2.Bölüm Ebru

27 1 0
                                    

Ebru çok özur dileyerek '' Bi yerine bişey oldumu? " panikle sormuştu. "Hayır. Sadece korkuttun " deyip gülümseyerek yerdeki kırıkları toplamak için eğildim. Ebruda yardım ediyordu. İşte o an.. Ebrunun eli kesildi.
Efe: İyimisin sen ? Neden dikkat etmiyotsun? Kolonya pamuk falan nerede ?
Ebru: Derin değil acımıyor. Canım kolonya salon masasında, pamukta banyoda dolapta.
Efe: Koltuğa otur hemen getiriyorum..
Evet pamuğa kolonyayı döküp kesiğin etrafını temizledim. Ebru o an gözlerime bakıyordu. Bende canını acıtmamaya çalışıyordum. Ben yarabandı getireyim derken cümlem bitmeden ebru dudaklarıma yapıştı adeta. Elim belindeydi o an. Ve koltukta arkaya doğru uzandım. Evet üstümdeydi. Ve bu 5 dakika sürdü. Sonra çok üzgünüm alkolün etkisiydi diyerek odasına gitti. Cam kırıklarını süpürdükten sonra bende odama yatmaya çıkmıştim. Yatağa uzandım fakat uyku yok. Resmen heyecanlanmıştım aklıma girmişti. O anı düşünmeden edemiyordum. Ve uyuya kaldım. Sabah beni kahvaltıya uyandırmak için odaya giren arkadaşım Rüçhandı. Elimi yüzümü yıkadım ve salona gittim. Çok güzel kahvaltı masası hazırlamışlar. O an içimden "Vay be bizim cafede bile bu kadar çeşit yok." Herkes oturdu masaya. Ebruyla birbirimize bakamıyorduk. Gözlerimizi kaçırıyoruz, aynı konuda konuşmuyoruz. Fakat kafama takmıştım bu kızı. Benden 9 yaş büyük olmasına rağmen. Dalgındım sofrada. Rüçhan "Herşey yolundamı?" diyerek elini salladı. "Yolunda ya. Mehmeti düşünüyordum". Deniz "Biz yarım saate Rüçhanla mehmeti almaya gideceğiz zaten durumu iyi dedi ya doktor". Yani Ebruyla ben başbaşa kalacaktık evde. Biraz çekiniyordum ve bu gerginliğime vuruyordu. Ebru dalgındı.

Zengin SevgilimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin