{9} Μαύρο και κόκκινο

339 48 13
                                    

Ελ

Ο Σαμ είχε ανεβεί στη σκηνή και προετοιμαζόταν για την έναρξη της τελετής όσο εγώ έψαχνα απελπισμένα την Έλσα στο πλήθος. Όταν την εντόπισα στάθηκα δίπλα της κι εκείνη μου χαμογέλασε και έπιασε το χέρι μου. Αναστέναξα και κοίταξα ξανά τον Σαμ. Φαινόταν πολύ αγχωμένος. Πρώτη φορά τον βλέπω έτσι.

"Σου έχει πει ο Σαμ για την διαδικασία της τελετής;" η φωνή της Έλσας με επανέφερε στη πραγματικότητα. Καθώς κοιτούσα ακόμα τη σκηνή παρατήρησα την Τρις να ετοιμάζεται στην άκρη της. Ο Ρον βρισκόταν πίσω της και πριν ανέβουν στη σκηνή, έσκυψε και τη φίλησε. Δεν μου έκανε εντύπωση, ήταν πολύ όμορφοι μαζί.
"Ελ;" η Έλσα είπε το όνομα μου κι εγώ τη κοίταξα απολογιτικά.

"Συγνώμη κοιτούσα τη σκηνή. Όχι, δεν μου έχει μιλήσει ο Σαμ για τη διαδικασία της τελετής." απάντησα γρήγορα. Η Έλσα μου έκανε σήμα οτι ξεκινάει και δεν μου εξήγησε περισσότερα. Η ερώτηση της με έβαλε σε σκέψεις. Είναι κάτι που πρέπει να ξέρω;

Όλη η αγέλη είχε χωριστεί σε παράλληλες σειρές, η μια πίσω από την άλλη. Εγώ βρισκόμουν ένα βήμα δίπλα από τη σειρά της Έλσας. Κοίταξα τη σκηνή και περίμενα να μιλήσει ο Ρον που είχε κάτσει μπροστά μέχρι να σωπάσουν όλοι.

"Ως βήτα ανακοινώνω την έναρξη της τελετής ορισμού του Άλφα της αγέλης μας. Μα πριν θα παρακαλούσα να απαγγείλουμε όλοι μαζί τον αποχαιρετιστήριο λόγο για τον πρώην ηγέτη μας, τον Τζακ."

Με αυτά τα λόγια ένιωσα ένα σπρώξιμο στη καρδιά μου. Κοίταξα τον Σαμ και μετά την Έλσα. Φαίνονταν τόσο βαθιά και απόλυτα πληγωμένοι. Τα μάτια τους υγρά και σκοτεινά. Η Έλσα δεν μπόρεσε να μην δακρύσει. Όμως εγώ δεν είπα ούτε έκανα τίποτα. Έτσι κι αλλιώς δεν θα ήταν αρκετό.

"Όπως ο ήλιος και το φεγγάρι δεν χάνουν ποτέ το φως του έτσι κι εσύ, μεγάλε βασιλιά μας, δεν θα ξεχαστείς ποτέ." Είπε όλη η αγέλη συγκινημένα. Ένιωσα κι εγώ την απώλεια που ένιωθαν κι εκείνοι. Πήρα μια βαθιά ανάσα και γύρισα ξανά προς τη σκηνή. Ο Σαμ προχώρησε μπροστά με ένα μεγάλο βίβλιο στα χέρια του. Η Τρις και ο Ρον κάθονταν πίσω του και κοιτούσαν το κοινό.

"Υπόσχομαι να φροντίζω την αγέλη με κάθε δύναμη και κάθε στιγμή." είπε και σταμάτησε. Τα μάτια του έψαχναν κάποιον στο πλήθος. Πρώτα σταμάτησαν στην Έλσα και μετά σε μένα. "Να μην υποτάσσομαι και να μην χειραγωγούμαι από κανέναν. Να σας καθοδηγώ και να προτάσσω τον εαυτό μου για την ασφάλεια σας. Να φροντίζω πάντα για το κοινό καλό χωρίς να αυθαιρετώ και να δειλιάζω. Να πολεμάω με τη ψυχή μου για την αγέλη μας. Να προφυλάσσω την ταυτότητα μας. Και τέλος, υπόσχομαι να υπακούω τους κανόνες και να αποτελώ παράδειγμα για όλους."

Νούμερο Έντεκα (#Wattys2016)Where stories live. Discover now