[SHANA's POV]
Maaga akong matutulog ngayon dahil nasstress ako kay Chester -____- Tofu naman kasi yung lalaki na yun. Masyado pinapasakit ang ulo ko. Hindi siya mawala sa isip ko. Araw-araw akong tinetext, na akala mo naman boyfriend ko siya =.=
Tuwing umaga, tanghali, gabi itetext ako. Kumain na, ingat ako, at kung ano ano pa -__- kala mo merong namamagitan samin, ni hindi ko na nga nirereplyan para magtigil na kaso ang kuli kulit pa rin. >.<
I think I need to sleep early -.-
Sa tingin ko about an hour na kong nakatulog ng may marinig akong lalaki na kumakanta.
When I look into your eyes ♪♫
It's like watching the night sky
Or a beautiful sunrise
Well, there's so much they hold
And just like them old stars ♪♫
I see that you've come so far
To be right where you are
How old is your soul?
Iminulat ko ang mga mata ko. And I saw Chester in front of me. SINGING.
Ano na namang pakana ng lalaki na to? =____= Sintunado pa siya kumanta pero ang romantic. Ay erase erase! >.<
Nakatingin lang ako sakanya. I'm SPEECHLESS. Im out of words.
Well, I won't give up on us ♪♫
Even if the skies get rough
I'm giving you all my love
I'm still looking up
He's smiling at me. And this time hindi ako naiinis sa kanya, kundi NATUTUWA AKO SA GINAGAWA NIYA.
Nung matapos siyang kumanta, ngumiti siya at kumindat pa.
*.*
NO! NO! This can't be. NO NO NO.
"Did you like it?" aniya.
Tumango ako. Hindi ko alam pero kusang tumango ang ulo ko -_____-
"Hahaha. Ang cute cute mo talaga. Nagwa-gwapuhan ka habang kumakanta ako no?" sabay ngisi niya.
"O-oyyy! D mo ko makukuha sa ganyan mo no!" kakainis to ang lakas ng hangin.
"Aga mo yata natulog? Gusto mo na ba ko mapaniginipan agad? Hihi" nakangisi niyang sabi.
Ba't ba ngisi siya ng ngisi?! Nakakainis talaga to >.<
"Tse! Bangungot ka kaya! Makainom na nga lang ng gatas para maayos ako makatulog mamaya! May umistorbo eh!" sabi ko, at tumayo na ko para pumunta sa kusina.
Kainis kasi tong lalaki na to, natutuwa na nga ako, ang hangin hangin pa. Nabbwisit na tuloy ako >.<
"Uyyy shana naman. Joke lang yung sa mapanaginipan mo ko. Pero yung nagwagwapuhan ka sakin, hindi joke yun ah." natatawa niyang sabi. Napaka-hangin!
"Tse!" at nagtimpla na ko ng gatas.
"Shana, usap tayo dali na. Binibiro ka lang e. Kinantahan pa nga kita e, d mo naman na-appreciate. Iyak na ko TT.TT" nagdadrama na naman siya.
"Wag kang maarte."
"Oo na po, prinsesa. ^_^"
Tumuloy na ko sa labas ng bahay. Kailangan kong magpalamig dahil umiinit na ang ulo ko sa lalaki na to. Ok na sana e, mahangin lang -_-
Nakita ko namang nakasunod siya sakin.
Umupo siya sa tabi ko.
"Ba't ka nakatabi sakin? Dun ka nga." utos ko.
"Ihhhhh. Usap tayo. Sorry na kasi." pangaamo niya.
"Sa susunod kasi, wag kang magdadala ng hangin sa katawan mo pag pupunta ka dito." kainis e, sobrang hangin.
"Edi mamamatay ako? Kawawa ka nun." nangingiti niyang sabi.
Nagsisimula nanaman siya. (⇀‸↼‶)
Bago pa man ako magsalita, inunahan na niya ako.
"Peace. ^_^" sabay kindat niya.
"Wala ka talagang magawa ano?" naiirita kong sabi.
"Naaalala mo ba yung unang pagkikita natin, Shana?" iniba niya yung pinaguusapan. Bastos (=/=)
"OO. Yung binangga mo ko. Sa tingin mo makakalimutan ko yon?" naalala ko nanaman yung pangyayari na yun. Kakayamot.
"Pero hindi yun yung una nating pagkikita." huh? eh saan kami unang nagkita?
"Kung hindi yun, eh saan?" nagtataka kong tanong.
"Sa waiting shed." marahan niyang sabi.
"Uhmmmmm?" hindi magsink-in sa utak ko yun. I can't remember.
"Hindi mo na siguro naaalala. Pero yun yung time na una tayong nagkita. Sobrang lungkot ko nun, pero pinasaya mo ko. Salamat ha?" aniya.
Nakatingin siya sakin, at nakatingin din ako sa kanya. (1st picture on side)
Hindi ko talaga maaalala T.T
"Pero hindi na mahalaga yun, ang importante mas napapalapit na ko sayo ngayon." sabi niya.
"Ano ba talaga ako sayo ha?" ewan ko. Bigla ko nalang siyang tinanong para sa una palang alam ko na kung ano ba talagang balak niya sakin.
"Ikaw lang naman ang nagpapatibok ng puso ko. ^_^ sa tingin mo ba mag-eeffort akong kumanta kung wala ka lang sakin?" malungkot niyang sabi.
"Pero hindi mo naman to kailangan gawin sakin.."
"Anong hindi? Kailangan ko tong gawin sayo dahil.." nahinto niyang sabi.
"Dahil??" nagtataka ko namang tanong.
"Dahil gumagabi na."
ANO DAW?! ಠ_ಠ
Pero sa sinabi niyang yun, di ko mapigilang matawa. Maski siya, nangiti din. (2nd picture on side)
"Hahahaha. Itulog mo na yan. Umuwi ka na." at tumayo na ko at pumunta sa gate.
"Salamat sa oras, Shana. Sa uulitin"
"Wala ng susunod. Magtigil ka diyan." biro ko sabay ismid.
"Woooooooo." aba! Loko talaga to!
"Umalis ka na nga." pagtataboy ko.
Sumakay na siya sa kotse niya, at bago umalis. May mga kataga siyang sinambit.
"DAHIL MAHAL KITA. MAHAL NA MAHAL KITA, SHANA."
Sa oras na yun, I'm out of words again.
He's really something.
And one thing is for sure.
I THINK I'M WILLING TO OPEN MY CLOSED HEART.
BINABASA MO ANG
LET LOVE FIND ME ♥
RomancePag pag-ibig na ang kumilos, kahit anong pilit, takas, iwas, at takbo ang gawin mo, HINDI MO ITO MAPIPIGILAN. Ito ay istorya ng babaeng nagmahal ng hindi sinasadya.
