Verdwaalde schrijfsels

Fragment 'WALM' (2)

Heyo! Dit is een fragment van een boek waar ik het de vorige keer ook al over had.

Dit is een scène waar ik eigenlijk nooit aan gekomen ben, maar ik schreef hem toch al uit, omdat het zo'n stuk was dat ik al helemaal in mijn hoofd had, en ik wou niet dat ik het vergat. Geniet ervan! :)

***

'Annabel!'

Ik draai me om en zie Marloes op me afkomen. 'Hey Marmar', begroet ik haar. 'Heb je...'

'Hoe kon je?!' Plots voel ik een klap op in mijn gezicht, en ik besef dat Marloes me geslagen heeft. Ik verstijf van verrassing.

'Je zei... Je leek zo... En nu... Je hebt...', stamelt ze. De tranen lopen van haar wangen als raceauto's die naar de finish vliegen. Wat is er aan de hand? 'Marloes', breng ik uit. 'Waar in godsnaam heb je het over?'

'Waar... Waar heb ik het over?' Woest slaat ze haar ogen ten hemel. 'Serieus, Annabel? Een liefdesbrief naar Didier schrijven met kusjes en knuffels en blababla, en jij vraagt waar ik het over heb? Ik kan niet geloven dat je mijn beste vriendin bent geweest!' Ze begint nog harder te huilen en rent weg. Met ogen groot als schotels kijk ik haar na.

Lars komt naast me staan. 'Heb je...' begint hij.

'Nee! Nee, dat heb ik niet!' roep ik uit. 'Die vuile klootzak heeft me weer belazerd! We moeten... Ik moet...'

Net op dat moment komt Didier aangewandeld. 'Hey Lars!' zegt hij uitbundig en overdreven enthousiast. 'Problemen mee als ik m'n vriendin even van je leen?'

'Natuurlijk niet', mompelt mijn vriend, waarop Didier mijn hand pakt en me wat verder door de gang meetrekt. Als ik achterom kijk, zie ik Wolf bij Marloes staan. Zijn schouders zijn helemaal ineengezakt, en zijn handen verdwijnen in zijn broekzakken. Als hij opkijkt, zie ik de meest verscheurde blik die ik in mijn hele leven al gezien heb.

Bruusk draai ik mijn hoofd weer naar Didier. 'Jij!' sis ik. 'Wat is je probleem? Zoek gewoon een ander, is dat nu zo moeilijk?'

'Annabel, toe nou. Een betere deal dan deze kan ik je niet bieden.'

Hij haalt iets uit zijn zak aan laat het voor mijn neus bengelen. Het is een zilveren juweel, bedekt met hele kleine kristallen, die schitteren bij het minste zonlicht. 'De halssnoer van Alex' moeder...' fluister ik ongelovig. 'Jij bent de dief!'

Hij grinnikt en legt zijn hand op mijn rug. 'Luister, Annabel: Ik weet dat het niet goed gaat met Wolfs fysieke toestand. Ik weet ook dat je gevoelens voor hem koestert, gevoelens die je binnenkort ook voor mij zal koesteren. En wij weten allebei dat Alex niet blij zal zijn als hij ontdekt dat onze goede vriend Wolf het juweel van zijn mammie gestolen heeft...'

'Je zou niet durven-'

'Dit is de deal, liefste Annabel. Ik schenk jou populariteit, garandeer je dat Wolf niet 'per ongeluk' naar het ziekenhuis wordt afgevoerd, en bovendien ga je ook nog met een ongelooflijk knappe jongen die goed kan zoenen. Je bent mijn vriendin en je gedraagt je ook zo, tot ik je van dat privilege ontzeg, maar dat zit er voor het moment nog niet in. En misschien ook wel...'

Hij laat zijn hand afglijden van mijn rug naar wat daaronder ligt. Kwaad sla ik hem weg. 'Jij vuile pervert! Jouw soort denkt maar aan één ding.'

'Ik denk alleen maar aan jou', verklaart hij met een onschuldige engelenlach. Hij laat me los en steekt het juweel terug in zijn zak. 'Ik kan er ook niets aan doen dat Wolf een kleptomaan is. Het zal zijn eigen schuld zijn dat hij in het ziekenhuis ligt met hersenverlies, terwijl hij zich de naam van dat meisje dat hij zo graag ziet niet meer herinnert...'

'Oké!' snauw ik. 'Ik doe het. Maar hou je aan de afspraak, gesnopen?' Bij het laatste woord ontsnapt een ongewilde snik vanuit mijn keel. Hij grijnst vals, drukt me tegen hem aan en zegt overdreven luid, zodat heel de school het kan horen: 'Maar Annabel toch, niet huilen! Natuurlijk hou ik van je! Met heel mijn hart!' En dan kust hij me heel hard, heel ruw. Een pesterig groepje jongens komt ons toejuichen en Didier blijft me maar agressief kussen, terwijl hij me nog dichter tegen zich aandrukt.

Tranen rollen over mijn wangen, maar deze keer bijt ik niet op zijn lip.

Laat zeker een sterretje achter! ^.^