Olumsuz düşünceleri sil kafandan.. Söylemek ne kadar da kolay. İcraata koymak ne kadar kolay olabilir ki? Ne zamandır deniyorum ama olmuyor. Sanki çift kişilikliyim. Her gün başka bir yüzüm görünüyor. Depresyonda, umursamaz, aşık, ruhsuz, dizi takıntılı, kavgacı, uykucu, araştırmacı... Her gün aynı kişi olsam? Bazen ne yaptığımı unutuyorum. Hangi kişiliğe büründüğümü, neler konuştuğumu... Böyle yaşamak ne kadar kolay olabilir sence? Hiç bir şey yapamıyorum işte. Kafayı sıyırmış gibi hissediyorum kendimi. Amaçsız. Bir günü bir gününü tutmayan... Bu yüzden biri bana katlanamıyor. Sabah uyandığında hangi yüzümle karşılaşacak. Sinirli olduğumda bi anda aşık gibi mi davranacağım? Uyuyacakken depresyona mı gireceğim bir anda? Bana süpriz yaptığında uyuyacak mıyım süprizini bozup...Bir yandan diğerleri de haklı. Kim benim gibi birisiyle uğraşsın ki. Hangi birisini tanıyıp anlasın? Hangisini daha çok sevsin? Hangisine daha çok bağlansın? Hangisini daha çok sevsin? Gerçekten zor biri gibi durmuyor muyum? Aslında tam tersi. Daha kolay anlaşılır biriyim. Sadece hassas noktamın bulunması lazım. Onu da beni gerçekten tanımak isteyen biri bulabilir. Herkese göre tuhaf değişik biriyim. Herkes beni farklı yönlerimle tanıdı. Herkese göre farklıyım. Uzun zamandır konuşmadığım biriyle konuşunca çok değişmişsin diyorlar. Hayır canımın içi değişmedim sadece farklı uyandığım güne denk geldin. Keşke tek bir kişilik olsaydım. Bir bedende bir sürü kişilik değil. Bu kişilikleri yok etmek benim elimde değil ki. Kendim yarattık bu kişilikleri. Yaşadıklarımdan dolayı. Nasıl yok edeyim? Onlar benim pes ettiğim anda ortaya çıkan kişilikler. Hepsinin farklı bir adı var. Bunu bir tek biliyorum. Bu kişilikler yok olabilir mi bilmiyorum. Belki de biri yok edebilir. Filmlerde de olur ya biri onun hassas noktasını bulup uysallaştırır. Değiştirir onu. Belki bende de olur. Beklemekten başka ne yapılabilir ?
