Ik kom thuis. En er hangt zo een lege sfeer. Ik roep: 'Is er iemand thuis. Hallo?!' Niemand antwoord, geen geluid, niks. Ze zullen misschien boodschappen gaan doen denk ik bij mezelf. Ik ga naar boven naar mijn kamer en zet daar mijn tas af. Ik zie rechtover mij de deur van Saar haar kamer helemaal openstaan en er liggen dingen op de grond, alles over hoop. Oei, wat is er hier toch gebeurd. Sofie zit al in de woonkamer te spelen. En Lente is ook haar spullen gaan wegzetten in de logeerkamer. Toch vind ik het maar vreemd. Ik heb Saar niet gezien op school vandaag. Ik zal Mama even bellen. Mama neemt op. 'Ja schat, wat is er?': zegt ze door de telefoon. 'Waar zijn jullie?' :vraag ik. 'We zijn in het ziekenhuis.': zegt mama. Ik vraag: 'Waarom?' 'Saar heeft anorexia.': zegt mama. Ik vraag: 'Wat is er dan allemaal gebeurd?' Terwijl komt Lente naar beneden met een bezorgd gezicht kijkt ze naar mij. Mama legt het uit: 'Saar blijf vanmorgen zolang in haar kamer en ik vroeg me af waar dat ze zolang bleef. En ik heb haar gevonden. Ze lag in haar bed te slapen. Ik zag dat ze pillen had genomen. En ik probeerde haar wakker te maken maar dat lukte niet goed. Dus ik heb meteen naar het ziekenhuis gebeld. En ze zijn naar hier gekomen en ze hebben haar naar het ziekenhuis gebracht. Ze heeft een zelfmoordpoging geprobeerd met een overdosis pillen.' Mama barst in snikken uit. Ik schrok en riep 'Oooh!' Ik slikte een brok weg en mama probeerde het snikken op te houden. Mama vertelde verder: 'Ze hebben bloed genomen. En ze weten nu welke pillen dat ze hebben genomen. En ook zijn ze tot conclusie te komen dat ze veel was afgevallen. Ik schrok ervan. En ze zeiden dat ze waarschijnlijk een eetstoornis heeft en zal hier nog een beetje moeten blijven op de psychiaterische afdeling. Door die zelfmoordpoging en haar eetstoornis. Zal ze nu wel veel hulp nodig moeten hebben. En dat krijgt ze ook. Ze heeft een psycholoog aangewezen voor rond het eten te werken. Een psychiater aangewezen voor haar zelfmoordgedachten en ook een diëtiste om een eetschema mee op te stellen en ervoor te zorgen dat ze gaat aankomen. Het komt dus goed, schat. Ze slaapt nu nog. Maar als ze wakker wordt zal ze moeten eten en als ze het blijft weigeren zal ze sondevoeding krijgen. Ik hoop dat ze zal eten.' 'Mama, als ze wakker is. Zou ik even tot daar mogen komen zodat ik even met haar kan praten hierover.':vraag ik. Mama zegt: 'Zorg eerst voor Lente en Sofie eerst. Je mag komen. Maar zorg ervoor dat Lente en Sofie niet alleen blijven. Vraag aan de buurvrouw om even op te passen voor hun?' 'Ja is goed, mama. Zal ik doen.' We nemen nog afscheid en dan leg ik het allemaal aan Lente uit.
Ik ga naar de buurvrouw en ze wilt heel graag even oppassen op mijn klein zusje Sofie. Ondertussen vertrek ik naar het ziekenhuis. Eens dat ik er aankom en Saar haar kamer heeft gevonden. Geef ik haar een warme knuffel. En ik vraag: 'Hoelang moet je hier blijven?' 'Zeker 3 weken.' : zegt Saar. Ik moedig haar een beetje aan dat ze goed haar best moet doen en dat het allemaal wel goed komt. 'De mensen hier zullen heel lief zijn voor je zijn. Veel beterschap en succes zus!' : zeg ik.
Eenmaal thuis wacht Lente op me en ga ik Sofie halen bij de buurvrouw. Het is al bijna tijd om te eten dus ik en Lente gaan eten maken. Sofie haar lievingsgerecht pasta met balletjes in tomatensaus. Als het eten klaar is kom mama binnen. En mama zegt nog: ' We mogen Lente op bepaalde dagen en uren bezoeken. Maar ik hoop dat ze terug gelukkig wordt.' Ik knik en ik vraag: ' Mama eet je mee met ons?' 'Nee, ik ga Saar haar kamer opruimen en haar valies een beetje klaar maken en straks die brengen naar haar.': zegt mama. Ik, Sofie en Lente eten samen verder. En daarna kijken we nog een leuke film tot dat Sofie moet slapen. En ik en Lente wachten tot als mama terug thuis komt. Eenmaal als mama thuis komt zegt ze geen woord en vertrekt ze meteen naar haar kamer toe. Ik en Lente maken het nog een beetje gezellig.
Het spijt me heel erg dat het zolang heeft geduurd voor een nieuwe upduate.
JE LEEST
The girl that changed my life (Dutch)
Non-FictionIk ben Juul. Ik ben 13. En ik heb 2 zussen. Mijn kleine zus Sofie is 5 en mijn oudere zus Saar is 15. Samen met mijn zussen en mijn moeder wonen we samen. Onze vader is vreemd gegaan met iemand anders en mijn moeder is gescheiden van hem nog maar 1j...