Νούμερο Έντεκα (#Wattys2016)

{10} Όνειρα από ατσάλι

Ελ

Έτρεχα. Έτρεχα χωρίς να μπορω να σταματήσω. Μακριά απο κάποιον ή κατι που θυμάμαι αμυδρά οτι με φόβιζε πολυ. Δεν ήμουν ομως εγω, μα ουτε και κάποιος άλλος. Ήμουν διαφορετική, ίσως αναβαθμισμένη. Καθως έτρεχα ο αέρας μαστίγωνε το πρόσωπο μου και τα ξύλα του δάσους έγδερναν το σωμα μου. Ομως το σωμα μου δεν ηταν ανθρώπινο· ηταν λυκίσιο. Γκρι γούνα τύλιγε το κορμί μου και ολα πια ηταν πιο οξυμένα. Όραση, ακοή, αφή. Ένιωθα το δασος δικό μου, ήξερα κάθε κομμάτι του. Ειχα ερθει ξανά εδω μα τιποτα δεν έμοιαζε γνώριμο. Ίσως ο λύκος να είχε ερθει εδω, ο λύκος που φοράω για σωμα.

Ξαφνικά σταμάτησα. Η ανάσα μου δημιουργούσε σύννεφα μπροστά στο πρόσωπο μου. Η μέρα ηταν κρύα, χιόνι στόλιζε κομμάτια του δάσους και τα δέντρα ειχαν χάσει τα φύλλα τους. Όμορφο, σκέφτηκα και έκανα ενα δειλό βήμα μπροστά. Οι πατούσες μου άφηναν σημάδια στο κρύο χώμα καθως προχωρούσα αργα, κοιτώντας γύρω μου, ψάχνοντας κατι που να βγαζει νόημα.

Ήχοι του δάσους αποσυντόνιζαν τις σκέψεις μου, αν μπορούν να θεωρηθούν σκέψεις, στο μυαλο ενός λύκου. Πουλιά, σκίουροι, μικρά ποντίκια που ξέμειναν εξω απο την πόλη, ελάφια. Ελάφια, επανέλαβα και χωρίς να το καταλάβω έγλυψα τα δόντια μου. Εισέπνευσα αέρα· φρέσκο κρέας, ζωηρό. Λίγα μέτρα προς τα δεξιά. Ήξερα ακριβώς που βρισκόταν και τι ηταν.

Μα τι κανεις;

Μια σκέψη με συγκράτησε, δεν ειμαι ετσι εγω. Δεν εχω τέτοιες ανάγκες, ποτε δεν ειχα. Μα ομως ειμαι ένας απο αυτούς. Ειμαι σαν τον Σαμ.

Σαμ.

Αυτη η λέξη ηχούσε περίεργα στο μυαλο μου. Ποιος ειναι ο Σαμ; Κι εγω; Εγω τι ειμαι;

"Εισαι αυτη που εισαι." μια φωνή βραχνή και βαριά ακούστηκε σαν απο το πουθενά και ο λύκος γρυλισε.

Τον κοιτούσα απειλητικά, τα πόδια μου χαμηλά σχεδόν ακουμπούσαν το έδαφος. Το σωμα μου σκυμμένο, δόντια έτοιμα να ξεσκίσουν. Περπατούσα αργα γύρω απο την μαύρη μορφή στην γωνία του δάσους. Φώναζα οπως δεν ειχα φωνάξει ποτε. Οπως οι λύκοι μιλανε στο φεγγάρι.

"Δεν με αναγνωρισες;" η φωνή συνέχισε να μιλάει και ενα ζευγάρι μαύρα ματια αντίκρισαν τα δικά μου. Ηταν γνωστά αυτα τα ματια. Τα ήξερα αλλα μου ειναι τοσο δύσκολο να θυμηθώ απο που.