The Music Box

Chapter Seven

--

"Ate Ate!! Laro na tayo!!" sambit nang dalaga sakanyang Ate.

"May gagawin ako" sagot naman nang Ate niya. At patuloy pa rin sa ginagawa ang Ate niya samantalang ay nalungkot ang nakababatang kapatid. Pumasok nalang ito sa kwarto at umupo sa isang sulok. Lumabas naman ang Ate niya dahil may bibili siya. Ngunit sa paglabas niya ay may tumakip sa ilong niya na dahilan nang pagkahimatay nito.

"Ate. Ate??!!" hanap nang dalaga sakanyang Ate. Sa paglabas niya nang bahay ay nakita niya ung Jewelry Box nang Ate niya. Agad siyang kinabahan.

--
SARAH's POV

"Malapit na tayo!!" sigaw ni Josephine na agad naman napabangon saamin. Maayos naman ung paglalakbay namin at mukhang maayos naman na si My loves.

"Okay ka na My loves??" tanung ko agad sakanya pagkadilat nang dalawang mata niya.

"Oo naman My loves" sagot niya na nakangiti kaya naman nahawa ako sa ngiti niya. Unang bumaba si Cherry and Joshua na sinundan ni Barbie pagkatapos ay si Josephie. So, si Angel na ang nagmamaneho nang kotse. Sumunod naman akong bababa. Pero sa pagbaba ko nang kotse ay agad akong hinatak nang Mother ko at ang Father ko ang kumuha nang gamit ko.

"Ilang beses ko sasabihin sayo na wag na mag kang aalis nang bahay na hindi kami kasama?!!" bunganga ni Mama saakin. Sila nga tong alis na alis!! Lagi nalang ako naiiwang mag-isa.

"Nakikinig ba ka??!!" pasigaw na tanung saakin nang Mama ko. Dire-diretso lang ako sa kwarto ko at nilock ang pinto. Paulit-ulit nalang si Mama. Tsk!!

"Buksan mo to!!" sigaw ni Mama sa labas nang kwarto ko.

"Maliligo ako!!" sigaw ko din kahit hindi naman talaga ako maliligo. Nahiga nalang ako sa kama at kinuha ung cellphone ko para tawagan si My loves. Dalawang ring lang ay sinagot na ni My loves.

"Hello??" panimula ko pero ilang segundo na ang nakakalipas pero wala pa ring sumasagot sa kabilang linya. Kinabahan naman ako. Ibaba ko na sana ung linya kaso may nagsalita na sa kabilang linya.

"Hello My loves??" sambit nang nasa kabilang linya.

"Hello My loves, bakit ang tagal mong sumagot??" tanung ko kaagad sakanya.

"Kakatapos ko lang maligo" sagot naman niya na kinainisan ko. Kakatapos lang pero sinagot na ung tawag ko.

"Eh sinu ung sumagot nang tawag ko??" kalmadong tanung ko. Pati ba naman si Daniel ay makikisabay sa kainisan ko.

"I don't know" kalmadong sagot naman niya.
SARAH's POV

"Binataw ninyo siya!!" sigaw ko sa mga kalalakihan na pinagtutulungan ang isang babae. Parang walang naririnig ang mga tao sa paligid. Lalapitan ko sana sila nang biglang may tumagos saakin na isa pang lalaki. Nahuhubaran na ung babae dahil buong lakas niyang nilalaban ang mga kalalakihan.

"S-sarah..."

"OhMyGosh!!" napabangon ako nang di oras sa kama ko. Tumayo ako para bumaba sa kitchen. Lutang na lutang ung pag-iisipan ko kaya natalisod ako sa upuan at nadapa nang di oras. Bumalik agad ung reyalidad nang pag-iisip ko na makita ko ung maputing paa sa kabilang dulo nang lamesa. Tumayo ako nang dahan-dahan para makita kung sinu ang nasa kabilang dulo nang lamesa. Nagulat ako nang makita ko siya. Dahil nakaitim na dress siya at natatakpan nang buhok niya ung mga mata niya. At feeling ko ay masamang balak siya saakin.

"S-sinu ka??" tanung ko na may kaba sa dibdib ko. Isang ngiti lang sinagot saakin kaya lalo akong kinabahan.

ANGEL's POV

Balik sa normal ulit ang lahat. Pero ang bago lang ay sobrang tahimik sila kaya naman binasag ko ung katahimik na namumuo sa barkada.

"May problema ba kayo??" tanung ko sa kanila na agad naman napatingin ang lahat.

"Wala naman. Bakit mo naitanung??" tanung din ni Cherry na bihira lang maging seryoso.

"Ang tahimik ninyo kaya!!" sagot ko. Kaya naman nagsipag-ayos ang lahat nang upo.

"So Sarah, anung nangyare sainyo??" panimula kong tanung kay Sarah.

"Ganun pa rin. Walang pinagbabago." sagot naman niya. At parang may something sakanya.

"Ahh... Okay lang yan" sagot ko naman. Napatingin ako sa babaeng tumitili. Napatayo kaming lahat para alamin kung anung nangyayare.

"Yuck!! Kadiri" reaksiyon naming babae. Paano kase, si Manong guard ay puno nang saksak sa katawan. Ilang sandali lang ay dumating na ung mga pulis para suriin ang bangkay. Pinabalik na ang lahat nang estudyante sa kani-kanilang classroom.

--

Isang ngiting tagumpay ang naging reaksiyon nang isang babae atska lamang siya umalis sa kinakatayuan niyang lugar. Kumakanta siya habang naglalakad na may ngiti sa labi.

"~THE NIGHT ALREADY DOWN

IT'S TIME TO KILL YOU NOW.

COME CLOSER TO ME,

I WILL HELP YOU TO SET YOU FREE.

YOU WILL FEAR THE PAIN,

THEN YOU WON'T BOTHER ME AGAIN.

YOU WILL LONELY BE,

FEAR THE PAIN AND LET THE WORLD SEE~"

---

May killer ba o sadyang multo lang??

Shemay!! Ang hirap mag-isip kung anung sunod na mangyayare-___-

Vote and Comment, don't forget^^