GECENİN NOTALARI

KARDEŞİMİZ

       Pars hala bir cevap beklerken ben şaşkındım. 

'Pars.. Gelmesem daha iyi sanki. Zaten Meyraya da uğramam gerekiyor.'

'Sorun değil. Tamam.. Seni bırakabilirim. Tabii eğer istersen..'

'Teşekkür ederim.'

        Kayranın evine geldiğimizde üzgün ve sinirliydim. Arabadan indikten sonra Pars giderken nefeslerim yine daraldı. Olduğum yere yığılıp nefes almaya çabalarken Parsın geldiğini gördüm.

'Hey! Hey, hey.. İyi misin?!'

        Parsın kolundan destek alıp kalkmaya çalıştım ama göğsümdeki ağrı çok büyüktü ve şakaklarım patlayacak gibiydi. Yeni ağrılar eskisinden daha güçlü geliyordu sanki. 

'İyi-'

'Hayır hayır iyi değilsin gel.'

         Pars beni kaldırdığında bacaklarım tir tir titriyordu yürüyemiyordum Pars beni kucağına alıp kapıyı zar zor açtı. Koltuğa oturttuğunda giderken onu tuttum. 

'Bekle.'

'Hayır hayır. Bu kötü gitmeliyiz.'

'Hayır.. İyiyim.'

         Nefeslerim hafif hafif düzelirken Kayranın kapıdan çıktığını gördüm. Yanıma geldiğinde bana dokunmak istedi ama onu itmek istedim. Güçsüz bir şekilde koluna dokunduktan sonra Kayra biraz çekildi. Parsın endişeli sesini duyduğumda nefeslerim düzelmiş sayılırdı ancak ağrılarım beni güçsüz düşürüyordu. 

'İyi misin?'

'Evet.. Bazen bu oluyor.'

'Doktoruna gitmelisin.'

'Hayır..'

       Kayra sinirle Parsı ittiğinde titreyen bacaklarımla kalktım. Sendeledikten sonra kapıdan destek alarak ayakta dururken son gücümle bağırdım. Bunlar normal değildi ve oldukça güçsüz düşüyordum.

'Kayra dur!'

        İkisi başımda sinirle beklerken toparlandım ve konuşmaya başladım. Uzun süre beklemiş ve biraz olsun sakinleşmişlerdi. 

'Ben buraya Meyrayı görmeye geldim Kayra. Senin yüzünü bile görmek istemiyorum. Bu yüzden benden uzak dur Meyrayı görüp gideceğim.'

       Kayra eliyle evi gösterdikten sonra eve doğru bir kaç adım attım. Pars arabaya binerken kayraya döndüm.

'Geliyorum sen geç.'

         Kayra bir süre sert sert baktıktan sonra yürümeye başladı bende Parsın yanına gittim. Pars geldiğimi görünce durdu. 

'Beni burada bekler misin? Sana güvenebilir miyim?'

        Pars şaşkın şaşkın bana baktıktan sonra içtenlikle gülümsedi. 

'Güvenebilirsin.'

          Gülümseyerek eve girdim. Meyra koşarak kızarmış burnuyla bana geldiğinde onu kucağıma aldım. Salona geçtiğimizde Kayra salonda dört dönüyordu. 

'İyileştin mi anne?'

'Hayır.. Ama iyileşeceğim.. Birkaç gün gelemeyeceğim özür dilerim.'

'Nereye gidiyorsun?'

'Biraz gezmek istiyorum. Döndüğümde seninle lunaparka gideriz olur mu?'

          Meyra Kayraya bakıp bana döndü.