Ik kon vannacht niet slapen en nu is het 6 uur. Ik loop de trap af en loop naar de piano. Mijn ouders zijn toch niet thuis. Ik krijg tranen in mijn ogen. Sam en ik zongen altijd 'mag ik dan bij jou'. Ik begin de eerste noten van het refrein te spelen. Ik stop. Ik mis Sam. Ik wil gewoon echt graag weten wat Sam ervan denkt. Of zij spijt heeft of juist helemaal niet. Na een stuk of 5...6...oké oké 17 nummers, is het al 8 uur. De deurbel gaat. De man van de shoot, hij heet trouwens Floris, staat er. "Goeiemorgen Lynn, mag ik hier een dagje met je meelopen? Doe maar gewoon waar je mee bezig was ik wil gewoon even kijken. Apart... Ik laat hem binnen en ga weer achter mijn piano zitten. Ik begin ' Mag ik dan bij jou' weer te spelen. Ik zing mee. "Mag ik dan bij jou schuilen, als het nergens ander kan. En als ik moet huilen, droog jij mijn tranen dan." Zing ik. Ik stop en kijk naar Floris. "Speel je dit voor iemand?" vraagt Floris. "Ik denk voor Sam want ik mis haar heel erg. Maar ik ben ook wel heel boos op haar. We kennen elkaar al vanaf de kleuterklas." zeg ik een beetje onzeker. "We hebben het Sam nog even duidelijk vertelt dat jij niet door bent."zegt Floris. Ik spring op. "Wat zei ze?"roep ik. "Ze zei: ach, het komt vast wel goed met haar. Ik ga naar hollywood!!!"doet hij Sam na. Jammer. Ik denk dat Sam geen goede vriendin is. Ik ga weer zitten. "Je kan heel goed piano spelen."zegt Floris. Ik lach en begin met 'de notenkraker'. Als ik klaar ben kijk ik naar Floris. Hij glimlacht. "Sorry, ik hoop dat jehet niet erg vind maar ik heb het gefilmd en ik ga het NU versturen."zegt Floris. Hij houd zijn telefoon omhoog en drukt op een groen knopje. IK spring op. "Waarvoor is dat?!"roep ik. Dat kan je toch niet zomaar doen! "Voor een talentenjacht voor de beste pianist. In Hollywood. Veel belangrijker dan wat Sam doet." legt Floris uit. Er komt een gemeen lachje op mijn mond. Ik ga Sam verslaan.
Ik doe zo mijn dingetjes die dag en Floris loopt mee. Dan krijgt hij een berichtje. Hij lacht heel blij en geeft zijn telefoon aan mij. Ik lees:
Beste Lynn,
Wij nodigen jou uit voor de audities. Volgende week zaterdag om 16:00 wordt je verwacht in Hollywood. Succes!
Ik lees het hele bericht af en kijk naar Floris. Ik ben gelukkig maar ga niet zo overdreven doen als Sam. Stop, stop. Niet meer denken aan Sam.
Ik begin gelijk met oefenen, omdat ik maar een week heb. Ik speel bekende liedjes maar ook liedjes die ikzelf geschreven heb.
De week vliegt om en ik zit in het vliegtuig. Ik ben echt dood zenuwachtig want ik heb nog nooit in een vliegtuig gezeten. Alles gaat prima en we landen op een vliegveld.
Even later loop ik het vliegtuig uit, pak mijn koffers en loop naar buiten. Ik heb eigenlijk geen idee waar in heen moet. Ik kijk om me heen en ik zie een man staan met een bordje. Even kijken. Ja, daar staat Lynn.
Ik zit in de auto en kijk uit het raam. Ik zie de berg met de letters van Hollywood. Ik pak snel mijn telefoon en maak een foto. De chauffeur lacht.
Ik wordt afgezet bij een super mooi hotel en daar wacht Floris. Ik loop naar hem toe.
"Hey, Lynn! Goede reis gehad?" Zegt hij opgewekt. Ik knik blij. Hij loopt naar binnen en ik loop achter hem aan.
We komen bij een kamer. Wauw! Zo mooi ik kan niet meer denken. Er valt me 1 ding op. Hemelbed. Ik ren Er geen en spring erop. Heel zacht. Ik kijk naar boven. Heel mooi beschildert. Ik stap langzaam het bed af en loop de kamer door. WAUW! Bizar. "Lynn, ik moet je wat vertellen." Zegt Floris. Ik draai me om. "Sam slaapt ook in dit hotel." Zegt Floris een beetje zenuwachtig. Ik zucht diep. Nee he!
Een paar uur later sta ik voor een groot gebouw. Een heel mooi theater en er hangt een hele grote poster: auditie piano. Ik loop snel naar binnen. Wat ik in films zie gebeurt nu voor mijn neus. Ik denk aan high school musical. Zo'n auditie lijkt het. Er is een meisje druk bezig met de piano. Ik ga zitten en luister naar wat de andere spelen. Ze zijn heel goed!
Ik ben aan de beurt. Voorzichtig loop ik het podium op. De jury kijkt me streng aan. Ik zucht. Ik heb iets verrassends en misschien scoor ik daar wel punten mee. Ik speel 'hey brother'. Ik kijk in mijn ooghoek naar het publiek. De meeste kijken verbaast om hun heen en andere fluisteren. De jury is druk aan het overleggen. Dan speel in mijn eigen liedje. Ik heb dat wat vermengt met andere popliedjes. Ik weet niet of het goed is maar voor mij is het het tofste wat ik ooit heb gedaan.
