Robby's POV
"We're here!" Sabi ng katabi ko.
"It's nice to be back!"
Nasa airport kami ngayon. Kadarating lang namin. Galing kaming ibang bansa, dun ko na kasi pinagpatuloy ang pagpapagaling ko. And now I'm a survivor! And I'm back here in the Philippines after 5 years!
"Let's go!" Aya nya sa akin.
"Alright."
Nagpunta na kami rito sa condo ko, stop over lang. Yes, my condo, I bought it last year. One of my dreams, came true. Hahaha! Ayoko na nga mag-english. Di naman ako magaling. Weakness ko to! Nahawa lang ako. Hahaha!
"Are you ready?"
Am I ready? For what?
"I don't know."
"Are you ready to see her?" Ulit nya. At parang malungkot sya.
"I don't know yet. Let's have a dinner first!"
"O-okay."
Kumain lang kami sa isang resto.
"A-are you going to her wedding?" Out of nowhere na tanong nya.
"Of course." I said.
"Ah. I see." Nalungkot naman ang mukha nya.
"Hey! Why are you sad?"
"D-do you..." Kanina pa sya nauutal at di nya maituloy ang sasabihin nya. "..still..." Nagbuntong hininga sya bago nagsalita ulit. "...love her?"
Honestly, hindi ko alam. Di pa ako sigurado sa nararamdaman ko.
"Are you jealous?" Asar ko sa kanya. At namula naman sya. Cute! Hahaha!
"I don't know." Nahihiyang sagot nya.
"Hahaha!"
"Why are you laughing? What's funny?"
"You! Hahahaha! Tsaka pwede ba? Mag-tagalog ka na, nauubusan na ako ng english!"
"Hahaha! Sorry naman!"
Nagkwentuhan na lang kami at nagtawanan. Buti nakalimutan na nya yung tanong nya sa akin kanina.
Do I still love her?
Antagal na nun pero bakit ganto nararamdaman ko? Tss.
Hindi pwede to.
I need to be sure. I wanna meet her before her wedding.
Andito na ako sa napag-usapan naming meeting place. Di ako mapakali rito. Kabado ako.
What if I still love her? What am I gonna do? Is it too late?
Ugh. Erase that! I don't love her anymore. Maybe I only missed her.
"Robby?" Putek! Lumakas at bumils ang tibok ng puso ko. Kilalang kilala ko yung boses nya. Humarap na ako sa kanya.
"Hello Melody.." May kasama pala sya."...and Garry."
"Long time no see pare!" Garry.
"Oo nga e. Upo muna kayo."
"Kamusta na?" Si Garry yan. At si Melody, tahimik lang. Awkward!
"I'm fine.." Tumingin ako kay Melody. "...now"
"Ah. Eh. Kain tayo!" Pag-iiba ni Melody. Naiilang yata! Hahaha!
"Sige ako na ang mag-oorder." Tumayo na si Garry pagkatapos tanungin ang gusto namin. Kami na lang ni Melody ang natitira.
"Congrats sa inyo! Best wishes!" Pagbasag ko sa katahimikan.
BINABASA MO ANG
Until My Last Breath
Teen FictionEveryone has a happy ending, if you're not happy then it's not yet the end.