Een veldmuisje had honger
en ging vol moed op pad.
Hij doorkruiste heel de weide
zodat hij geen plekje vergat.
Maar het voedsel in de velden
was bijzonder schaars;
Het muisje vond slechts zaden
en wat nootjes hier en daar.
Zo stelde ons arme dwaasje
maar met moeite zijn maaltijd samen.
Maar na enkele dagen
begon hij rond te vragen.
"Hoe komt het dat mijn kameraden
hier nooit of te nimmer over klagen?"
Zijn vriendje vroeg: "Zie je dat dan niet?"
Op die berg staat een mensenhuis van riet.
Als jij naar boven had gekeken,
had jij nu wel genoeg te eten."
Om een vreugdevol leven te leiden
moet men om zich heen kijken.
JE LEEST
Verdwaalde schrijfsels
Poetry'Verdwaalde schrijfsels' is als het ware mijn kladschriftje. De bedoeling is dat je een beetje bladert en kijkt wat je interesseert: ik heb verhaaltjes, gedichten, quotes, mededelingen, ... En natuurlijk hebben jullie ook zeg in wat ik hierin plaats...
