ng hacienda mag-isa? Haha.” Si Lolo naman oh, nang-uutita pa.
“Ayos naman po Don Ramon! Medyo nakailang hulog din sa mud pole pero ayos naman po, maganda pala sa kutis ang putik, try nyo! Hihi.” Pambawi lang. XD
“Haha. Silly girl! Just like your father.”
“Pah!”
“Ah, oo nga pala Papa. Hindi pa tapos ang liga.”
“Tamang-tama, makakalaro pa ako!” Nyek!
“Hindi po yun ang ibig kong sabihin, what I mean is kayo nap o ba ang magmamanage?”
“Ah, sige iha. Pero sumama-sama ka na din.”
“Iha, may age limit ba yan? Makikilaro din ako.” Banat ni Lolo.
“Nagpapatawa ba kayo Papah? Haha. Baka hindi ka nyan abutin sa Singapore Tour natin at yung client natin sa Japan, remember?”
Eto namang sina Lolo at Papa, nag-aasaran sa tuwing magkikita. Kaya siguro paboritong anak ni Lolo eh! Matigas ang ulo, parang ako. Nakakachallenge daw ihandle. Haha. XD
“Aba! Batang to! Ano tingin mo sa akin, ulyanin?”
“Lolo, tama si Papa. Tsaka po may age limit sya.”
“Pero kung sakali namang wala Pah, bawal pa din kayo? Baka pagbuhatin nyo lang ako pag naglaro kayo. Haha. XD”
“Aba! Lokong bata ito!”
Nakakatuwa talaga sila mag-asaran! Ang sweet-sweet talaga. Siguro kung may Mama pa ako, ganito din kami kasweet. Hayx! Kaya din siguro medyo tomboyin ako umasta dahil wala akong Mama.
“Iha, oo nga pala. May nanliligaw nab a sayo?”
“Ha? Lolo? Wala naman po.”
“Naku. Imposible apo! Sa ganda mong iyan, nasa lahi nating mga De Silva ang charms.” Nakita ko bigla ang lungkot sa mukha ni Papa.
“Kaso si Lolo mo wala! Haha.” Pambawi nya.
“Alexander!” Yan na nga po, nag-aaway na sina Papa.
“Joke lang po. Eh anak, sa mga player ba, may nangbabastos sayo?” Haha. Bigla ko tuloy naalala yung candy.
“Wala po Papa. Promise. Papa, semi-finals nap o pala ngayon.”
“Yan! Tamang-tama pag nanalo sila, papa-inom ako.”
Let’s fastforward na ha. Medyo tamad si Ms. Author iii. Haba pa kasi nung story pero mashoshock kayo sa bawat scene sa pagitna, swear!
“Mga iho. Ayos ang laro ah! Tama yan, galingan nyo sa finals para di sayang ang pera namin. Haha!”
Nyek! Nagkatinginan lang sila? Di nyo ba kilala ang lolo ko?
“Ah. Nga pala, ako si Don Ramon De Silva. Lolo ako ni Coline.”
“… ah, alam po namin sir.”
“Oh? Bakit naman ang tatahimik nyo. Wag kayo matakot, hindi naman ako nangangain ng tao. :) Maliban nalang kung liligawan nyo tong apo ko. Haha!” Si Lolo talaga, pagsalakas manakot!
“…”
“Joke lang!”
“Hehe.”
Trying-hard ang mga kolokoy sa pagtawa! XD
