Beauty and the Beast

Beast 15: The Hug *Bow*

Enjoy Reading!

Beast 15: The Hug *Bow*

[Princess' POV]

"M-mr. Chase, I-I'm sorry." nakayukong usal ko habang nilalaro ang aking mga daliri. I can't believe myself that I'm really doing this! I mean, nag so-sorry naman ako, pero kay lolo lang. This is the first time that I say sorry to a stranger.

Hindi siya sumagot so I raised my head and look at him. Nakahalukipkip siya while raising his eyebrow. He's looking at me with 'sorry-lang?' expression.

Whats with that expression? Is he expecting something much more than my sorry?

"I-I said I-I'm sorry." Pag uulit ko. Mas lalo lang umangat ang kanyang kilay.

"Sige ka. Bahala ka kung gusto mong makulong." Naalala ko 'yung sinabi kanina ni Nellie. Hindi ako pwedeng makulong! Hindi bagay sa akin ang kulay orange na shirt na may printed letter P sa likod! Hindi rin bagay sa'kin ang matulog sa sahig! At ang pinaka worst, DAGA, IPIS, GAGAMBA, LANGAW, LAMOK, SUROT, ALIKABOK, DUMI ang makakasama ko sa loob! NO!!!!! T___________________________T

"Uuuuuwwwwaaaaaahhhhhh!!!" patakbo akong lumapit sa kanya at lumuhod at hinawakan ang kanyang kamay. "Puleashhhh! 'wag mo akong ipapakulong! Baka 'pag nalaman iyon ng lolo ko, hindi niya ako pyansahan dahil hindi naman niya talaga ako totoong apo at makakasama ko sa loob 'yung mga ipis, at daga! Ayoko! Sorry na!! Huhuhu!!!" T___________________________T

"Hahaha! Is that what you think of me? And first of all, why would I do that?" tumatawang sabi niya. Inangat ko 'yung ulo ko at suminghot. Umiiyak ako dito tapos siya tumatawa. =__________________________=

"K-kasi sinaktan kita!! uwah! 'wag mo 'kong ipapakulong!"

[Chase's POV]

Natatawa nalang ako dahil sa pagngawa ni Dominique dito sa harap ko. Hindi ko alam na may ganito pala siyang side. Ang buong akala ko, eh, wala na siyang ibang ginawa kundi ang magsuplada.

Kinuha ko 'yung isang panyo na nakalapag sa table na nasa tabi ng kama ko. "Ano ka ba! Punasan mo nga 'yang mga luha mo! Baka mamaya may pumasok at akalain 'pang pinapaiyak kita!" inabot ko sakanya 'yung panyo at agad naman niya iyong kinuha. Pinunasan niya 'yung luha niya.

Pinatayo ko siya saka siya naupo sa upuan na nasa tabi ng kama ko. Sumisinghot singhot pa talaga siya. But I found it cute. ^_________________________________^

"H-hindi mo na ako ipapakulong?" tanong niya sakin habang sumihinghot. Kailan ba matatapos ang pagsinghot niya? Umiling ako.

"Hindi, pero pwede rin."

"'Waahh!! maawa ka sakin! Lahat gagawin ko 'wag mo lang akong ipapakulong!" ngawa niya habang naka kapit sa braso ko habang umiiling.

Natawa ako ng mahina. "Kahit ano?" paninigurado ko. Tumango naman siya saka umayos ng upo. Napakagat labi siya habang hinihintay ang magiging sagot ko.

"Be my friend."

Halos mahulog naman siya sa kinauupuan niya dahil sa sinabi ko. "Why? What's wrong about me being your friend?"

Alangan siyang umiling saka pinakita sa panyong hawak niya. Yeah, I know. Natatakot siya ngayon dahil sa nalaman niya.

"B-bakit nasayo 'tong handkerchief ko?" Napalunok siya. Umayos ako ng upo at tumingin sa kanya diretsyo sa mga mata niya.

"Nahulog mo 'yan minsan sa gubat. Don't you remember me?"

Agad siyang tumayo at napa atras habang takot na umiiling. Napatayo rin ako at dahan dahang lumapit sa kanya. "Please, 'wag kang matakot."