Νούμερο Έντεκα (#Wattys2016)

{7} Εμπόδια

Σαμ

Η εβδομάδα που ακολούθησε ήταν δύσκολη.Πολύ δύσκολη.Η Ελ ερχόταν σπίτι μου καθημερινά για να κάνουμε ασκήσεις, τόσο σωματικές όσο και πνευματικές.Το σώμα της φαίνεται πως ανταποδίδει καλά και οι μυς της δυναμώνουν απίστευτα γρήγορα.Ικανότητες όπως η αναρρίχηση, η ταχύτητα, η δύναμη και η αντοχή βρίσκονται σε άριστα επίπεδα μόνο με λίγες ώρες εξάσκησης τη μέρα. Κι αυτό, πλεονέκτημα των λυκανθρώπων.Το λυκίσιο πνεύμα της από την άλλη όμως,  φαίνεται να κοιμάται.Το ένστικτο του κυνηγιού, η στρατηγική, η ομαδικότητα της αγέλης και κυρίως οι συνδέσεις του μυαλού με άλλους λύκους δεν έχουν ενισχυθεί πολύ, σαν κάτι να τα εμποδίζει να εκφραστούν.Η θεωρία της Έλσας ήταν πως η Ελ δυσκολεύεται να κατανοήσει και να δεχτεί τις δυνάμεις της.Εγώ όμως πιστεύω πως δεν πρόκειται για κάποιον φυσιολογικό λύκο.Πρέπει να είναι και τα δύο, άνθρωπος και λύκος.Ο καλύτερος συνδυασμός.Ο πιο δυνατός και ο πιο σπάνιος.Ο Τζακ είχε αναφέρει για δυο μέλη της αγέλης μας που είχαν χαρακτηριστικά και από τους δύο κόσμους, αλλά αυτό ήταν δύο αιώνες πριν.Άλλες αγέλες ίσως και να είχαν λύκους σαν κι αυτούς πιο συχνά, όμως κανείς δεν αρνείται τη μοναδικότητα και την δύναμη τους.Βέβαια ο ανθρώπινος παράγοντας της προσωπικότητας τους κάνει τα πράγματα δύσκολα στα πλαίσια της αγέλης.Γι' αυτό και έκανα έρευνες.Ρώτησα τους Γηραιότερους, τους Σημαδεμένους και τους Μάρτυρες της φυλής μας: τις τρεις πιο σοφές μονάδες της αγέλης.Οι Γηραιότεροι, είναι όλοι όσοι ζουν στην αγέλη σχεδόν έναν αιώνα τώρα.Κανείς δεν τους ξεπερνά στη σοφία και τη γνώση.Οι Σημαδεμένοι, είναι λύκοι που έχουν σημαδευτεί από μάχες, συγκρούσεις, πολέμους αλλά και από τον ίδιο το χρόνο.Είναι δάσκαλοι των πολεμιστών μας και επίτιμα μέλη του στρατού.Τέλος, οι Μάρτυρες, είναι λύκοι που έχουν μαρτυρήσει για το καλό της αγέλης, θυσιάζοντας τον εαυτό τους για την σωτηρία των υπολοίπων.Κάποιοι μαρτυρούν πεθαίνοντας, άλλοι χάνοντας κάτι σημαντικό.Όμως, όλοι ζουν αρκετά χρόνια για να πουν ιστορίες που συναρπάζουν.
Από όλες τις μονάδες κατάφερα να βρω πληροφορίες για τους Potens, όπως λέγονται.Δυνατοί.
Και είχα δίκιο.Όλοι οι λύκοι που είναι μισοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο να ανακαλύψουν τον λύκο τους.Το μυαλό τους δουλεύει πολύπλοκα και έχουν την δυνατότητα 'να βλέπουν παραπερα' όπως λένε.Γι' αυτό και δεν κατανοούν απόλυτα την ηγεσία της αγέλης.Δεν ξεχωρίζουν τους βήτα και τους γάμα και το σημαντικότερο, δύσκολα υποτάσσονται στον άλφα.Γι' αυτό και δεν θέλουν να εμπλακούν σε όλο αυτό.Θέλουν να διατηρήσουν την απόλυτη ελευθερία τους, φοβούνται τους έντονους δεσμούς της αγέλης και κυρίως, δεν θέλουν να υποταχτούν.Όμως όταν το κάνουν είναι απόλυτα ικανοί.Η Ελ, λοιπόν, εμποδίζει τον εαυτό της.Έναν εαυτό που δεν θέλει να φανεί.Που φοβάται πως θα καταστρέψει την ανθρώπινη ύπαρξη της.Της μίλησα γι' αυτό και προσπαθήσαμε να το αλλάξουμε από τις πρώτες κιόλας μέρες αλλά μέχρι και τώρα δεν έχουμε καταφέρει πολλά.Της είναι δύσκολο, το καταλαβαίνω.Αλλά πρέπει να αναγνωρίσουμε περισσότερα πράγματα πριν τη γνωρίσω στην αγέλη.Κι αυτό θα γίνει πολυ σύντομα.
Από την άλλη, η φυλή και τα ταλέντα της παραμένουν ακόμα άγνωστα.Ο λύκος της το ίδιο.Βέβαια, οι μεταμορφώσεις είναι δύσκολο και επώδυνο πράγμα.Δεν συμβαίνει εύκολα και χρειάζεται χρόνος για να το ελέγξεις.Αλλά εκείνη δεν θα έχει πρόβλημα σ' αυτό γιατί οι Potens μπορούν να το ελέγξουν άμεσα, σχεδόν μετά από τις δύο πρώτες μεταμορφώσεις.Ο πόνος όμως είναι ο ίδιος.Δεν θελω να τη δω να πονάει, μα πρέπει.Η Ελ βέβαια, δεν γνωρίζει ακόμα πολλά για τη μεταμόρφωση της και θα το αφήσω έτσι αυτό για λίγο καιρό, αλλά πρέπει να μεταμορφωθεί σύντομα.
    Πέρα από τις ασκήσεις όμως αυτή τη βδομάδα κάναμε κι άλλα πράγματα μαζί.Βόλτες, συζητήσεις μέχρι αργά το βράδυ, ξανά βόλτες, με τον Μαρκ αυτή τη φορά και βέβαια διάβασμα.Διαβάσαμε παρέα το βιβλιο που της είχα δώσει και ξεκινήσαμε κι άλλα.Ένιωθα περίεργα.Διαφορετικά. Όμορφα.Το χρόνο που περάσαμε μαζί κάτι άλλαξε μεταξύ μας.Η Ελ είναι μοναδική, πράγμα που συνειδητοποιούσα μέρα με την μέρα όλο και πιο πολύ.Έξυπνη, θαρραλέα, δυναμική, τρυφερή και μ'ένα πρόσωπο που σε συναρπάζει.Αν και ήμασταν μαζί άπειρες ώρες τη μέρα, πάντα ήταν δύσκολο να αποχωρηστούμε ο ένας τον άλλο και οι δείκτες του ρολογιού έτρεχαν με ιλιγγιώδη ταχύτητα όταν ήταν κοντά μου.Ήθελα να τη βλέπω συνέχεια.Να την αγγίζω, να την προστατεύω.Αισθανόμουν απίστευτα μόνος όταν δεν ήταν αυτή κοντά.Περιπλανιόμουν στο σπίτι χωρίς λόγο.Θύμομουν τον Τζακ πιο συχνά, μα δεν έκλαιγα.Τώρα που θα επιστρέψω στην αγέλη σαν άλφα πια, θα πάρω εκδίκηση για εκείνον.Κι όλα θα τελειώσουν.Όπως πρέπει.
   Σηκώθηκα από το κρεβάτι στο οποίο πέρασα τα τελευταία είκοσι λεπτά χαμένος στις σκέψεις μου, με τις γροθιές μου σφυγμένες και προχώρησα γρήγορα προς το μπάνιο.Αφού έπλυνα το πρόσωπο και τα δόντια μου, μπήκα στη μπανιέρα και άνοιξα το νερό, χωρίς να ρυθμίσω τη θερμοκρασία του.Εκάτσα ακίνητος για λίγο εκεί κάτω από το παγωμένο νερό, κοιτάζοντας τη κουρτίνα με τις χελώνες που έκρυβε το γυμνό σώμα μου.Συνειδητοποίησα οτι το νερό ήταν παγωμένο μόνο όταν άρχισα να τρέμω.Δεν σκεφτόμουν, δεν ένιωθα για λίγο.Δεν ήθελα να σκεφτώ ούτε να νιωσω έτσι κι αλλιώς.Η ζωή μου άλλαζε δραματικά.Δάκρυα, πόνος, θάνατος.Κι από την άλλη, γέλια, αγάπη, έρωτας.Με αυτή τη λέξη να γυρνά στο μυαλό μου, επανήλθα στη πραγματικότητα, ρυθμίζοντας τη θερμοκρασία του νερού για να σταματήσω να τρέμω.Ναι, έρωτας αυτή πρέπει να είναι η σωστή λέξη.Όμως ακόμη κι αυτός δεν μπορεί να με κάνει να ξεχάσω.Πράγματα που θυμίζουν τον Τζακ είναι σε όλο το σπίτι.Κάθε λέξη, κάθε συναίσθημα, κάθε στιγμή που περάσαμε μαζί , παράμενει στο σπίτι και με στοιχειώνει.Μου λείπει τόσο πολύ.Ήταν ο πατέρας, ο φίλος μου, ο συντροφός μου στη ζωή.Με έμαθε να ζω και να μαθαίνω.Να μην χάνω την ελπίδα μου.Μα τώρα πόσο εύκολο είναι αυτό;Ίσως να είμαι υπερβολικός, δεν ξέρω.Ίσως η Ελ είναι η ελπίδα που έψαχνα.Δεν πίστευα πως θα μπορούσα να νιώσω έτσι ποτέ για κάποιον.Μα το ένιωσα, και είναι πολύ όμορφο.
Βήματα στο διάδρομο, με επανέφεραν.Ήταν η Έλσα, σίγουρα.Λίγο πριν προσπεράσει τη πόρτα του μπάνιου σταμάτησε.