Het is weekend. Het liefst wil ik bij Lente blijven maar ik moet naar mijn vader. Ik laat Lente achter met mama en Sofie. Saar komt met me mee. Samen vertrekken we naar papa.
We bellen aan. Hij lacht heel vriendelijk. En zegt dan: 'Hey, jullie. Kom binnen. Komen jullie je vader nog eens bezoeken! Dat wordt tijd!' We gaan binnen. Het reukt naar de alcohol. Papa zegt nog: 'Ga je lekker bij ons komen zitten in de zetel of ga je gewoon meteen naar je kamer!?' Ik antwoord: 'We gaan mee in de zetel want we moeten iets vertellen.' Papa kijkt heel verward en ondertussen kijk ik ook eens naar Saar. Maar ik zie dat ze hier echt weg wilt en haar heel onveilig voelt. Dat denk ik toch want zo voel ik me ook.
We gaan naar de zetel. Hij neemt zijn flesje bier en drinkt er even van. Ik denk dat ik het hem ga vertellen. 'Papa. We zijn nu oud genoeg om zelf te beslissen bij wie we gaan wonen en mama heeft de volledige voogdij gekregen van de rechtbank. Dus we zijn niet meer verplicht om bij jou langs te komen.': zeg ik heel erg bang en afwachebd hoe hij zal reageren. Papa staat recht en gooit zijn flesje bier kapot tegen de muur. Nu is de grond ook vuil door al het bier. Hij wordt boos en roept: 'Dit kan je niet maken. Door mij zullen je hier op deze stomme wereld. Precies of je moeder beter zorgt dan dat ik voor jullie doe!?' Op die vraag gaan we best niet verder op in, denk ik bij mezelf. Hij gooit met allerlei andere dingen en wordt nu agressief. Ik grijp mijn rugzak en Saar doe net hetzelfde. Ik neem haar hand vast en sleur haar mee naar buiten. Vader komt achter ons aan maar door al de alcohol en omdat hij niet meer sport. Kan hij ons niet inhalen alleen probeert hij allerlei andere dingen naar ons. En wat ik eigenlijk nooit heb begrepen dat onze buren nooit buiten komen if aan ons vragen ofwel alles oké gaat. Zouden ze allemaal schrik hebben van mijn vader? Dat is de enigste mogelijke optie dat ik momenteel bedenk ik.
Ik en Saar blijven rennen tot als we thuis komen bij mama. Helemaal buiten adem door al het rennen bellen we aan. Mama doet open. 'Kom gauw binnen!':zegt ze tegen ons. Vertel me alles straks. Maar warm even lekker op aan de open haard in de woonkamer. We vertellen wat er is gebeurd. Het is zelfs zo laat dat het de volgende morgend alles. Nu is het 2u. En mama zegt dat we toch nog even naar bed moeten want straks is het school.
Om 6u gaat mijn wekker af. Ik sleur me uit mijn bed. Ik maak Saar wakker. Sofie hoor ik al beneden met mama. Ik ga nog even kijken bij Lente. Zij slaapt ook nog. Ik probeer haar zo rustig mogelijk wakker te maken. Ik doe haar deur iets meer open en zeg heel zachtjes:'Lente, het is tijd om op te staan. Tijd om naar school te gaan.' Ze beweegt en ze doet haar oogjes open. Met een schorre stem antwoord ze: 'Goeiemorgen Julleke.' En ze lacht. Ze komt uit bed en gaat naar de badkamer. Ondertussen ga ik beneden en maak ik mijn boterhammen klaar voor school en ik neem ook nog een koekje en 2chocomelkjes mee. Speciaal voor Lente en mij. Lente komt naar beneden. 'Goeiemorgen':zegt ze tegen iedereen. Ze maakt ook haar boterhammen klaar. Saar komt ook naar beneden. Ik neem Lente en Sofie mee naar school.
JE LEEST
The girl that changed my life (Dutch)
Não FicçãoIk ben Juul. Ik ben 13. En ik heb 2 zussen. Mijn kleine zus Sofie is 5 en mijn oudere zus Saar is 15. Samen met mijn zussen en mijn moeder wonen we samen. Onze vader is vreemd gegaan met iemand anders en mijn moeder is gescheiden van hem nog maar 1j...