Bukadar geciktiği ve bu kadar kısa bir bölüm olduğu için özür dilerim ama bekleyenleri daha fazla bekletmek istemedim. Bu sefer arayı bukadar açmayacağım. Yedinci bölümü bir kaç güne yayınlayacağım.
Sevgilerimle
-Fahriye.
'Anlattım ya Nefes daha nesini anlatayım.' Dedim daha fazla dayanamayarak.
'Ya kızım düzgün anlatmıyorsunki yok işte şeymiş bilmem neymiş o ne öyle. Şey yapmışmışmış o şey ne?'
'Ya öptü işte.'
'Neeeeee?! Ne dedin sen. Burak Özçivit seni öptü. Şu her kızın hayran olduğu Burak Özçivit.' Dedi ağzı bir karış açıkken.
'Yemin ediyorum bazen beynin olduğundan şüphe ediyorum.' Dedim ona gözlerimi devirerek.
'Bozon boynon oldogondon sopho odoyorom. Yine komikliğin üzerinde. Eeee? Yani siz şimdi sevgilimisiniz?' Dedi umutla bakarak.
'Ah saf kızım. Ne sevgilisinden bahsediyorsun. Ceylanla birlikte o.'
'Ne Ceylanı ayrılmadımı ondan? Niye öptü seni ozaman?'
'Of bende bilmiyorum Nefes. Öptü işte sarhoştu. Ama haddini bildirdim ona. Sevgilim var dedim.'
'Sevgilinmi var dedin? Iyide senin sevgilin yokki.' Dedi bana şaşkınca.
'Hadi yaa? Bende var sanıyordum.'
'Ciddiyim. Niye yalan söyledin. Hemde böyle bi konu hakkında.'
'Ne biliyim o an öyle gelişti işte. Ben bilemedim ne yapacağımı. Onu benden uzak tutmak için öyle birşey uydurdum. Işe yaradıda. Döner dönmez koştu Ceylan'ına.'
'Yani sen bile bile isteye isteye attın onu Ceylan'ın kollarına öylemi?'
'Atılacak bir durum yok tamam mı? O zaten Ceylanla birlikte bende kendime yalancı bir sevgili bulsam iyi olur.'
'Yalancı sevgilimi. Sen dizilerde oyniya oyniya kendini dizide sandın galiba?' Dedi bana inanmaz bir şekilde. Tamam belkide haklıydı. Ama onu inandırmam lazımdı. Sevgilim olduğuna, ona karşı hislerimin olmadığına. Yoksa ne onu kendimden uzak tutabilirim ne kendimi ondan.
'Ciddiyim ben. Bak lütfen daha fazla soru sorma ve sadece bana yardım et tamammı?' Dedim yalvararak.
'Iyi tamam. Sevgili işi bende merak etme.' Dedi Nefes anlayışla. Işte benim arkadaşım nezaman susacağını biliyordu.
Iki gün dinlenme izninden sonra tekrar sete dönmüştüm. Bugünün nasıl geçeceğini bilmiyordum. Onu havaalanından sonra hiç görmemiştim ve şimdi onunla karşı karşıya gelmeye hazır değildim tamda Kamran ve Feride'nin salıncak sahnesini çekecektik. Nekadar zor bir durum olacağını yeni yeni idrak ediyordum ama yapacak birşey yoktu. Düşüncelere dalmışken içerden bir ses geldi 'Hazırmısın seni bekliyoruz?' Değilim desem. 'Geliyorum.'
1...2...3... kayıt
'Müjgan bana bugün çok güzel birşey söyledi.' Dedi gözlerimin içine bakarak. Bense gözlerimi ondan kaçırıyordum.
'Ömrümce umut ettiğim şeyi, beni sevdiğini.' Öyle güzel söylüyorduki bir an karşımda Kamran olarak değilde Burak olarak durduğunu hayal ettim.
'Kestik..'
'Noldu hocam?'
'Kızım nereye dalıp gittin öyle? Senin burda söze girmen lazım?'
Ah Fahriye ah bir aklını yerinde tutamıyorsun afferim.
'Özür dilerim dalmışım bir an baştan alalım.'
'Benimle ilgili hayallermi kurdun yoksa?' Dedi Burak sinsi sinsi sırıtarak.
'Ne diyorsun be gerizekali.'
'Çok ayıp ama gerizekali felan.' Dedi gülümsemesini dahada fazla genişleterek. Daha fazla sinir olmadan tekrar yerime geçtim.
'Feride.. ben seni seviyorum.' Derken bakışından öpmek istedim onu. Öyle güzeldiki bakışı. Ve bir anda yerde buldum kendimi. Doğru ya bu ip kopacaktı değilmi. 'Bende.' Dedim fısıltıyla. Ve o rol gereği güldü. Benimse kalbimde fırtınalar koptu o an.
