Sen ve Ben #Wattys2016-ASKIDA-

~SVB 3~

İyi okumalar :)

Multi-İstanbul ve karakterler

••••

◇◆◇3.bölüm◆◇◆

"Kıvanç biliyorum ama her şey çok ama çok ani oldu.Valla annem zorladı yoksa hayatta bu adamın yanına gelmezdim."

Odamın kapısın açtıktan sonra yatağa oturdum.

"Ama olsun insan bir arar dimi biz nasıl arkadaşız ?" diye sorduğunda "Tamam üzgünüm sonra konuşsak olur mu işim var hadi bay."

İşe gel...uyumak.

Yatağıma yatıp gözlerimi kapattım ama her kapattığım da Dumanın bu gün beni tehdit edişi geliyordu aklıma.

Ondan asla korkmam ! O kim ki ?....

Beni düşüncelerimden ayıran dışarıdan gelen kavga sesiydi,hemen meraklı Melihat gibi cama yapıştım.

"Onu boşu,boşuna koruyorsun seni sevmiyorum ve sen bunun farkına varamayacak kadar körsün.Aslında sana da iyilik yapıyorum belki iç kanaması artar ve ölür !"

"O beni seviyor !"

"Öyle mi ? Seven insan defalarca aldatır mı ?"

İstanbul kısa bir süre sesiz kaldıktan sonra "Konumuz bu değil !" dedi.

"Aslında konumuz tamda bu,sen seni sevmeyen birini bana karşı savunuyorsun."

"Onu dövünce eline ne geçiyor ? O senden korkmuyor ve o sana Neşe hakkında türlü, türlü şey söylemeye devam edecek !"

"İstanbul sen ne dersen de,bana her hangi bir ters hareketinde ona cezasını keseceğim." diyip eve doğru ilerledi İstanbul da arkasından ilerlerken dengesini kaybetti ve yere yığıldı.

Bir kaç saniye olduğum yerde durduktan sonra hızla odadan çıkıp aşağıya indim ve ondan da hızlı bir şekilde evden çıktım.Duman İstanbul'u kucağına almış arabasına doğru ilerliyordu.

"Duman !" deyince Duman göz ucuyla bana baktı.İlerlemeye devam ederken "Ne ?" diye sordu.

"Ne oldu ? Neden bayıldı ?"

"Oradan bakınca doktora mı benziyorum ?" arabasını açıp İstanbul'u arka koltuğa yatırdı.

"Buradan bakınca neye benzediğini tahmin bile edemezsin."

"Fazla yakışıklı mı ? Neyse seninle şu tartışmak istemiyorum."

Göz devirdikten sonra "Bende gelebilir miyim ?" diye sordum.

"Neden ?"

"Çünkü arkadaşım !"

"Susacaksan evet !" dedikten sonra şoför koltuğuna oturdu.Bende hızlıca yanına da ki koltuğa oturdum. Gaza aniden basınca nereye tutunağcağımı şaşırdım.

"Kolumu bırak !" hemen elimi çekip "Ço...çok pardon...Yavaş git biraz öldüreceksin bizi !"

"Eğer İstanbul'la düşündüğüm şey oluyorsa acilen hastaneye gitmemiz lazım !"

Ona bakıp "Ölüyor mu yoksa ?" şok olmuş gibi ona bakarken bana 'mal mısın kızım sen ?' bakışı attı.

Ve sonra "Hayır !" dedi.

"Peki...Kötü bir şey mi ?"

"Evet !"

Arkamı dönüp İstanbul'la baktım,sonra önüme dönüp "Ailesini aramamız lazım değil mi ?"