Bölüm 9

263 16 1
                                    

Merhaba sevgili okuyucular.Bugün yeni bir hitap şekliyle başladım.Bölüm geç geldi.Umarım affedersiniz.Ve umarım beğenirsiniz.
&&&&&&&&&&&&&

16 Mesaj,63 Cevapsız Arama

'Nasıl?'

'Sen?'

'Buraya?'

'Georgia'ya?'

'Geliceksin?'

'Ve?'

'Benimle?'

'Kalıcaksın?'

'Sen?'

'Kızım vevap yazsana yaa!'

'Bak piçlik yapma!'

'Ya kızım cevap yaz.'

'O telefonu götüne mi soktun da cevap yazmıyon kaşar?!'

'Mavi cevap yaz.'

'Tamam bari ne zaman gelceğini söyle.'

'Kızım var ya şu dünyada senden kaltağı yok.'

'Cevap yaz oç.'

İki saattir uğraşıp bilet almıştım ve uçağım az sonra gelecekti.Kadın bana bilet vermemekte çok ısrar etmişti ama saçından tutup kafasını masaya çarpınca anlayışlı birine dönüşmüştü,sanırım.

Telefonumu,son kez kontrol edip kapayacaktım ama Melanie insanlıktan çıkmıştı.

'Sonra anlatacağım.Şimdi işim var.'

Mesaj gönderilince hızla telefonu kapattım.Kesinlikle bu mesajı görür görmez telefonu tekrar mesaj yağmuruna tutacaktı ve tabi ki arayacaktı.Ama şuan onu çekemezdim.

Uçağın anonsu yapılınca bavullarımı bırakılması gereken yere bırakıp uçağa bindim.Oturduğum yer cam kenarıydı.Pek farketmezdi de zaten.Hayatımda ilk kez uçağa binmiyordum nasıl olsa.

Mp4'ümden müzik listemi açıp kulaklığı kulağıma geçirdim.Başımı geriye yasladım.Yolculuk başlıyordu.

********(11 Saat sonra)********

Yolculuk boyunca sadece uyumuştum ve müzik dinlemiştim.Hiçbir şey yiyip içmemiştim.Açlıktan ölüyordum.

Çevirdiğim taksiye yolu tarif ettikten sonra tekrar başımı geriye yasladım.Geldiğimizde parayı ödeyip kendimi ve bavullarımı taksiden çıkardıktan sonra geldiğim eve göz gezdirdim.

Gerizekalı Melanie konum attığı için evin yolunu bulabilmiştim yoksa nerden bilecektim evin nerde olduğunu?

Bavulları biraz daha kapıya doğru yaklaştırıp küçük yuvarlak zile bastım.Merdivenlerden inme sesinden hemen sonra bir çarpma sesi geldi.Büyük ihtimalle düşmüştü,salak.
Söylenerek geldi ve kapıyı açtı.Birkaç saniye birbirimize baktıktan sonra konuştu.

''Buyrun kime bakmıştınız?''

Bavullarımı gezmeye çıkardım,beyinsiz.

''Tanımadın değil mi,salak?''

Önce kaşları çatıldı,sonra gözleri büyüdü konuştu.

''Oha Mavi,anasını satıyım taş olmuşsun lan!"

''Biliyorum.''

Dedikten sonra ona baktım.O ise bana sarıldı.Tamam boktan bir kişilik olabilirdim,ama herkese değil.

Sorunlu Mavi.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin