4.BöLÜM:EGE

424 43 7
                                    

Alevlerin arasından kayboldum.En son içeriye bir adamın girdiğini farkettim gerisi karanlıktı.

Uyandığım da mavi duvarlarla çevrili geniş bir oda da bulunan yumuşacık ve sarı renklerle süslenmiş bir yatakta yatıyordum.

Yatağın içinde ellerimden destek alarak doğruldum.Gözlerimi kapının olduğu tarafa doğru ilerlettiğimde içeride birisinin bulunduğunu gördüm.

Neşeli bir şekilde:

"Demek uyandın...Merhaba Adım Ege"

"Sen kimsin benim burada ne işim var?"

"Beni tanımazsın ama çığlıklarını duyunca..."

"Tamam.Anladım."

"Önemli değil"

Kaşlarımı kaldırarak

"Teşekkür mü ettim."

"Sanırım."

Dedi ve yanında ki çorbayı alarak yanıma oturdu.

"Istersen içireyim"

"Gerek yok ben yemeyeceğim."

Kaşlarını kaldırdı.

"Hadi ama....Içmen lazım"

Çorbayı bana uzattı ve ısrar edince alıp yavaş yavaş içtim.

"Eee anlat bakayım kimsin bu adamlara nasıl bulaştın?"

"Kim olduğumu bilmek istemezsin...Ama adamlara nasıl bulaştığımı hatta benden ne istediklerini bilmiyorum."

"Hmm enteresan..."

Dedi ve güldü.

***

Çorbamı bitirdiğimde kalkmaya yeltendim.Birden ayağa kalktı.Kıvrak bir hareketle beni otutturdu.

"Sen dur ben kaldırırım"

"Tamam :)"

"Bakıyorum da pek tembeliz."

"Bakıyorum da çabuk kapıyoruz"

Dedim ve yatağa geri oturdum.O ise çorbayı bırakmaya gitti.

Gözlerimi kapattım ve yaşadıklarımı düşünmeye başladım.

Tam bu sırada Ege geldi.

"Evett küçük hanım sıkılmışa benziyorsunuz..."

"Yoo...gayet iyiyim ben böyle"

Derken zil çaldı.

"Bir dakika hemen geliyorum."

Dedi ve kapıyı açmaya gitti.Icerden bir adam sesi geliyordu.Kapıya yaklaştım ve dinlemeye başladım.

Bu Bora'nın sesiydi.Oldukça telaşlandım.

Hemen yatağa yattım ve üzerime örtüyü çektim.

Korkuyordum.Birden kapı açıldı.Üzerimde ki örtüyü sıkıca tutuyordum.Sert bir el üzerimde ki örtüyü kaldırdı.

"Hadi karıcım gidelim."

"Karıcım?"

Bora beni kolumda tuttu ve sanki iyi bir insanmış gibi bana iyi davranıyordu.Daha doğrusu davranmaya çalışıyordu.

Ege onu durdurmak istedi ama o izin vermedi.O an çığlık atıp oradan hızlıca kaçmak istiyordum ama yapamazdım.

***

Ege'nin kapıyı kapatmasıyla eski adama dönüşmesi bir oldu.

Bana söyleniyor ama ben onu takmıyordum.Eve gidene kadar sadece bir şarkı mırıldanıyordum.

***

Eve vardığım bana soru sormasına izin vermeden odama girdim.

"Lütfen daha sonra gel dinlenmem gerek"

Şaşırtıcı ilk defa anlayışlı davranmıştı.Hayretle odanın içinde gezinmeye başladım.O adamların beni neden kaçırdıklarını anlamıyordum.

"Tamam Bora yüzünden ama neden ve benimle ne ilgisi var?."

Sonradan aklıma bir şey geldi.

"Intikam,evet evet intikamm....Adam intikam almak için beni kaçırmıştı.Çünkü o an intikamdan bahsetti ama neyin intikamı bunu öğrenmem gerekli."

Ben bunları düşünürken kapının sesiyle irkildim.

"Kim o?"

"Ben"(Bora)

Kapıyı açmamak konusunda ısrarcıydım.Ama beni rahat bırakmayacağını ve sonunda kötü şeylerin olacağını biliyordum.Sırf olay çıkmasın diye o adama kapıyı açtım.

Kapyı açıca biraz bekledi ardından içeriye girdi.Kapıyı kapattı.

"Gece geç geleceğim sana söylemem gereken bir şey var bekle beni."

Dedi.Neydi şimdi bu Bora'yı ilk defa üzgün görüyordum.Yüzünden düşen bin parçaydı.

Meraklanıp yatağıma oturdum.Acaba akşam bana ne söyleyecekti?

Ayağa kalkıp saate baktım.Saat 09.30 du.Gidip yatağıma uzandım ve Bora'yı beklemeye başladım.

Bu kadar yorgunluğun ardından çok fazla uykum gelmişti.Ama uyumamak için direniyordum.

Göz kapaklarım ağırlaştığında kendimi uykuda buldum.

***

Uyandığım da soğuk bir elin yüzümde gezindiğini farkettim.

Hızlıca gözlerimi açıp doğruldum.O da karanlıktı hiç bir şey görünmüyordu.

Ama karşımda ki kişinin Bora olduğunu anladım.

"Korkma bir şey yok."

Ellerimi kendime çektim ve gözlerimi dışarıya dikip ürkekçe oturdum.

"Neden korkuyorsun ha neden?"

Ona ceval vermiyordum.Daha doğrusu veremiyordum.

Ellerini ellerime doğru ilerletti.

"Benim olacaksın sen...Benim olacaksın!!!"

Çok sinirli görünüyordu.Ellerimi birden korkarak çektim.Beni ayağa hızlıca kaldırdı ve duvara yapıştırdı.

Çok korkuyordum ağlamaya başladım.Ellerimi kulaklarıma götürüp yavaşça diz çöktüm.

Bir an durakladı.Daha sonra yere oturdu.

"Sen benden korkma.Ben bundan sonra iyi birisi olacağım söz veriyorum.Lütfen ben değişeceğim..."


ZORLA MAFYA OLUNMAZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin