Alice's POV
"Jeremy!!!"
O_O
Hindi naman sigruo siya bingi no?
"Jeremy!!!"
O_O
Waaaaaah!!! Bingi na nga siya. >.<
*sigh*
My gosh, ang lakas-lakas nanung boses ko pero di man lang siya lumingon. Ano ba talaga problema nun? Kayo alam niyo ba kung anong problema nun?
Jeremy's POV
Bwahahahahahaha! Kawawang Alice! Bwahahaha! Sigurado akung hiyang-hiya yun kanina. Hahahaha. Mean na kung mean pero nakakatuwa talaga siyang asarin.
"Hoy insan, kawawa naman yung girl. Tinatawag ka tapos nagbibingi-bingihan ka lang."
"Wahahaha! bagay lang yun sa kanya."
"Bakit ano ba ginawa ng girl sa'yo?"
Ayun, kinwento ko sa kanya kung anong ginawa nung babaeng 'yun sa'kin at kung pano siya hinanap ng GWAPO na si AKO.
"Ang babaw mo naman Jeremy, para dun lang kaya di mo na pinapansin yung girl. Baka may rason naman 'yung tao Jeremy."
"Psh! Oo na, oo na! Magpaparamdam na po ako sa kanya mamaya. Atsaka namiss ko din 'yung babaeng 'yun."
"Namiss? Ayieeee... Crush mo siya Jeremy?"
"Psh! Pakamatay!"
"Eh, bakit mo siya namiss?"
"Eh kasi namiss ko siyang asarin at guluhin. Bwahahaha!"
"Baliw mo talaga!"
"Gwapo naman!"
"Psh!"
Alice's POV
"Hay!"
"Hay!"
"Hay!"
"Hoy bespren, mahal mo na 'yang si Jeremy no? Sige ka lang buntog-hininga diyan. Mukha ka ng timang."
"Hay!"
"Ayan ka na naman bes eh!"
Pasensya na! Ganito lang talaga ako kapag feeling ko na may nagawa akung kasalanan tapos di na ako pinapansin ng taong 'yun. Kahit tanungin niyo pa nanay ko. Oh, may ebidensiya ha! Hay! O.A. na nga ako. Di ba?
"Hoy, bespren, dali na magstart na ang klase"
"Okay"
Pagdating ni maam, ayun nagdiscuss na siya sa harapan. Tapos ako, NAKINIG. Aba, maswerte si Jeremy kung lutang ang isip ko ng dahil sa kanya. Psh!
Hay! Nandito nga siya sa tabi ko pero napakaunusual lang na hindi niya ako pinapansin. Pano kaya ako hihingi ng sorry sa kanya?
"Alice?"
Waaaaaahhhh! Tama ba 'yung narinig ko, tinawag niya 'yung pangalan ko. ^____^
"Bakit?"
"Ba't ka nawala kahapon?"
"Eh kasi nagtago ako tapos nakita ko si Ren tapos nag-usap kami tapos bumalik na lang kami ni Ren sa classroom, ang tagal mo din kasi eh."
"Bakit ka nagtago?"
"Tinatanong pa ba 'yun? Edi para di mo ko makita."
"Ano bang nilaro nating kahapon?"
"Habul-habulan"
"Hoy Alice HABUL-HABULAN yung nilaro natin hindi tagu-taguan. Psh!"
"Sorry na Jeremy"
"Ayoko"
"Sorry na"
"Ayoko"
"Sorry na"
"In one condition!"
"Ano?"
"Pumunta ka sa harapan tapos sabihin mo si maam na may sasabihin ka tapos sabihin mo sa harap na ANG GWAPO MO JEREMY!! Ay hindi lang pala sabi, isigaw mo pala."
"Yun lang naman pala eh"
Wait, what????????? Kill me now! Kill me now!
"Sige, punta ka na dun sa harapan at sabihin mo sa kanilang lahat kung gano ako kagwapo. Bwahaha"
"Psh!"
At dahil pinanganak akung uto-uto, pumunta ako sa harapn at ayun nagask permission ako kay maam at sumangayon siya. Alam niyo kung bakit? Kasi sinabihan na pala siya ni Jeremy. Walangya. Plano niya talaga 'to.
"ANG GWAPO MO JEREMY!!!!!!!"
Tapos tumingin ako sa kanya.
*wink*
Walangya. Tusukin ko yang mata mo eh.
"Waaahh! Jeremy love Alice forever!!!"
"Ayiiieeee..."
Psh!!!
*pukpok sa ulo* *pukpok sa ulo*
HUHUHUHU!!!! >.<
Ngayon alam ko na,
NASA HULI ANG PAGSISISI!! WALANGYA KA JEREMY. NAKAKAHIYAAAA!!!!!!
BINABASA MO ANG
IT'S STARTED WITH THE BALLPEN <3 (COMPLETE)
Teen FictionBallpen...Ballpen...Ballpen... Ano ba ang ballpen para sa inyo? Isang gamit na pwede mong gamitin para makapagsulat di ba? Pero sa'kin iba Dahil Ito lamang ang tanging gamit na talagang mahalaga sa'kin. Ang gamit na pagmakita ko 'to, maaalala ko na...
