The girl that changed my life (Dutch)

De pesters

Ik kom thuis. Ik bel aan. Mama doet open. Ik breng met moeite een lach op mijn gezicht. Ze vraagt niks. Ze ziet hoe uitgeput ik ben. Mama biedt een lekkere tas chocomelk aan. Ik vertel wat er is gebeurd. Ik vertel ook dat ik Lente niet heb gezien. Maar waarschijnlijk wordt zij ook gepest zoals ik. Mama geeft me raad dat ik Lente moet bellen en dat zij naar school zal stappen voor die pesters. Mama vindt dat die pesterijen moeten ophouden!

Ik ga naar mijn kamer en bel naar Lente. Lente neemt toch op. Het eerste wat ze zegt:'Juulleke, het spijt me zo erg!' Ik vraag haar waarom dat het haar spijt. Ze legt alles uit wat er is gebeurd vandaag op school.

De pesters hadden Lente gevolgd naar toilet wanneer ze naar ons geheimplekje wou gaan. Maar ze had gezien dat de pesters haar aan het volgen waren. En in het toilet namen ze haar telefoon af. Dan ging de bellen en wouden ze het haar niet teruggeven. Ze hebben dan tijdens de les waarschijnlijk onze gesprekken gelezen in mijn smartphone. Dus hebben ze naar jou gestuurd. Dan vertelde ik wat er gebeurd was. Zo is het verhaal compleet. Ze durfde niet naar ons geheim plekje komen uit angst dat de pesters het zouden ontdekken. Maar ze hebben het ontdekt. Wat nu gedaan? We moeten iets anders vinden hoe dat we tijdens school elkaar kunnen steunen. Lente wil het liefst weer een geheim plekje. Ik denk dat er wel ergens een nog een traphal is die amper wordt gebruikt. Of die mogen niet gebruikt worden door de leerlingen. Ik zal eens zoeken op school.

Mama gaat mee naar school. Ze lachen mij al uit als ik op de speelplaats loop. Dan komt er een meeloper tot bij mij en probeert heel vriendelijk te doen tegen mij. Ze vraagt of alles wel oké is met mij? Dan we klasgenoten zijn en goed overeen komen met elkaar. Allemaal maar leugens. Maar mama weet dat ik geen vrienden heb op school behalve Lente. Dus mama weet ook heel goed dat die meeloper leugens verteld.