Yeni bölümle merhaba!!!!
Cumartesi yayınlayacağımı söylemiştim ama dün yayınlayamadım çünkü internete erişimim yoktu. Bu nedenle bu bölümü biraz daha uzatarak ekliyorum. İyi okumalar...&&&&&&&&&&&&&&&&&
Yataktan kalkıp banyoya ilerledim.Başımda bir ağrı vardı ve sanırım regl olacaktım çünkü kasıklarımdaki ağrının tek sebebi bu olabilirdi.
Baş ağrımın sebebiyse de, yeni saat kurallarıydı. Yataktan kalkıp banyoya ilerledim. Yüzümü temizleyici ile iyice temizledikten sonra dişlerimi fırçaladım ve yüzümü kuruladım. Adımlarımı banyonun dışına doğru çevirirken son anda vazgeçip küvete doğru ilerledim. Küveti doldurmadan hızlı ama özenli bir duş aldıktan sonra havlumu odamda unuttuğumu farkederek dolaptaki misafir havlularından birini vücuduma doladım. Havlu üzerimi zorda olsa kapatıyordu bu yüzden gönül rahatlığıyla evin içinde ve bahçede gezinebilirdim. Banyodan çıkıp odama ilerlerken aşağıdan gelen kokularla yönümü merdivenlere çevirdim.
Havlunun ön tarafını dikkatle ve sıkıca bağlayıp düşme riskini %30 gibi düşük bir ihtimale düşürdüm.
Ayağım ıslak olduğu için merdivenlerde 2 defa yere yapışma tehlikesi geçirmiştim ama iyiydim. Melanie'nin kendi kendine konuşuyor olması kaşlarımı çatarken ayağım tekrar kaydı ama yine son anda düşmekten kurtulduğumda başımı kaldırdım gülümsedim ve saçlarımı geriye doğru attım.
"Hah! Beni düşürebileceğini mi sandın? "
Sesler kesilince kafamı yemek masasına doğru çevirdim. Masada Mel, Cam ve Nash oturmuş ve gözleri büyümüş şekilde bakıyorlardı. Eh haklılardı havlularımlaydım sonuçta. Havluylaydım, siktir! İçimde bir utanç dalgası yayılsada umrumda değilmiş gibi davranmayı seçerek yanlarına ilerledim.
"Günaydın."
Konuştuktan sonra masaya kuruldum ve salamlarsan bir tane alıp ağzıma attım.
Şaşkınlığını üstünden atan Melanie konuşmaya başladı."Şey, Mavi ben bize yardımcı oldukları için yani geçen olayda, bende teşekkür olarak onları kahvaltıya davet ettim."
"İyi etmişsin. "
Ağzıma tıkıştırdığım şeylerden dolayı sesim değişik çıkmıştı.Gözlerimi masanın üstünde uzunca gezdirdim. Aradığım şeyi bulamayınca hayal kırıklığıyla inledim.
Gözler yine bana döndüğünde dudaklarımı büzmüş mutfağa gitmenin ne kadar acı verici olabileceğini düşünüyordum.
Ben tescilli bir üşengeçtim. Ve kesinlikle kahve istiyordum. Melanie mutfağa doğru ilerleyince umutla bağırdım.
"Mel? "
" Getiriyorum."
Yüzümde kocaman bir gülümseme oluşurken bağırdım.
"Seni seviyorum!"
"Bok ye! "
Gülerek böldüğüm ekmeği ağzıma atarken Cam'in bana kararmış gözler ile baktığını farkedince konuştum.
" Ne var?"
"Bir şeyler hatırladım da."
"Hmm."
İnlercesine bir ses çıkardığımda hızla oturduğu yerden kalkarak yanıma geldi ve kolumdan tutup sürüklemeye başladı.
Konuşmaya fırsat bulamadan beni odama getirdi ve ikimizide içeriye soktuktan sonra kapıyı kapatmasıyla beni kapıya yaslaması bir olmuştu.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sorunlu Mavi.
Random"ACI SENİ GÜÇLÜ YAPAR. KORKU DAHA CESUR, KIRIK BİR KALP İSE DAHA AKILLI.'' ●Bu bir Bad Girl hikayesi değil;Bu çaresiz bir kızın yaşama tutunmayı farklı bir şekilde denemesinin hikayesi...● ♧Bu Hikayede Yaşanan Herşey Gerçektir. Sadece Henüz Yaşanmad...