GECENİN NOTALARI

YANARIZ

    Ayağa kalktığımda tek istediğim hemen o evi terk etmekti. Kalkar kalkmaz merdivenleri hızlıca indim. Kayranın arkamdan bağırması umurumda değildi. Bir de utanmadan nereye diyordu.  Montumu bile almadan kapıdan çıktım. Kayra arkamdan gelip kolumdan çekti. 

'Nereye gidiyorsun böyle?!'

'Evli olduğunu bilmiyordum! Üstelik bir kızın var!'

      Kayranın şaşkın yüzüne bakarken işaret parmağımla sertçe göğsüne vurdum. 

'Hadi ben bilmiyordum değişik hisler yaşadım ama sen?! Sen evli olduğunu unutmuş olamazsın herhalde?!'

      Cevap vermesini beklemeden yürümeye başladım. Tekrar kolumdan çektiğinde ona çarpıp durdum. O kadar yakındık ki.. Gözleriyle gözlerimin içine içine bakarken bırak bile diyemedim. Güldüğünde daha çok sinirlenip onu ittim.

'Ben evli değilim ki!'

       Bir an durdum. Evli değil miydi gerçekten?

'Ge- Gerçekten mi? Meyra kim o zaman?'

'Kızım. Biyolojik olarak değil ama o benim kızım.'

'Ben..'

'Anlamıyorsun. Sevgilimle onu benim evimin önünden geçerken bulmuştuk. Buz gibi bir gündü sevgilimle dışarı çıkıyorduk kapıyı açtığımda soğuktan titreyerek bize bakıyordu. Sevgilimle sorgusuz sualsiz hemen kızı içeri aldık.  Beni terk edene kadar beraber ilgilendik.. Bir süre önce de gitti. O zamandan beri Meyra ilk defa çıktı odasından.'

'Ben.. Özür dilerim.. Yanlış şeyler düşündüm.. Siz.. Onu bırakabilirdiniz.'

'Bir insan kızını nasıl bırakır ki Alanis?'

        Aklıma babam geldi bir anda. Sustum.. Kayrayla eve tekrar girdiğimizde Meyra yavaş ve minik adımlarıyla merdivenlerden iniyordu. Kayra kollarını açtığında Meyra koşarak kollarını Kayranın boynuna doladı. Kayra gülerek kızının dağılmış saçlarını düzenledi.

'Bizimle dışarı gelmek ister misin? Bir kaç yere baktıktan sonra bir şeyler yemeye gidebiliriz ama istemezsen Hazarı arayabilirim.'

        Kız susup bana baktı. Gelmemi istemediğini düşündüm.

'Merak etme ben gelmeyeceğim. Eğlenin olur mu?'

'Hayır.. Sende gel.'

       Meyra elini uzattığında kısa bir tereddütten sonra elini tuttum. Çok mutlu hissediyordum. Kayranın onu bırakmaması gerçekten çok güzel bir davranıştı. 

'Beni sen giydirir misin?'

       Kayradan onay aldıktan sonra Meyrayı hevesle kucağıma alıp hızlıca merdivenlerden çıktım. Meyranın odasına girdiğimde duvarları mor odada bir sürü kelebek motifi vardı. Narçiçeği mobilyaların arasında peluş oyuncaklar vardı.

'Hiç oyuncak bebeğin yok mu?'

'Hayır. Ben yumuşakları seviyorum.'

         Meyrayı giydirmek için kıyafet seçerken o bana istediği kıyafetleri gösterdi. 

'Gerçekten beş yaşında mısın sen?'

'Evet.'

       Gülerek seçtiği kıyafetleri inceledim. Buz mavisi kot pantolon ve beyaz kazak seçmişti. dolaba tekrar göz atıp birkaç kıyafet seçtim. Buz mavisi kotun üstüne gri çizgili beyaz kazağı tuttum. 

'Bu daha güzel olmaz mı?'

'Olur. Beremi de seçer misin?'

'Bere takmak mı istiyorsun?'