Okulun bitmesine çok az kalmıştı, Tübitak hazırlıkları hızla sürüyordu. Tübitaktan bir hafta sonra karne günüydü. Bu süreçte Tübitak için çok sıkı çalıştık Kaan ile. Biliyorsunuz ki Kaan ile aynı gruptayız. Ve maalesef ki Bengü ile aynı grupta. Hatta bir gün Bengü evleri yan yana olduğundan çalışmak için Rüzgar'ın evine gitmiş! Tabii ben de deli oldum, zaten nasıl olmayabilirim ki? Sevmediğim hatta nefret ettiğim kızla yan yana evlerde oturmalı yetmiyormuş gibi bir de kız yüzsüz gibi çalışmaya onun evine gidiyor! Tamam ben de Kaan ile buluşmuş olabilirim ama evine gitmedim. O benim evime gelmiş olabilir ama şartlar öyle gerektirmişti...
Bizim projemiz fizikti. Yeliz Hoca sağ olsun, çok yardım etti bize. Projemiz bayağı güzel halloldu. Ve sunum günü gelip çatmıştı. Çok heyecanlıydım fakat benim aksime Kaan aşırı sakindi. Hatta bir ara ellerimi tutarak sakinleştirmeye çalışmıştı. İyi ki Rüzgar görmemişti o anı. Yoksa kafasında şişe değil, bu sefer daha büyük bir şey kırabilirdi.
Bengü çalışmaya Rüzgar'ların evine gittiğinde Rüzgar'ın annesi çok mutlu olmuş. Hatta daha iyi çalışsınlar diye Rüzgar'ın odasına göndermiş onları. Olaya bak ya, ben daha onun evinde salon, mutfak ve bahçe dışında başka bir yer görmemişken kız bütün odaları görüyordu. Kesin odalarının pencereleri de karşılıklıdır. Bengü salağı geceleri Rüzgar'ımı izler kesin. Salak kız!
Yataktan kalkıp direkt dolabıma gittim. Şort ve beyaz bir büstiyer giyecektim. Onları üstüme geçirdikten sonra birazcık makyaj yaptım. E tabii ki güzel olmam gerekirdi. Sonuçta başka okullardan, başka yerlerden projemizi incelemeye geleceklerdi. Sevgilim vardı ama tabii şimdi tatlı çocuk olursa kul hakkı şimdi yani bakmak gerek.
Telefonumu çıkarıp Bükre'ye mesaj yazdım.
Ben: Kanka hazır mısın?
Ben: Emin değilim ama yine de şansımı deneyeyim dedim
Best'im: Emin değilsin zaten Masal'sın
Ben: Tamam, bu saatten sonra arkadaşlığımız kesin olarak bitmiştir.
Best'im: Oley be!
Telefonu bırakıp çantamı hazırlamaya başladım. Çok heyecanlıydım. Çünkü proje sonunda birinci, ikinci falan seçilecekti. Sonunda ödülde vardı. Hatta birinci Türkiye çapında da yarışabilirdi!
"Kızım hazırsan çık artık. Baban seni bekliyor." diyen annemle düşüncelerimden sıyrıldım. Dışarı çıktım ve her zamanki gibi Bükre'yi beklemeye başladık. Sonunda geldik. Okula gittik hemen. Kaan bekliyordu. Ben gelince hemen projelerin olduğu bölüme gittik. Kaan konuştu sonra da.
-''Çok güzel olmuşsun Masal.''dedi gülümseyerek.
-''Teşekkür ederim.''dedim ben de utanarak. Kafamı kaldırınca Rüzgar'ı ve Bengü'yü görmem bir oldu. Hazırlanmışlardı, kendi projelerinin yanında duruyorlardı.Biz de yerimize geçtikten beş dakika sonra Rüzgar geldi yanıma.
-''Masal biraz konuşsak.'' dedi. Ne olmuştu acaba?
-''Peki.'' dedim.
-''Kıyafetin güzel çok da yakışmış ama Tübitak için abartılı olmamış mı sence?'' dedi. Şaşırmıştım. Kesin Kaan yüzünden böyle diyordu.
-''Yoo, hiç de abartı değil bence.'' dedim ben de. Pek umursamadı bu dediğimi. Sonra ben Kaan'ın yanına o da Bengü'nün yanına gitti. Tübitak için önemli kişiler geleceği gibi başka okullardan öğrenciler de gelecekti. Bizim okula yakın birkaç koleji daha vardı. Ama en önemlisi ve rakibimiz olan kolej Deniz koleji! Hatta maçlarda bile bir biz kazanıyoruz, bir de onlar. Görevliler gelmeye başlamıştı.Biz de Kaan ile projeye olduğu kadar sunuma da çok iyi alışmıştık. Bir ben konuşuyordum, bir de o. Çoğu kişi beğenmiş, fikrimizi mantıklı bulmuştu. Görevliler gittikten sonra kolejlerden gelen öğrenciler gezmeye başlamıştı. Kaan beş on dakikalığına gitmişti. Ben duruyordum bizim projenin başında. Rüzgar da Bengü'ye bırakmış yanıma geliyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk rüzgarı
Chick-LitLise tabii... Hayallerinizdeki gibi olmalı;dizilerde,filmlerdeki gibi mesela.. Siz öyle sanın! Lise dediğiniz her istemediğiniz insanları görüp,hocaların dırdırını çektiğiniz kısaca okul diye tanımladığımız yer.Boşu boşuna hayal kurmayın, biz kurdu...
