Bekleyenlerden özür diliyorum
Gelmesi biraz zaman aldı ama sonunda yazdım. Pek memnun değilim bu bölümden ama sınav zamanı ancak bukadar oluyor. Sizi daha fazla bekletmemek adına yazdım.
Keyifli okumalar
Burak-
Ceylan yanımıza gelip beni öptü 'Aşkım bende tam buradan geçiyordum seni görünce yanınıza geleyim dedim.' Diyerek yanıma oturdu. Fahriye elini uzattı ve ona kocaman gülümsemesini sundu. 'Merhaba Fahriye ben.' O ise soğuk soğuk gülümseyip uzattığı eli sıktı 'Ceylan bende.' Gergin ortamı dağıtmak için ona müjdeli haberi vermeye karar verdim. 'Bizde Fahriye'yle kutlamaya gelmiştik.' Dedim ona heyecanla. O ise bana kuşkulu gözlerle baktı 'yaaa neyi kutlamak için hayatım?'
'Cannes'a gidecekmişiz. Diziyi tanıtmaya.' 'Öylemi neden benim haberim yok?' Bozulmuş gibi bir hali vardı. 'Bizde yeni öğrendik zaten. Sana haberi vermek için aradım ama açmadın.' 'Yaaa öylemi. Özür dilerim hayatım kızlarla alışverişteydik sonrada dönmeyi unutmuşum.' Dedi sahte bir gülümsemeyle. Anlaşıldı. Burdan gidince tartışmaya konumuz olacak. 'Ben artık müsademi istiyeyim.' Dedi Fahriye samimi bir gülümsemeyle. 'Oturuyorduk.' Diye cevapladım bende. 'Benim gitmem gerekiyor. Herşey için teşekkürler. Görüşmek üzere.' Diyerek yanımızdan aceleyle ayrıldı. Işi olmadığına adım gibi emindim.
-Fahriye
Ceylan'ın tavrından ve bakışlarından çok rahatsız olmuştum orada oturup kendime daha fazla eziyet etmek istemedim. Hemen Nefes'i aradım ve onunla bir cafe'de anlaştık.
Cafe'ye geldiğimde beni orda bekliyordu. 'Noldu kızım anlat çabuk!'
'Ne noldu?' Dedim anlamaz bir şekilde.
'Yalan atmaya çalışma Fahriye. Sesin iyi gelmiyordu telefonda.' Farkında bile değildim.
'Yok öyle önemli birşey olmadı.'
'Önemli önemsiz farketmez. Ne oldu?'
Olanları anlattım. 'Galiba yanlış anladı.' Dedim sonuna ekleyerek.
'Aman ne anlarsa anlasın seni bağlamaz.' Dedi umursamaz bir şekilde. 'Hakkımda yanlış şeyler düşünmesini istemem.' Dedim bende beni anlaması için ama boşuna uğraşıyordum. O beni anlamayacaktı.
Burak-
Eve gelene kadar Ceylan'la tek kelime etmemiştik. Sorunun ne olduğunu biliyordum ama üstüne düşmemeyi tercih ediyordum. Ve o dayanamamıştı sessizliği bozmuştu. 'Eeeh, hala düzgün bir açıklama yapmayacakmısın?' 'Ne açıklaması?'
'Neden o kızla ordaydın?' 'Anlattım ya?' Tavrı beni sinir ediyordu. Ağzımdan onu kıracak sözler çıkmasından korkuyordum o yüzden fazla girmek istemedim konuya. 'Peki neden sadece onunla kutlama yapıyorsun? Sencede saçma değilmi?'
'Neyi ima ediyorsun Ceylan? Açık açık söyle' iyice sinirlenmeye başlıyordum. Beni neyle suçladığının farkında değildi galiba. 'Sen beni çok iyi anladın Burak.' Dedi oda taviz vermeden. 'Beni neyle suçladığının farkındasındır umarım' dedim ve kapıyı çekip çıktım. Eğer orada kalsaydım kesinlikle kavga daha çok büyürdü. Ve şuan istediğim son şey oydu.
